Karel

Andra rímur, samlestur við Lbs 2313 8vo

4. ríma

— Óþekktur höfundur

Grundvallartexti

Lbs 2313 8vo

1.
Formáli

Gíllinn sá sem gekk fyrir sól get ég að hrindi
fjórða sinni í fenju vindi
færa og gleðja motra lindi

Óskráð

2.
Formáli

Mér lá fyrri orkan styrs í öllu fangi
nú er ég móður af mærðar gangi
mig pínir sá harmurinn strangi

Óskráð

3.
Formáli

Hugsa ég þrátt hvað ólíkt er þá um vill skipta
eðli manns og öllu svipta
yndi og náð er förlast gifta.

Óskráð

4.
Formáli

Eða þá fyrst að formast líf með frygðar greinum
verður allt að vilja hreinum
veit mann hvorki af kvöl né meinum.

Óskráð

5.
Formáli

Dugir þá ei með viðris makt um verknað þenna
sá veit gjörst er sjálfir kenna
sér á slíkt og þrautir spenna.

Óskráð

6.
Ríman

Eftir þenna eggja leik er Andri háði
Svanhvít hugði að sínu ráði
sýndist standa nærri voði.

Óskráð

7.
Ríman

Sú hét Gyða er göfgri þjónar gullaðst grundu
vífið talar við vella hrundu
við skulum búast í samri stundu.

Óskráð

8.
Ríman

Sannlega vildi ég sára drótt kvað sætan kanna
vita hvað lifir í valnum manna
virðar mega það engin banna.

Óskráð

9.
Ríman

Sá ég í dag kvað dregla skorðin drífu sverða
arfa jarlsins afli herða
öngvir munu þeim frægri verða.

Óskráð

10.
Ríman

Þorngrund svarar þessa muntu þurfa varla
sonu Hjarranda Svanhvít alla
sá ég í dag með prýði falla.

Óskráð

11.
Ríman

Í valinn er ekki vífum fært né veikum mönnum
draugar nísta dreyrugum tönnum
dauðir búkar liggja hrönnum.

Óskráð

12.
Ríman

Ég hræðumst ei kvað hringa skorðin hrotta ljóta
nauman gulls skulum neyta fóta
en náirnir kyrrir liggja hljóta.

Óskráð

13.
Ríman

Ristill varð að ráða þá fyrir refla hildi
Gyða varð hrædd þótt ganga skyldi
gjörði þó sem fljóðið vildi.

Óskráð

14.
Ríman

Djúpa óðu dreyra röst drósir lengi
Svanhvít kannar sára drengi
sviptir jafnan dauða mengi.

Óskráð

15.
Ríman

Hún kom þar að sem Herrauður lá huldur skildi
nú hefur fundið víf þann vildi
að vísu lifir sá halurinn gildi.

Óskráð

16.
Ríman

Klæðum sviptir auðar eik af yggjar flæði
saumar kvið með silki þræði
saman og stöðvar benja flæði.

Óskráð

17.
Ríman

Síðan bindur sárin um með sinnu alla
dreypir víni á drenginn snjalla
darra hlynur gat mælt þá varla.

Óskráð

18.
Ríman

Hann spurði fyrst hvað friggin héti fófnis stétta
Svanhvít halnum segir af létta
sannlega allt hvað hann vill frétta.

Óskráð

19.
Ríman

Hugði ég minnst kvað málma þór að mektug kvinna
þetta mundir þora að vinna
þér hér oss í valnum finna.

Óskráð

20.
Ríman

Þig skal ég græða garpur um heilt kvað gull hrings þilja
gefur oss það svo glöggt að skilja
góðu muntu launa vilja

Óskráð

21.
Ríman

Brúðir reisa upp bragnings kund með brögðum fljótum
halurinn leggst á herðar snótum
honum er orðið stirt á fótum

Óskráð

22.
Ríman

Þau fá loks uns lítið hús á láði finna
ganga þangað með garpinn svinna
og gjörði honum svo hægt að vinna

Óskráð

23.
Ríman

Herrauð lagði í hæga sæng sú hringa þilja
Svanhvít mælti af mjúkum vilja
munu við hljóta fyrst að skilja

Óskráð

24.
Ríman

Ég mun sett á brúðarbekk kvað bauga þella
þitt mun brjóst af sútum svella
sannlega kæmi ég hingað ella.

