Karel
— Rannsóknarvettvangur rímna
Lemmata   |   Textatengsl   |   Ordbog β  

Andra rímur — 9. ríma

Óþekktur höfundur

1.
Formáli
normalised
Níunda sinni úr nausti gangs
náins skal dugga vinna
hér mun liljan linna bands
ljósa skemmtan finna.

facsimile
NYunẟa ſıṅe uꝛ nauſtı ᷠs
ne̅ſ ſ̅ ꝺuġa uíṅa·
ı᷑ v̅ lılıᷠ líṅa bᷠꝺʒ·
lıͦſa ſe̅tᷠ íṅa·⫽

diplomatic
NYunda sinne ur nausti gangs
naens skal dugga uinna.
hier mvn lilian linna bandz.
liosa skemtan finna.

2.
Ríman
normalised
Menilás þjóð um morguns tíð
mætir Herrauðs seggjum
þar líta sterklegt stríð
stefnt af hvorum tveggjum

facsimile
Menılaſ þıoꝺ gunſ tıꝺ·
ꜽt᷑ He ſeıͫ·
þ a lıta ſt᷑lıgt ſtꝺ·
ſtent a uoꝛu̅ tueġíu̅·

diplomatic
Menilas þiod um morguns tid.
mæter He(rrauds) seggium.
þar ma lita sterkligt strid.
stefnt af huorum tueggium.

3.
Ríman
normalised
Merkin blika en mækir söng
móðir garpar hníga
fenris sótti fleina þröng
flykktist örn til víga.

facsimile
Meꝛe̅ blıa ꜽ᷑ ſau̅g·
oꝺ᷑ gp nga·
enſ ſotí at leı̅a þᷓung·
lygtíʒt oꝛṅ tıl uíga·⫽

diplomatic
Merken blika en mæker saung.
moder garpar hniga.
fenris sokti at fleina þraung.
flygtizt ornn til uiga.

4.
Ríman
normalised
Úlfurinn þaut en undin saug
ylgjar kjafturinn ljóti
strengja hagl um hjörtun flaug
hlíf var slitin á spjóti.

facsimile
Ulᷣeṅ þaut unꝺe̅ ſaug·
ylgı ıaptᷣeṅ líote·
ſtͤıngía agl ıͦtun laug·
lı u íte̅ ã ſpíote·⫽

diplomatic
Ulfurenn þaut en unden saug.
ylgiar kiapturenn liote.
streingia hagl um hiortun flaug.
hlif uar sliten ã spiote.

5.
Ríman
normalised
Hermenn geysa geira regn
grímnis jarðir stökkva
einn veg segir þræll sem þegn
þeim varð undan hrökkva.

facsimile
H᷑eṅ geyſa geıᷓ ꝛegṅ·
gnſ ȷꝺeꝛ ſtcua·
eíṅ ueg ſeġ᷑ at þꝛꜽ ſe̅ þegṅ·
þ̲ uꝺ u̅ꝺᷠ ꝛocua·⫽

diplomatic
Hermenn geysa geira regnn.
grimnis jarder stockua.
einn ueg segger at þræll sem þegnn.
þeim uard undan hrockua.

6.
Ríman
normalised
Felld var Herrauðs fylking öll
framan dýru merki
Menilás æsti málma göll
og meiddi fróða serki.

facsimile
Feꝺ u H᷑ꝛa ylı̅g o·
ᷓa̅ at ꝺyꝛͮ ᷑ı·
m̅ılꝰ ꜽſtí ala go·
eıꝺꝺı ͦꝺa ſ᷑í·⫽

diplomatic
Felld uar Herra(uds) fylking oll.
framan at dyrv merki.
menilas æsti malma goll.
og meiddi froda serki.

