Karel

Andra rímur, samlestur við AM 129 8vo (129)

10. ríma

— Óþekktur höfundur

Grundvallartexti

AM 129 8vo (129)

1.
Formáli

Austur um flaustur af orða grund
enn skal renna Boðnar sund
þýðri býð ég hringa hrund
hljóði þjóð um eina stund.

Óskráð

2.
Formáli

Mildi vildi menja þöll
minnast hinn er skemmtan öll
enduð vendi af hyggju höll
hryggðin byggði sinnu völl.

Óskráð

3.
Formáli

Ljósri drós í lindar stað
lagði flagða vindi að
greina steina gladdi það
grafnings hafnar lilju blað.

Óskráð

4.
Formáli

Hver er verri harmur en sá
hann ef ann og missir þá
vella þellu er yndi á
öllum pöllum standa má.

Óskráð

5.
Formáli

En móti fljótast maðurinn tekur
móst og þjóst sem harmurinn frekur
hjartans parta þrautum þekur
þannig hann sem fari þá sekur.

Óskráð

6.
Formáli

Heimur og beimar hata með styggð
hann og sannar þetta lygð
að mundi stunda á fljóð né frygð
fyrr og spyr hvar þín sé dygð.

Óskráð

7.
Formáli

Glósan ljósan skal Boðnar blands
bjóðast tróðu nöðru sands
fljóðið rjóða sér til sanns
sútar klúta hins hryggva manns.

Óskráð

8.
Ríman

Áður er tjáð hvað álfsins höll
umdi og glumdi skemmtan öll
ýtar býta brunna völl
blíð og fríð drakk hirðin snjöll.

Óskráð

9.
Ríman

Helga tekur að batna brátt
bjóðast gróður en vaxa mátt
rétt og frétt bað hilmir hrátt
Herrauð bera úr randa þrátt.

Óskráð

10.
Ríman

Herrauð sver að Högna fall
hart er vart við þeirra spjall
Helgi fellur í fæðu hall
fangar angur er reiðin svall.

Óskráð

11.
Ríman

Heiðurinn leið kvað hilmir nú
hæst væri næsta að giftin sú
Högni brögnum holla trú
hefði gefið og keypta frú.

Óskráð

12.
Ríman

Hann vann sigur sem hver mann tér
og hefur oss gefið nú líf af sér
hamingjan frá var horfin mér
Herrauð ber þú gift með þér.

Óskráð

13.
Ríman

Herrauð fer og Högna fann
halurinn talar við listar mann
fyrr og spyr að Helga hann
hver að snerru sigurinn vann.

Óskráð

14.
Ríman

Hlýra dýrum Herrauð þá
hildi vildi segja frá
Helgi tel ég að hólmi á
hneig og feigur í dreyra lá.

Óskráð

15.
Ríman

Elda fellduð ýtran kund
ægis frægan niður að grund
ýtar nýtir ykkarn fund
inna og minnast alla stund.

Óskráð

16.
Ríman

Högni sögn af Herrauð skil
hann og þannig svarar til
fengum engi frægðar bil
fíkinn slík ég kennast vil.

Óskráð

17.
Ríman

Frægðar nægð að fylkir vann
frómi og sómi studdi hann
engi drengur á foldu fann
forðum orðinn æðra mann.

Óskráð

18.
Ríman

Sannan vann hann sigur í kíf
sverða verður ei meiri dríf
bróðir stóð fyrir buðlungs líf
bæði og náði að minnast kíf.

Óskráð

19.
Ríman

Þú hést og lést við Loga svo dátt
að lengja og tengja okkra sátt
skil að hilmir hugðir flátt
hvar er nú frami þinn dygð svo brátt.

Óskráð

20.
Ríman

Herrauð ber því Högna fann
hjartað snart af reiði brann
rétta frétt fyrir mæta mann
mildur og vildi gleðja hann.

Óskráð

21.
Ríman

Hátt nam votta að Helgi er þá
hraustur traustur lífi á
hraðan og glaðan kveðst Högni sjá
hilding vildi þegar hann má.

Óskráð

22.
Ríman

Efna og stefna þegnar þing
þjóðin stóð nú saman í hring
lýðir prýða linna bing
listur og tvistur var her um kring.

Óskráð

23.
Ríman

Heiðir leiðir Helga þá
hölda fjöld sem heyrast má
bragna fagna sikling sjá
síðan blíðir heilsar á.

Óskráð

24.
Ríman

Glæsta næst sá garpa drótt
ganga þangað harla fljótt
Högni brögnum skipaði skjótt
skýr og dýr lét ferðin hljótt.

Óskráð

25.
Ríman

Kóngsson þegar að kappann leit
kvaddi en gladdi lýða sveit
laut með skrauti og hæversk heit
hinn það finnur er sóma veit.

Óskráð

26.
Ríman

Gramsson framur með gleðinnar plag
gekk að rekk og sæmdar slag
blíðir fríðir bræðra lag
bundust undir þennan dag.

Óskráð

27.
Ríman

Tartara hratt við tiggja kund
treysta að hreysti sættar fund
seggir leggja samri stund
síðan fríðan Herrauð und.

Óskráð

28.
Ríman

Láð sem náð og löndin þrenn
ljósar drósir tvær í senn
sviptir skiptir sverða enn
snarlega þar við frægðar menn.

Óskráð

29.
Ríman

Elnar Helga elsku band
auð og rauðan nöðru sand
segir hann þegar í halla hand
hálft og sjálft með Tartara land.

Óskráð

30.
Ríman

Svanhvít mun með sæmdar ráð
síðan fríðum Högna jáð
halurinn skal fyrir háleyskt láð
herja og verja frú með dáð.

