Karel
— Rannsóknarvettvangur rímna
Lemmata   |   Textatengsl   |   Ordbog β  

Andra rímur, samlestur við ÍB 634 8vo

6. ríma
Óþekktur höfundur
Grundvallartexti
ÍB 634 8vo
1.
Formáli
Býr mér enn í greina grund
gjöra svo ljósan Viðris fund
alls er skýrust skarlats hrund
skemmta bað mig eina stund.

Óskráð
2.
Ríman
Högni veik til hallar aftur
hreyfði blóði Fenris kjaftur
þar var öllum ótti skaptur
ýtum fylgdi lítill kraftur.

Óskráð
3.
Ríman
Sikling hefur og sveitin öll
séð á sterka branda göll
buðlung vissi bræðra föll
brátt leit Högni menja þöll.

Óskráð
4.
Ríman
Hljóp sæti halurinn hart
höndum þrífur sprundið bjart
dóttur kóngs með dygðar skart
drengurinn ber af ranni snart.

Óskráð
5.
Ríman
Svanhvít biður sveitin fríð
sitji kyrr á þessari tíð
eigi mun kvað auðar hlíð
aukast mér við þetta stríð.

Óskráð
6.
Ríman
Gyðu skal nokkuð greina af
hún græðir Herrauð nátt og dag
sætan talar með sæmdar plag
Svanhvít fær heljar slag.

Óskráð
7.
Ríman
Kenni ég Högna hlýra þín
hefnt hefur allra bræðra sín
væna trú ég vella lín
vill drepa ætlan mín.

Óskráð
8.
Ríman
Herrauð svaraði hringa grund
hvers mun rekkurinn kunna sprund
ég skal frelsa falda hrund
eða fanga dauða í samri stund

Óskráð
9.
Ríman
Herrauð stígur hvílu frá
honum fann enginn sárleik á
Högna sveip og brynju blá
buðlungsson son vill skrýðast þá.

Óskráð
10.
Ríman
Rennir fram á græna grund
greiðlega náði hann þeirra fund
Högni kennir hjörva þund
hans tók þegar gleðjast lund.

Óskráð
11.
Ríman
Herrauð kallar hárri raust
Högni láttu vífið laust
bölvað þitt blíðu naust
ef brenna viltu vífið traust.

Óskráð
12.
Ríman
Mér gaf dóttir lofðungs líf
ljúfari væri fleina dríf
bróðir minn ef brennir víf
við bregðum heldur á snarplegt kíf.

Óskráð
13.
Ríman
Högni svaraði halnum þá
hefði ég ætlað menja
brúðguma sínum brenna hjá
bræður teygði hún heljar á.

Óskráð
14.
Ríman
Herrauð sté fyrir Högna fram
hann lést búinn í randa glamm
fyrr en þetta vinir vamm
verða mun þá fleira skamm.

Óskráð
15.
Ríman
Kenna mun ég þér kænna ráð
ef kappinn gæti visku gáð
svo megi þín fremd og frægðar dáð
fara á hvert hið byggða láð.

Óskráð
16.
Ríman
Kónginn máttu kúga svo
kosti láttu hann eiga tvo
lát þér herskip fimmtán
eða fylkir bíði heljar þrá.

Óskráð
17.
Ríman
Helga nefni ég hilmis kund
hvergi spyr ég um sjá grund
vaskari nokkurn vella lund
vekja stríð við hjörva fund.

Óskráð
18.
Ríman
Sterkan finn ⟨þú⟩ stillis nið
og stríð við hann með jafn margt lið
hér frægðin vaxa við
en vænu gef þú sprundi grið.

Óskráð
19.
Ríman
Lít á með visku vel
verptu í burtu gríðar þél
þetta ráð ég rekknum tel
reiði og alla heimsku fel.

Óskráð
20.
Ríman
Högni gaf þá svörin af sér
satt er mál það halurinn tér
garpurinn ég ei granda þér
get heilt viljir ráða mér.

Óskráð
21.
Ríman
Högni lét þá hringþöll niður
Herrauð tók þá sprundi viður
bál er efnt en frosta er friður
ferðar leyfis hvor sér biður.

Óskráð
22.
Ríman
Blíðlega veitir brögnum það
burtu nökkvinn hvarf í stað
Herrauð víkur Högna
hér skal bíða er garpurinn kvað.