7.
Ríman
normalised
Fetla rann hinn fráni vargur
fyrðar spektar grundir
Tartara herinn týndi margur
tali um þessar stundir.

facsimile
Fetla ꝛaṅ ᷓne ugᷣ·
yꝛꝺ ſpͨt gͮnꝺ᷑·
taꝛta ᷑íṅ ty̅ꝺı gᷣ·
tale þ̅saꝛ ſtu̅ꝺ᷑·⫽

diplomatic
Fetla rann en frane uargur.
fyrdar spectar grvnder.
tartara herinn tyndi margur.
tale um þessar stunder.

8.
Ríman
normalised
Herrauð á við hildar sálm
harla nóg starfa
með brandi sneið hann brynju og hjálm
og bitran ullar karfa.

facsimile
H᷑ꝛauꝺ u ıꝺ ſal·
a nog at ſta·
ᷘ bᷓnꝺı ſneıꝺ ̅ bꝛy̅ıu ıal·
bítʀᷠ u a·⫽

diplomatic
Herraud uid hilldar salm.
harlla nog at starfa.
med brandi sneid hann bryniu og hialm.
og bitʀan ullar karfa.

9.
Ríman
normalised
Herneski frá ég hildi
Helga hins prúða bæri
norðmenn allir námu það
nokkur þvílík væri.

facsimile
H᷑neſı ᷓ ıꝺí at·
Ha e̅ſ pͮꝺa bꜽꝛí·
nꝺ̅ a᷑ na̅u þ̅
at nͨvꝛ þlı vꜽ·⫽

diplomatic
Herneski fra eg hilldi at.
Hela ens prvda bæri.
nordmenn aller namu þad
at nockvr þuilik ri.

10.
Ríman
normalised
er einn maður í Menilás þjóð
Marbrín rekkar kalla
þessi lét fyrir gildings glóð
garpa ótal falla.

facsimile
Sa eíṅ ᷣ ȷ m̅ılꝰ þíoꝺ·
mbn ꝛͨ aa·
þ̅í let  gıꝺı̅gᷤ gloꝺ·
gpa otal aa·⫽

diplomatic
Saer einn mur j menilas þiod.
marbrin reckar kalla.
þessi let fyrir gilldings glod.
garpa otal falla.

11.
Ríman
normalised
Fasta hleypur hann fylking á
fleygir ófnis stíga
garpa lét hann þrenna þrjá
þegar velli hníga.

facsimile
Faſta leypᷣ ̅ ylı̅g ·
ley᷑ o̅iſ ſtíga·
gpa let ̅ þͤṅa þa·
þeg at ueı níga·⫽

diplomatic
Fasta hleypur hann fylking á.
fleyer ofnis stiga.
garpa let hann þrenna þria.
þegar at uelli hniga.

12.
Ríman
normalised
Háleyskir frá ég hlýrar tveir
honum í móti ríða
Sigurður hét og Sörli þeir
seggir lengi stríða.

facsimile
Haleyſ᷑ ᷓ lyꝛ tueíꝛ
̅ ȷ otı ꝛıꝺa·
ſıgᷣꝺꝛ ꞇ ſoí þ̅ꝛ·
ſe᷑ leı̅gı ſtꝺa·⫽

diplomatic
Haleysker fra eg hlyrar tueir
honum j moti rida.
sigurdr het og solli þeir.
segger leingi strida.

13.
Ríman
normalised
Marbrín hjó svo mest var undur
það herinn líta
búkinn klauf hann Sigurðar sundur
söðul og hestinn hvíta.

facsimile
Maꝛbn ío eſt u űnꝺᷣ·
a þ̅ ᷑íṅ líta·
bue̅ lav ̅ sıgᷣꝺ ſunꝺᷣ·
ſoꝺul eſte̅ uíta·⫽

diplomatic
Marbrin hio suo mest uar undur.
ma þad herinn lita.
buken klavf hann sigurdar sundur.
sodul og hesten huita.