Óskráð

25.
Ríman

Gyða skal jarlsson geyma þín með gleði alla
mærin kyssti kappann snjalla
kæn og gekk til sinnar halla.

Óskráð

26.
Ríman

Svo leið burt hin svarta nátt af sortum vagna
vill þá Andri veislu magna
virðar skulu því hófi fagna

Óskráð

27.
Ríman

Rekkar prýddu ræsis höll með risnu stærsta
trapizu reistu garpar glæsta
gjört er allt með virðing stærsta

Óskráð

28.
Ríman

Kóngsins sæti er kögrum prýtt og kólgu ljóma
þengill skipaði það með sóma
þar næst Andri og hirðin fróma

Óskráð

29.
Ríman

Öll var sett hin háva höll með heiðri sönnum
horn og spírur ker með könnum
krúsir og skúrnir bárust mönnum

Óskráð

30.
Ríman

Bikarar og kúpur ker og skálir kappar spenna
vín og mjöður á varir renna
vænan bjór og píment kenna

Óskráð

31.
Ríman

Þar var drukkið alls kyns öl með ítrum sóma
húsið lék í hrannar ljóma
hvergi litu menn slíkan blóma

Óskráð

32.
Ríman

Brúðir komu í breiðan sal fyrir buðlungs veldi
var sem lýsti af loganda eldi
lýðurinn þar við gamanið seldi

Óskráð

33.
Ríman

Meyja flokkur er pelli prýddur og purpura fríðum
Svanhvít skín í fófnis hlíðum
sannlega leyndi hún harmi stríðum.

Óskráð

34.
Ríman

Þrándur stóð fyrir buðlungs borð og brúðguma skenkti
enginn maður þar annan krenkti
allir þar á fögnuð þenkti

Óskráð

35.
Ríman

Djarfir standa drengir tólf fyrir dyrunum hallar
vörðinn héldu hetjur snjallar
þeir eru Andra kempur allar.

Óskráð

36.
Ríman

Virðar plaga með vegsemd þar veislu stinna
nú skal Finns af ferðum inna
fljóðs hann gjörði erindin vinna.

Óskráð

37.
Ríman

Næst hann heyrði Háreks orð halurinn skundar
austur þegar til jarlsins fundar
allan veg með kappi stundar

Óskráð

38.
Ríman

Fyrr kom hann til elfar austur úr öllu klandri
en þeir bræður á Hálogalandi
honum leist engi á ferðum vandi

Óskráð

39.
Ríman

Hjarranda fann hann breiða borg og buðlungs sæti
sendimaðurinn frár á fæti
frægan kvaddi hann landa gæti

Óskráð

40.
Ríman

Jarlinn svaraði svörtum Finni sýnt af reiði
ber sem fljótast fanturinn leiði
fram þín erindi bauga meiði.

Óskráð

41.
Ríman

Þú munt færa halurinn heimski er hingað vendi
ill tíðindin oss að hendi
óþökk hafi sú að þig sendi

Óskráð

42.
Ríman

Finnurinn gjörvöll frúinnar orð fylki sagði
honum leist jarl með grimmdar bragði
garpurinn sat þó kyrr og þagði

Óskráð

43.
Ríman

Eftir Finnsins endað mál frá ég ansa stilli
vora sonu mun Andri hinn illi
alla drepa með litla snilli.

Óskráð

44.
Ríman

Sýnist mér að Svanhvít hafi með slægðum örmum
öllum fengið bana ráð börmum
en brúðurin mun þó stödd í hörmum

Óskráð

45.
Ríman

Hyggur hún oss munu hraustra barma hefna vilja
það mun svanninn þykjast skilja
þá mun frelsuð hringa þilja.

Óskráð

46.
Ríman

Langt mun allt fyrir Noreg norður á nausta hesti
halda þó að ei byrinn bresti
búnir skulum á mánaðar fresti

Óskráð

47.
Ríman

Auðþöll duga þá öll sín ráð með öngu hóti
meydóm trú ég hún missa hljóti
mannsins ekki lengi njóti.

Óskráð

48.
Ríman

Þagnar jarlinn þrautar illa þótti Finni
erindin horfa sín að sinni
sannlega lagði hann orð í minni.

Óskráð

49.
Ríman

Rekkurinn leit þá rísa á fætur raum undir palli
höfði öllu hærri en jarli
honum leist næsta styggð á karli.