Óskráð
23.
Ríman
Drengurinn gengur og dregla þöll
döglings inn í væna höll
garpar líta gullaðs þöll
gladdist kóngur og hirðin öll.

Óskráð
24.
Ríman
Hilmir kenndi Herrauð þá
heilsar þegar með virðing á
mektug talaði menja
mig hefur leysta kappinn sá.

Óskráð
25.
Ríman
Hilmir bjóð þú bræðrum blítt
Högni frelsti ríkið þitt
vænlegt gull og vínið hvítt
verður hans ella lyndið strítt.

Óskráð
26.
Ríman
Stillir hefur það stoltar verk
stórlega unnið kvað brúðurin merk
á meðan heil er hölda kverk
hans mun uppi frægðin sterk.

Óskráð
27.
Ríman
Þengill svaraði þorna láð
þín skal hafa með öllu ráð
maður vann þessa mesta dáð
honum þakka frelsi og náð.

Óskráð
28.
Ríman
Sikling gekk úr sinni höll
sjóla fylgir hirðin öll
Högni stendur á víðum völl
veik til skemmu menja þöll.

Óskráð
29.
Ríman
Kóngurinn heilsar Högna á
og hirðin öll sem blíðast
rekkinn lofa í ræðu þá
raunar lítt sér kappinn brá.

Óskráð
30.
Ríman
Hilmir talar og Högna býður
hverskyns kyns vald sem gull og lýður
víst skulu þér kvað vísir þýður
vaskari engi fleina rýður.

Óskráð
31.
Ríman
Illri hefur þú Andra drótt
eytt og drepið á þessari nótt
hvatlega var til hefnda sótt
Högni seg þinn viljann skjótt.

Óskráð
32.
Ríman
Högni ansar hilmir
ekki sein er beiðnin
mér herskip fimmtán þú
fagurlega þau í hernað bú.

Óskráð
33.
Ríman
Leyni ég ekki lofðung þig
lystir Helga finna mig
hans er fremdin frægileg
fylkisson son reyna sig.

Óskráð
34.
Ríman
Herrauð svaraði hilmi þá
Högna lát sinn viljann
þótt þeir berjist sem bragnar sjá
báða sætti ég kappa þá.

Óskráð
35.
Ríman
Kóngurinn þá með kærleiks snilld
kappa játar sína vild
var þar síðan veislan gild
virðum skenkir brúðurinn mild.

Óskráð
36.
Ríman
Sér hið næsta setti þann
siklings nið er jarlinn vann
ferðin öngvan frægri mann
finna segist á jörðu en hann.

Óskráð
37.
Ríman
Herrauð vill til hvílu
halurinn stirður í sárum
Svanhvít kom honum sjaldan frá
síst var Högna um brúði sjá.

Óskráð
38.
Ríman
Fimmtán herskip fylkir brátt
frakta lét á margan hátt
Högni valdi herlið knátt
höldum býtti hann varla smátt.

Óskráð
39.
Ríman
Öngvan þann sem börn eður
brúði átti festa trú
vildi sætan fjölnis frú
fylgja láta Högna nú.

Óskráð
40.
Ríman
Hundruð fimm með herlið snart
Högni býr með stálið bjart
hvorki gáði um auð art
þetta fólk var yfrið hart.

Óskráð
41.
Ríman
Drengurinn stýrði drekanum þeim
er dýrstan sáu menn út í heim
ljósum Andra í laufa sveim
logaði gull fyrir stöfnum tveim

Óskráð
42.
Ríman
Mánuður leið frá málma fund
morgins eina fagra stund
seggir litu á síldar grund
sigla margan streingja hund.

Óskráð
43.
Ríman
Fimm tigir skipa með fræða storð
fljótlega koma með Þjassa morð
skildir þöktu á bæði borð
bragningsson son leit hringa skorð.

Óskráð
44.
Ríman
Víf er kominn hinn vaski her
veit ég ei hve ríkið fer
harla margt til handa ber
hölda lið í landi þver

Óskráð
45.
Ríman
Berum oss vel kvað brúðurin teit
bragna stýrir þessari sveit
Hjarrandi sem hver mann veit
hann fer bræðra í eftir leit.

Óskráð
46.
Ríman
Fyrst mun Högni hitta þá
halurinn mun skeiðum hjá
seggurinn honum segja
af sínum verkum allt í frá.

Óskráð
47.
Ríman
Bjóðum síðan seggnum heim
og sjáum til hvað gengur þeim
Hjarranda með hrannar eim
og höfum svo náð af feðgum tveim.