14.
Ríman
normalised
Hlýri hans vill halda frá
laufa hvössu fjúki
skjótlega fékk hann skeinu þá
skildi höfuð frá búki.

facsimile
Hly ̅ uı aꝺa ᷓ·
laua uou íue·
ſıotlıga ͨ ̅ ſeı̅v þa·
ſılꝺí ouꝺ ᷓ buı·⫽

diplomatic
Hlyri hann uill hallda fra.
laufa huossu fiuke.
skiotliga feck hann skeinv þa.
skildi hofud fra buki.

15.
Ríman
normalised
Marbrín kallar mikilli raust
við skulum Herrauð stríða
gjöri ég þitt sundra sinnu naust
ef seggurinn þorir bíða.

facsimile
Maꝛbn a ͨıı ꝛauſt·
v ſ̅ͫ H᷑. ſtꝺa·
gíoꝛe þ ſu̅ꝺᷓ ſíṅu nauſt·
e ſegᷣeṅ þoꝛ᷑ bíꝺa·⫽

diplomatic
Marbrin kallar micilli raust.
vit skulum Her strida.
giore eg þitt sundra sinnu naust.
ef segurenn þorer bida.

16.
Ríman
normalised
Herrauð svarar í samri stund
segg nam móti venda
þú hælist ei fyrr um hjörva fund
en höfum barist til enda.

facsimile
H᷑ ſu ȷ ſa ſtu̅ꝺ·
ſeġ na̅ otí ue̅ꝺa·
þu ꜽlʒt e yꝛ ıͦa u̅ꝺ·
oͫ bıʒt t enꝺa·⫽

diplomatic
Her(raud) suar(ar) j samri stund.
segg nam moti uenda.
þu hæl⟨i⟩zt ei fyr um hiorfa fund.
en hofum barizt til enda.

17.
Ríman
normalised
Þegar í fyrstu Herrauð hjó
hrottinn gjörði bíta
brynju og skjöld sem brygði í sjó
brúna sveipinn hvíta

facsimile
Þeg ȷ ᷣſtu H᷑au ío
ͦe̅ gıͦꝺe at bíta
bꝛy̅ív ſıoꝺ bꝛygꝺı ȷ ſío·
bͮna ſueípen uíta

diplomatic
Þegar j fyrstu Herau(d) hio
hrotten giorde at bita
bryniv og skiolld sem brygdi j sio.
brvna sueipen huita

18.
Ríman
normalised
Höfuðið sneið af hesti í braut
hann með benja röðli
Marbrín þeygi hreysti þraut
þegninn stökk úr söðli.

facsimile
Hoᷘít ſneẟ a eſtí ȷ bᷓut·
̅ ᷘ benͣ ꝛoꝺle·
mbn þeyí ͤyſtí þᷓvt·
þegne̅ ſtoc uꝛ ſoꝺle·⫽

diplomatic
Hofudit sneid af hesti j braut.
hann med benia rodle.
marbrin þeyi hreysti þravt.
þegnen stock ur sodle.

19.
Ríman
normalised
Kappinn sinn hinn bjarta brand
báðum reiðir höndum
hann höggur mitt í hrumnis land
hátt stökk eldur úr röndum.

facsimile
Kaṗe̅ ſíṅ ín bıta bᷓnꝺ·
baꝺͫ ꝛeıꝺ᷑ onꝺͫ·
̅ oġᷣ í ȷ ͮníſ l̅ꝺ·
a ſtoc eꝺᷣ uꝛ ꝛonꝺͫ·⫽

diplomatic
Kappen sinn hin biarta brand.
badum reider hondum.
hann hoggur mitt j hrvmnis lnd.
hatt stock elldur ur rondum.

20.
Ríman
normalised
Ekki skipti eggin mjó
Óðins hallar blóma
blakkinn sundur í bógum hjó
brjótur unnar ljóma.

facsimile
Ecı ſíptí eġíṅ ío·
oꝺe̅ſ a blo̅a·
blacíṅ ſunꝺᷣ ȷ bogͫ ío·
botᷣ uṅ líoa·⫽

diplomatic
Ecki skipti egginn mio.
odens hallar bloma.
blackinn sundur j bogum hio.
briotur unnar lioma.