Óskráð

50.
Ríman

Kufli svörtum klæddur er hann en kaðli spennti
drengurinn horfði á dára bendi
djarfleg fram fyrir jarlinn vendi

Óskráð

51.
Ríman

Högna þóttist finnurinn fljótt að máli kenna
mann sá hann öngvan meiri en þenna
mega af slíku fréttir renna.

Óskráð

52.
Ríman

Högni talar af hörðum móð við hringa meiði
gjörist þér faðir á ferðum leiði
fárlega tekur þú melta reiði.

Óskráð

53.
Ríman

Bæði hefur þú brynjað fólk og báru hesta
því skal lengi ferðum fresta
eða hvað skal þér í ráðum bresta

Óskráð

54.
Ríman

Heitari mundi Háreks lund ef hefna ætti
garpurinn þín í geira þætti
get ég að varla bíða mætti

Óskráð

55.
Ríman

Strengi ég þess kvað Högni heit með hreysti að vinna
hefna allra bræðra minna
og hvergi njóta garpa þinna.

Óskráð

56.
Ríman

Ég skal Andra limum og lífi ljótu skerða
berserkjanna bani að verða
bræðra her í éli sverða.

Óskráð

57.
Ríman

Einn skal ég þessari allri þjóð eyða stáli
buðlungs dóttur brenna á báli
brá svo Högni sínu máli.

Óskráð

58.
Ríman

Síðan heilsar seggi á þar sviptir gerða
rekkurinn býst sá hratt til ferða
rétt í stað nam úti verða.

Óskráð

59.
Ríman

Hjarrandi nam hárri raust á Högna kalla
gekk til móts við garpinn snjalla
greiður talaði hrumþvengs valla.

Óskráð

60.
Ríman

Heitstrenging var heimsleg þín svo heyrði ég aldrei
fyrri slík af fleina baldri
fullan tel ég þig upp af skvaldri.

Óskráð

61.
Ríman

Tak nú aftur fári fylldur fólsku slíka
Högni veik að halnum ríka
honum kveðst ekki þann veg líka.

Óskráð

62.
Ríman

Hér skal ég efna orð mín öll og ekki dvelja
yður mun heima hræðslan kvelja
héðan af skal ég þig blauðan telja.

Óskráð

63.
Ríman

Hvað mun duga að hefta þig þá hlýri tiggja
þú munt fara sem leiðir liggja
lítinn hlut máttu að mér þiggja.

Óskráð

64.
Ríman

Hér er ein skyrta skaltu bera í skúrum ríta
hana mun ei eggjar slíta
hvorki járn né hrottar bíta.

Óskráð

65.
Ríman

Þú munt ganga um þykkva mörk og þeygi hreina
í rjóðri sér þú standa steina
stóra tvo sem ég mun greina.

Óskráð

66.
Ríman

Hér er einn sproti er spretta skalt á spillir ríta
stórum kyrrt á steininn hvíta
af stundu muntu dverginn líta.

Óskráð

67.
Ríman

Kjalar og Frosti bröttu bergi barmar ráða
dverga hefi ég til hagleiks báða
horska kennt og fleiri dáða.

Óskráð

68.
Ríman

Kjalar ber þú kveðju mína kappinn blíða
drengurinn láttu dverga smíða
þér dýrlegt vopn og hand höfn fríða.

Óskráð

69.
Ríman

Sjálfur skaltu segja fyrir hvað seggir vinna
öngva máttu fljótari finna
fyrr til allra verka sinna.

Óskráð

70.
Ríman

Síðan fæ ég í fylgd með þér þá Frosta báða
þeirra muntu þurfa ráða
það er mér sýnt þú kemur í voða.

Óskráð

71.
Ríman

Far nú vel kvað hreytir stáls og heilir finnumst
síðan skal ég ef vér til vinnumst
vitja þín ef þrautir minnumst.

Óskráð

72.
Ríman

Högni skilst við föður síns fund og fyrst nam ganga
skjótlega fram á skóginn langa
skýra braut nam halur að fanga.

Óskráð

73.
Ríman

Léttir ekki ferðum fyrr að ljósu kveldi
drengurinn hitti dverga veldi
digrum sprota á steininn skelldi.