Óskráð

31.
Ríman

Hratt og satt var hölda spjall
Herrauð gera þeir Elvar jarl
lofið hann oftar kona sem kall
kærast nær um álfsins hall.

Óskráð

32.
Ríman

Ítrust slítur þingi þá
þjóðin fríð sem heyrast má
Herrauð ber fyrir hölda þá
hann vill þannig skiljast frá.

Óskráð

33.
Ríman

Skýrir hlýrir skiljast blítt
skeiður og heiður og silfrið hvítt
Herrauð ber af fundi frítt
fljótt og skjótt býr herlið sitt.

Óskráð

34.
Ríman

Vundu á sundi voðir hátt
veðrin gleðja rekka brátt
aldan faldan furðu smátt
festar hestar runnu þrátt.

Óskráð

35.
Ríman

Herinn ber að Hvítings ey
hart og snart að steinda fley
fann hann sína festarmey
fríða og blíða af sorgum þrey.

Óskráð

36.
Ríman

Eldar heldur á Elfar hauður
unnar runnum flótta trauður
Hjarranda var horfinn auður
hann er löngu sagður dauður.

Óskráð

37.
Ríman

Herrauð er yfir Elfar grund
alla jarl um langa stund
dýrum snýr hann Fjölnis fund
fljóðin hljóði Boðnar sund.

Óskráð

38.
Ríman

Högna mögnuð hirð og snjöll
Helga telst að þjónar öll
rekkar drekka í dýrri höll
drengir fengu grafnings völl.

Óskráð

39.
Ríman

Bræður ræður um branda regn
báðir háðu eina fregn
hver að ber það hölda megn
hreystir treystir þeim í gegn.

Óskráð

40.
Ríman

Álfurinn talar við ýta þá
engra drengja er nokkur sá
ég kann segja fyrðum frá
frægð þar vægði síst í hjá.

Óskráð

41.
Ríman

Fyrr nam spyrja Högni hátt
hvar það væri að sinn kvaðst mátt
fýsa að lýsa frægðar þátt
og finni að vinna rekka brátt.

Óskráð

42.
Ríman

Álfurinn sína sögu gat téð
sannast þannig hljóðs var léð
Bölverk sterkum björmum réð
bannaðan mann að fyrr höfum séð.

Óskráð

43.
Ríman

Á galdra vald og grimmdar ráð
gramur var framur en líta dáð
í hverri snerri halur gat náð
hann vann sigur en brenndi láð.

Óskráð

44.
Ríman

Rænti vænt með rauðnis hljóð
herleg pell sem silfur af þjóð
rekkurinn ekki Fjölnis fljóð
flagðið lagði sér í sjóð.

Óskráð

45.
Ríman

Rauðan auð bar randa Baldur
rammlega saman við hjörva hjaldur
hann er fann sinn efra aldur
ærist næst í trölldóms galdur.

Óskráð

46.
Ríman

Síðan smíða býtir bað
bauga haug í fögrum stað
engi drengur á jörðu kvað
annað rann vera betra en það.

Óskráð

47.
Ríman

Foldar moldu var silfri sagt
sáð og bæði að viðunum þakt
vell og pell með mesta makt
minnust inn í haug var lagt.

Óskráð

48.
Ríman

Hásæti má haugi þeim
hlítar líta búið með seim
prýtt og skrýtt með unnar eim
annað fann ei betra um heim.

Óskráð

49.
Ríman

Skóg má nógan skornings sjá
skína og fínan arma snjá
glóanda standa gólfi á
gripunum skipað allt í hjá.

Óskráð

50.
Ríman

Skrúði prúður skjöldungs þar
skein og steinum mektað var
hólfið tólf með prýði par
prís að vísu sjötillinn bar.

Óskráð

51.
Ríman

Festi mesta að seggir sjá
sessi þessu skína hjá
hundrað munduð hringa Ná
henni kenna ef mættuð fá.

Óskráð

52.
Ríman

Þengill gengur í þennan sal
þar var skrautlegt drengja val
sætast mæti í settu hal
sveitin teit nam Bölverks tal.

Óskráð

53.
Ríman

Þér skuluð mér eð kóngurinn kvað
kvikum og þykir oss sómi það
hæstan glæstan höldar að
hauginn bauginn lykja í stað.

Óskráð

54.
Ríman

Harðan garð bað hreytir þá
hringa í kringum rannið slá
sterkan verk að virðar ná
varla kallað um heiminn fá.

Óskráð

55.
Ríman

Greitt er eitt á garði hlið
gert og fort sem stillir bið
læst og stærsta stáli viður
steypt og greypt í múrinn niður.

Óskráð

56.
Ríman

Vörð á hörðum sextíu senn
síðan fríðir landsins menn
halda vald yfir haugi enn
að hilmis vilja um dægrin tvenn.

Óskráð

57.
Ríman

Frétt hef ég rétt að þjóðin það
þannig vann sem stillir bað
allt en snjallt að álfurinn kvað
enda venda sogni í stað.

Óskráð

58.
Ríman

Drengir strengja sterkir heit
að stýra dýrri bragna sveit
hart og snart en hirð var teit
haugs og draugs í eftirleit.

Óskráð

59.
Ríman

Býr sig dýr við benja seið
breiðum skeiðum hirðin reið
hratt og hart á humra leið
herðug ferðin margri skeið.

Óskráð

60.
Ríman

Fljóðin rjóð á fiska laut
flaustrin traust með ærlegt skraut
kenna renna að hrónin hraut
hlýrum dýrum Andranaut.

Óskráð

61.
Niðurlag

Há var rá við húna fest
höldar völdu sikling mest
fjalar skal þetta ferðar nest
falla og kalla óðar brest.

Óskráð

Andra rímur, 10. ríma