21.
Ríman
normalised
Herrauð stökk á græna grund
og gjörir sinn brand reiða
aldrei hann laufa hugði lund
lækning skyldi beiða.

facsimile
H᷑ꝛ ſtoc gᷔna gͮnꝺ·
gıeꝛ ſıṅ bᷓnꝺ at ꝛeíꝺa·
aꝺ ̅ laua ugꝺı lu̅ꝺ·
lꜽṅí̅g ſ̅ꝺí beíꝺa·⫽

diplomatic
Herra(ud) stock gna grvnd.
og giorer sinn brand at reida.
alldri hann laufa hugdi lund.
læknning skylldi beida.

22.
Ríman
normalised
Dapran þykist sinn dauðann sjá
drengur er höggið kenndi
hann hleypur undir Herrauð þá
hart með afli spennti.

facsimile
Dapꝛᷠ þͨíʒt ſíṅ ꝺauꝺᷠ ſıa·
ꝺͤíngᷣ e᷑ oġ ̅nꝺı·
̅ leypᷣ u̅ꝺ᷑ H᷑au þa·
 ᷘ alí ſpe̅tí·⫽

diplomatic
Dapran þicizt sinn daudan sia.
dreingur er hoggit kenndi.
hann hleypur under Herau(d) þa.
hartt med afli spenti.

23.
Ríman
normalised
Marbríns var svo magnið strítt
það undur kalla
Herrauð hrekst um völlinn vítt
og var þá búinn falla.

facsimile
Maꝛbnſ u agṅ ſtꝛí·
a þ̅ unꝺᷣ aa·
H᷑ ꝛeʒt uoe̅ uı·
u þa bve̅ at aa·⫽

diplomatic
Marbrins uar suo magnnit stritt.
ma þad undur kalla.
Her(raud) hrekzt um uollen uitt.
og uar þa bven at falla.

24.
Ríman
normalised
Herrauð studdi hin göfga gift
gekk það eftir vonum
Marbrín fann fast var kipt
fótum undan honum.

facsimile
Heꝛ ſtuꝺꝺı gauga gpt·
þ̅ ept᷑ uonu̅·
mbn ᷠ at aſt u ípt
otͫ unꝺᷠ ̅·⫽

diplomatic
Her(raud) studdi en gaufga gipt.
geck þad epter uonum.
marbrin fan at fast uar kipt
fotum undan honum.

25.
Ríman
normalised
Marbrín frá ég mælti hátt
mínu treysti ég afli
garpurinn þér granda fátt
gerast brögð í tafli.

facsimile
Mbn ᷓ at ̅le a·
ı̅v tͤyſtí alı·
gpᷣen a þı᷑ gᷓnꝺa a·
gıͦeʒ nv bͦgꝺ ȷ talí·⫽

diplomatic
Marbrin fra eg at mællte hatt.
minv treysti eg afli.
garpuren ma þier granda fatt.
giorez nv brogd j tafli.

26.
Ríman
normalised
Lífið jungt ef lofar þú mér
listar maðurinn fríði
alla stund skal ég þjóna þér
þá með list og prýði.

facsimile
Lı íu̅gt e lo þu ı᷑·
lıſt íṅ ꝺe
aa ſtu̅ꝺ ſ̅ þıo̅a þı᷑·
þa ᷘ lıſt pꝛyꝺı·⫽

diplomatic
Lifit iungt ef lofar þu mier.
listar madurinn fride
alla stund skal eg þiona þier.
þa med list og prydi.