Óskráð
48.
Ríman
Högni gat sikling sjá
sannlega kenndi hann rekka þá
Fróða sveip og brandinn blá
bragnar taki hver sem má.

Óskráð
49.
Ríman
Þessir menn hafa þriflegt lið
þegar snekkjur leggja af skrið
freistum hversu þeir verða við
virðar ef þér rjúfið grið.

Óskráð
50.
Ríman
Elfar grimmar allir senn
Andra hugðu skipunum enn
ráða fyrir en rausnar menn
rjóða bjuggust ylgjar tenn.

Óskráð
51.
Ríman
Jarlinn talaði virða við
veitum rekkum öngvan frið
þó er mér grunur þetta lið
þeygi hafi Andra sið.

Óskráð
52.
Ríman
Þegar her kom höfnum
Högni gekk úr leyndum stað
höggva og leggja hölda bað
herinn geystist rómu að.

Óskráð
53.
Ríman
Kylfan sýndi höflgum haf
Högni reiddi magni af
sterkleg högg með stáli gaf
steyptust fjórar skeiður í kaf.

Óskráð
54.
Ríman
Hjarrandi nam Högna á
hátt og snjallt kalla þá
allir skulu vér undan
ekki slíku standast má.

Óskráð
55.
Ríman
Öflugan kenni ég arfa minn
inn oss Högni af ferðum þín
hvergi minkast heimsku slín
heljar viltu auka pín.

Óskráð
56.
Ríman
Högni kallar hárri raust
Hjarrandi með ráðin traust
stórlega þykir mér standa laust
stillir rennur og hirðin hraust.

Óskráð
57.
Ríman
Þú namt raupa í þinni höll
og þóttist kunna ráðin öll
jafn vel menn sem máttug tröll
þú mundir vinna í randa göll.

Óskráð
58.
Ríman
Ég kann hvorki kukl slægð
kappsins höfðum ærna nægð
þó varð Andra illskan lægð
alla drap ég hans sveit með frægð.

Óskráð
59.
Ríman
Kónginn Loga ég kúgað gat
kann ég ekki sinna um það
lát faðir minn landi
og leggjum niður þetta hrat.

Óskráð
60.
Ríman
Fundumst brátt en dreki var kyrr
blíðir frændur en lægðist styr
öll tíðindin jarlinn spyr
innilega þau gjörðust fyrr.

Óskráð
61.
Ríman
hirðin veitti Högna þá
heiður og lof sem greinast
feðgar vilja frónið á
fyrir var kóngurinn staddur þá.

Óskráð
62.
Ríman
Logi bauð jarli auð með náð
ljósrar eru það ungfrúr ráð
virðar settu á vísis láð
veitti kóngur með list og dáð.

Óskráð
63.
Ríman
Ræsir gjörði rásar
rekka sveitum skemmtan
Högna frægð og höggum frá
hver nam öðrum segja frá.

Óskráð
64.
Ríman
Herrauð leiddi hin hvíta frú
Hjarranda til fundar
mælti jarl við motra brú
mær finnst engin dyggari en þú.

Óskráð
65.
Ríman
Þar líta fagna fund
feðgar tala með jarlsins kund
viltu þessa hringa hrund
Högni festa í samri stund.

Óskráð
66.
Ríman
Högni svaraði seggjum reiður
svo er mér þessi ristill leiður
ætla ég hvorki happ heiður
henni gjöra kvað stála meiður.

Óskráð
67.
Ríman
Jarlinn svaraði seggnum
sjást mun aldrei dýrri frú
en göfga síðar gullaðs brú
gjarna vildir eiga þú.

Óskráð
68.
Ríman
Veislan leið en vogar eim
veitti kóngurinn feðgum þeim
Hjarrandi þá silfur og seim
siglir svo til landa heim.

Óskráð
69.
Ríman
Herrauð fylgir Högni þá
hilmi taka þeir orlof frá
settu drengir segl við
síðan héldu græðinn á.

Óskráð
70.
Ríman
Hefring sýndist gleypa grér
græna jörð en steypast sker
biblenda mun byrgjast hér
breytast sem vonlegt er.

Óskráð
71.
Niðurlag
Svo er hið ramma raddar setur
rekknum stirt svo varla getur
Öndrur fleiri ort í vetur
annan trú ég nenni betur.

Óskráð

Andra rímur, 6. ríma