Óskráð

74.
Ríman

Eikin skjaldi ekki hár kom út að bragði
hvort skal manni eður máttar flagði
mega hér heilsa að dvergurinn sagði.

Óskráð

75.
Ríman

Dára ekki drengurinn oss. en dökkva leiða
Högni nam sitt heiti að greiða
og hvers að faðir hans kunni að beiða.

Óskráð

76.
Ríman

Væri ég skyldur að Vestri kvað fyrir vináttu fríða
grams að gjöra beiðni blíða
grein hvað þú vilt láta smíða.

Óskráð

77.
Ríman

Þið skuluð gjöra mér kynstra stóra kylfu eina
styrkið hana með stálið hreina
svo stærri líti ei fyrðar neina.

Óskráð

78.
Ríman

Fram á rót og aftur á skaft með átta spöngum
sett og gjörð með gölldum löngum
gefi hún sig við höggum öngum.

Óskráð

79.
Ríman

Sextán bið ég að breiðum spöngum broddar haldi
og svo þung að virðar valdi
vaskir fimm í vopna hjaldri.

Óskráð

80.
Ríman

Fram úr enda fleinn svo digur að fljúgi í gegnum
bæði hlíf og brjóst á þegnum
bili hún ei við galdri megnum.

Óskráð

81.
Ríman

Fyrr en sest hin fagra sól á fjöllum skína
lát til reiðu ruddu mína
rétt skal ekki ferðin dvína.

Óskráð

82.
Ríman

Þið munuð frændur fylgja mér sem faðir minn beiðir
verða mætti vegirnir greiðir
veit ég þér eru kunnar leiðir.

Óskráð

83.
Ríman

Þekkur sagðist þetta mundi þora að vinna
Högni gá til húsa minna
halur er leiddur í bergið stinna.

Óskráð

84.
Ríman

Þar var Högni þessa nátt og þegar að lýsti
jarlsson þá til ferðar fýsti
ferlega lék honum grimmd í brýsti.

Óskráð

85.
Ríman

Þar sér liggja málma meiður á millum steina
kynja stóra kylfu eina
Kjalar var nær og svo nam greina.

Óskráð

86.
Ríman

Þigg nú Högni hlífar grand að hringa baldri
þetta stál mun stökkva aldrei
sterk né bila í neinum galdri.

Óskráð

87.
Ríman

Garpurinn svarar og knálega þrífur kylfu bjarta
sú skal Andra í skallann svarta
skjótlega reynd ef dugir mitt hjarta.

Óskráð

88.
Ríman

Högni kvað hana hægt að reiða höndum báðum
þetta vopn hann þakkar dáðum
og þótti gjört að sínum ráðum.

Óskráð

89.
Ríman

Síðan gengu seggir fram að síldar grundu
lítinn bát að bragði fundu
bragnar sögðust eiga mundu.

Óskráð

90.
Ríman

Kjalar bað stíga kappann út á kaldan nökkva
skal sá brjóta báru dökka
brigðu skjótt mun leiðin hrökkva.

Óskráð

91.
Ríman

Þeir reisa lauk en renna voð að ráðum Sindra
bylgjur þegar borðum hrinda
byr tók eigi skjótt að hindra

Óskráð

92.
Ríman

Dvergar stigu á dælu orm en drengnum fríða
þótti hart á húfum ríða
hranna jór við öldu þíða.

Óskráð

93.
Ríman

Átta dægur að öflgir létu ýtar sveima
öldu fíl um álfa heima
uns að landi skaut úr geima.

Óskráð

94.
Ríman

Höldar kenna Háloga land og hafnir fundu
það var allt á einni stundu
að ýtar brúðlaup drekka mundu.

Óskráð

95.
Ríman

Dvergar bjóða Högna heim til hallar vitja
nú munu virðar veislu sitja
veitir svaraði öglis fitja.

Óskráð

96.
Ríman

Rýf ég hvorki ráð né slægð með ræðu langa
allan sigurinn ætla ég fanga
ellegar bíða dauðann stranga.

Óskráð

97.
Ríman

Þið skuluð kynda hið bjarta bál á breiðum velli
meðan ég lyfja Andra elli
en ég mun stýra veislu spelli.

Óskráð

98.
Niðurlag

Gengur síðan garpur á land með grimmd og móði
bragnar kynda bál hjá flóði
burtu kasta ég þannig óði.

Óskráð

Andra rímur, 4. ríma