27.
Ríman
normalised
Herrauð segir seggurinn skal
sínu lífi halda
upp lét standa en sterka hal
steypir grænna skjalda.

facsimile
H᷑ ſeg᷑ at ſeġᷣín ſ̅·
ſínv líe aꝺa·
uṗ let ſta̅ꝺa ſt᷑a al·
ſteyp᷑ gꝛꜽnᷓ ſıaꝺa·⫽

diplomatic
Her(raud) seger at seggurin skal.
sinv life hallda.
upp let standa en sterka hal.
steyper grænra skiallda.

28.
Ríman
normalised
Gullu horn en gerdar skar
gýtings eggin mjóva
valur þykkt um völlu þar
virðar dauðann prófa.

facsimile
Guu oꝛṅ g᷑ꝺ ſ·
gytíngᷤ een íoa·
ualᷣ la þyt uou þ·
uꝺ ꝺauꝺᷠ ꝓa·⫽

diplomatic
Gullu hornn en gerdar skar.
gytings eggen miofa.
ualur la þykt um uollu þar.
uirdar daudan profa.

29.
Ríman
normalised
Flest öll flýði fyrða kind
þegar Marbrín kenndi
fóru bæði á vog og vind
varð þeim nauð fyrir hendi.

facsimile
Fleſt o lyꝺe yꝛꝺa ı̅ꝺ·
þeg at mbn ̅nꝺı·
u bꜽꝺı uog uí̅ꝺ·
uꝺ þ̅ nauꝺ  ̅nẟí·⫽

diplomatic
Flest oll flyde fyrda kind.
þegar at marbrin kenndi.
foru bædi uog og uind.
uard þeim naud fyrir hendi.

30.
Ríman
normalised
Menilás vill og mengið knátt
minnst í flótta kennast
höfðingjarnir hittast brátt
og hart í móti rennast

facsimile
Me̅ıꝰ vı e̅gꞇ na
ı̅ʒt ȷ loa ̅naʒ·
oꝺíngı íaʒ bᷓ·
 ȷ ote ꝛeṅaʒt·

diplomatic
Menias vill og mengit knatt
minzt j flotta kennaz.
hofdingiar hittaz bratt.
og hartt j mote rennazt.

31.
Ríman
normalised
Hvorgi sparði af hreysti drengur
harðar randir spenna
báðar þeirra sterku stengur
stukku í hlutana tvenna

facsimile
Hvtgı ſpꝺı a ͤyſtí ꝺͤıngᷣ·
ꝺ ꝛa̅ꝺ᷑ ſpena·
baꝺ þ̅ꝛa ſt᷑u ſtíngᷣ·
ſtucu ȷ lutṅa tueṅa·

diplomatic
Hvtorgi spardi af hreysti dreingur.
hardar rander spena.
badar þeirra sterku stingur.
stucku j hlutanna tuenna.

32.
Ríman
normalised
Seggir hjuggust sverðum fast
sóttust hart og lengi
sköfnungs egg í skildi brast
skákar með þeim engi.

facsimile
Se᷑ íuġuʒt ſu᷑ꝺu̅ aſt·
ſouʒt  leı̅gı·
ſoṅu̅gſ eġ ȷ ſıꝺı bᷓſt·
ſa ᷘ þ̲ eı̅gıꝭ

diplomatic
Segger hiugguzt suerdum fast.
sok⟨t⟩uzt hartt og leingi.
skofnnungs egg j skilldi brast.
skakar med þeim eingi.

33.
Ríman
normalised
Hlífar þær sem kóngsins kundur
klénar segir bæri
Herrauðs sneið þær sverð í sundur
sem þær rotnar væri.

facsimile
Hlı þꜽꝛ ſe̅ ongſe̅s u̅ꝺᷣ·
len ſeg᷑ at bꜽ·
Heꝛ ſneıꝺ þꜽꝛ ſu᷑ꝺ ȷ ſu̅ꝺᷣ·
ſe̅ þꜽꝛ ꝛotn uꜽ·⫽

diplomatic
Hlifar þær sem kongsens kundur.
klenar seger at ri.
Her(rauds) sneid þær suerd j sundur.
sem þær rotnar ri.

34.
Ríman
normalised
Svo kom loks við sverða fár
sæmdar garpur nam falla
mildingsson son við mæði og sár
hann þó frægan kalla.

facsimile
So o̅ logx u ſu᷑ꝺa ·
ſꜽ̅ꝺ gpᷣ na̅ aa·
ıꝺıngſß None u ꜽꝺı ſaꝛ·
a ̅ þo ꝛꜽgᷠ aa·⫽

diplomatic
So kom logx uid suerda far.
mdar garpur nam falla.
milldings(son) uid mædi og sar.
ma hann þo frægan kalla.

35.
Ríman
normalised
Seggurinn lætur siklings nið
sáran bera til skeiða
flóttann reka og gefa þó grið
görpum þeim er beiða.

facsimile
Seᷣeṅ lꜽtᷣ ſılíngs níꝺ
ſaꝛᷠ b᷑a t ſeıꝺa·
loaᷠ ꝛea gea þo gꝺ·
goꝛpͫ þ̅ e᷑ beıꝺa·⫽

diplomatic
Seggurenn lætur siklings nid
saran bera til skeida.
flottaan reka og gefa þo grid.
gorpum þeim er beida.

36.
Ríman
normalised
Gjörvöll skipin og gumna hald
gull og dýrleg klæði
seggurinn leggur sér í vald
og siglir burt á græði.

facsimile
Gıoꝛuo ſıpe̅ gu̅na aꝺ·
gu ꝺyꝛlíg lꜽꝺı·
ſeġuꝛen leġꝛ ſı᷑ ȷ uaꝺ·
ſıgl᷑ bᷣ gꝛꜽꝺı·⫽

diplomatic
Gioruoll skipen og gumna halld.
gull og dyrlig klædi.
segguren leggr sier j ualld.
og sigler burtt grædi.

37.
Ríman
normalised
Engi kunni annað slíkt
ýta herfang skýra
hóf þann næsta heiðurinn ríkt
er hafði slíku stýra.

facsimile
Eı̅gı uṅí aṅaꝺ ıt·
yt ᷑ᷠg ſyꝛa·
o þᷠ nꜽſta eıꝺᷣıṅ ꝛt·
e᷑ a ıu at ſtyᷓ·⫽

diplomatic
Eingi kunni annad slikt.
yta herfang skyra.
hof þan næsta heidurinn rikt.
er hafdi sliku at styra.

38.
Ríman
normalised
Herrauð segir hölda þrjá
hann hafi í sínu valdi
frægri enga finna
fyrr undir skógar tjaldi.

facsimile
H᷑ ſeg᷑ at oꝺa þa·
̅ aı ȷ ſın̅ uaꝺı·
ꝛꜽg au̅ga íṅa a·
yꝛ unꝺ᷑ ſog tıaꝺı·⫽

diplomatic
Her(raud) seger at hollda þria.
hann hafi j sinu ualldi.
frægri aunga finna ma.
fyr under skogar tialldi.

39.
Ríman
normalised
Renndi skeiður á Ránar völl
rauk um stafninn búna
báru löður af brimla höll
björt skinu segl við húna.

facsimile
Re̅ꝺí ſeıꝺᷣ ꝛan uo·
ꝛau ſta̅en buna·
bu lauꝺᷣ a bla o·
bıt ſínv ſegl u u̅a·⫽

diplomatic
Rendi skeidur ranar uoll.
rauk um stafnen buna.
baru laudur af brimla holl.
biort skinv segl uid huna.

40.
Ríman
normalised
Smækkast unnur en lægði
lægis hestar renna
norðmenn máttu Þrúðheim þá
þar fyrir stafni kenna.

facsimile
Sꜽcaʒ uṅᷣ lꜽg l·
lꜽgíſ eſt ꝛeṅa·
nꝺ̅ u þͮꝺeı̅ þa·
þ  ſta̅e ̅ṅa·⫽

diplomatic
Smæckaz unnur en lægdi lꜳ.
lægis hestar renna.
nordmenn mattu þrvdheim þa.
þar fyrir stafne kenna.

41.
Ríman
normalised
Drengir steyptu flein í flóð
fleyin höfnum venda
Álfurinn hinn ríki á ströndu stóð
er strengja birnir lenda.

facsimile
Dͤíng᷑ ſteyptu leı̅ ȷ loꝺ·
leyeṅ at oṅͫ ue̅ꝺa·
alᷣeṅ None ꝛe ſtͦnꝺu ſtoꝺ·
e᷑ ſtͤíngı bíꝛṅ᷑ lenꝺa·⫽

diplomatic
Dreinger steyptu flein j flod.
fleyenn at hofnnum uenda.
alfurenn rike strondu stod.
er streingia birnner lenda.

42.
Ríman
normalised
Herrauðs mengi fagnar fljótt
fleygir gullsins brennda
biður þá halurinn horska drótt
heim í kastalann venda.

facsimile
H᷑auꝺᷤ eı̅gí agn lío·
leyg᷑ guſe̅s bͤnꝺa·
bıꝺᷣ þa alʀen oſa ꝺͦ·
eı̅ ȷ aſtala̅ ve̅ꝺa·⫽

diplomatic
Herauds meingi fagnar fliott.
fleyger gullsens brenda.
bidur þa halʀen hoska drott.
heim j kastalan venda.

43.
Ríman
normalised
Hraðlega þiggur hirðin öll
hertogans boð með sóma
ekki skorti í jarlsins höll
alls skyns mekt og blóma.

facsimile
Hᷓꝺlíga þıġᷣ íꝛꝺe̅ o·
᷑tugᷠs boꝺ ᷘ ſo̅a·
eͨí ſͦtí ȷ ıſe̅ſ o·
aʒ ſy̅ſ ͨt blo̅a·⫽

diplomatic
Hradliga þiggur hirden oll.
hertugans bod med soma.
ecki skorti j iarllsens holl.
allz skyns mct og bloma.

44.
Ríman
normalised
Hernit þá hirðin rík
hölda gleður með prýði
undrin þótti engin slík
orðin fræknum lýði.

facsimile
Heꝛnít ſa þa ıꝛꝺe̅ ꝛı·
olꝺa gleꝺᷣ ᷘ pꝛyꝺı·
unꝺᷣeṅ þoe eı̅ge̅ ı·
oꝛꝺe̅ ᷔnu̅ lyꝺí⫽

diplomatic
Hernit sa þa hirden rik.
holda gledur med prydi.
undurenn þotte eingen slik.
orden fknum lydi.

45.
Ríman
normalised
Undrast þjóð brögnum bar
báru ljómann rauðan
hinn sem orpinn öndu var
og allir hugðu dauðan.

facsimile
Wnꝺᷓʒt þíoꝺ at bͦgnu̅ b·
bu líoaᷠ ꝛauꝺa̅·
íṅ ſ̅ oꝛpe̅ onꝺu u·
a᷑ ugꝺu ꝺauꝺᷠ·⫽

diplomatic
Wndrazt þiod at brognum bar.
baru liomaan raudan.
hinn sem orpen ondu uar.
og aller hugdu daudan.

46.
Niðurlag
normalised
Herinn allur er hjörva þund
heilan máttu kenna
hér mun bláins við bragða grund
brjóta karfann þenna.

facsimile
H᷑eṅ aᷣ e᷑ ıͦa þu̅ꝺ·
eılᷠ aű ̅na·
ı᷑ v̅ blae̅s u bᷓgꝺa gͮnꝺ·
bota a̅ þnaꝭ

diplomatic
Herenn allur er hiorfa þund.
heilan mattu kenna.
hier mvn blaens uid bragda grvnd.
briota karfan þenna.


Andra rímur, 9. ríma