Karel

Andra rímur, samlestur við AM 129 8vo (129)

11. ríma

— Óþekktur höfundur

Grundvallartexti

AM 129 8vo (129)

1.
Formáli

Ítrust líti auðar grund
enn á þennan Viðris fund
dýru skýru um Draupnis láð
hve drengir fengu gulli náð.

Óskráð

2.
Ríman

Dyggvir hyggja í víney vestur
vald að halda ef eigi brestur
hlýrar dýrir herinum ótt
hindrar vindur þeygi fljótt.

Óskráð

3.
Ríman

Runnu af grunni Ránar dætur
ruddu og nuddu daga sem nætur
reggi á seggi og borðin breið
brast og nast í hverri skeið.

Óskráð

4.
Ríman

Dreifir reif og dröfnin há
drifu og svifu um vigrin þá
unnar munnar glýgin grá
greyptu og steyptu í seglin blá.

Óskráð

5.
Ríman

Blóðug stóð svo haddan hátt
hörð um börðin færast þrátt
hrafni um stafna gyrðurin gein
græðil bæði og soxin hrein.

Óskráð

6.
Ríman

Þótti ei dróttum byrinn blíður
brögnum Högni ekki að síður
veglegt segl bauð halda hátt
hlýrar stýra dreka við mátt.

Óskráð

7.
Ríman

Drengir tengja flæða flaustur
framlega saman en byr var traustur
greppar hreppa galdra veður
greipum sveipum reiðann meður.

Óskráð

8.
Ríman

Þaut í skauti að rokki og rá
rengur og strengir skulfu þá
stagurinn fagur og stýrin blá
stríð var hríð um allan sjá.

Óskráð

9.
Ríman

Rekkar ekki sigla síður
sveit var teit og kóngsson blíður
þjóð var móð en seggir sá
sand og land fyrir stöfnum þá.

Óskráð

10.
Ríman

Dofna og rofna dætur Hlés
dormum stormum en Kári blés
frægur og hægur í fagra voð
fengu drengir höfnum náð.

Óskráð

11.
Ríman

Sellar fella seglin þunn
sveinar fleinum steyptu í grunn
lýðurinn prýðist Viðris voð
vann að kanna Bjarmaláð.

Óskráð

12.
Ríman

Bjarmar armi breiðum á
brandi standa prýddir þá
skreyttan þeyttu skatnar lúðr
skjótt og ótt sem her kom prúðr.

Óskráð

13.
Ríman

Svinnir finna barmar brátt
Bölverks fölvan haug um nátt
varð mann harðan og verkið sá
valið sem álfurinn sagði frá.

Óskráð

14.
Ríman

Þróttig sótti þegar í stað
þengils mengi haugi að
sextíu vextu seggir stríð
snörpum görpum móti um hríð.

Óskráð

15.
Ríman

Hrökk og stökk við sverða söng
sundruðu undan fylking þröng
hart og snart þar Högni fór
höggin döggva völlu stór.

Óskráð

16.
Ríman

Bæði náði halurinn hendur
rjóða í blóði skjaldar rendur
með laufa klauf hann brynju og búk
bragnar magna odda fjúk.

Óskráð

17.
Ríman

Undir stunda en álmurinn gellur
erni her að jörðu fellur
fífur rífa fyrða brjóst
flóði í blóði hauðrið ljóst.

Óskráð

18.
Ríman

Bala skal nefna berserk þann
bæði láði og rekkum hann
réð en léðist máttur og megn
mest um flest við örva regn.

Óskráð

19.
Ríman

Seggir eggja sverða brjót
síðan ríða Högna á mót
garpar snarpir geira fár
geystu og þeystu í morgins ár.

Óskráð

20.
Ríman

Brynjan hrynur en bæsing hvítur
brustu og nustu skyggðar rítur
dreypti og steypti dreyri á hauður
dundu úr undum benja lauður.

Óskráð

21.
Ríman

Jarlsson allan Yggjar fald
iðinn sniður og hrotta tjald
beit af veiti bauga önd
bali var falur að missa hönd.

Óskráð

22.
Ríman

Annan þann fékk seggurinn slag
þá sá hann sinn enda dag
skjóminn frómur skar sem tundur
skjalda Baldur í miðju sundur.

Óskráð

23.
Ríman

Barmar harma að Högna sá
hver lést verr en fallinn þá
drengs ef fengi dapran fund
dauðinn bauð þeim hræðslu um stund.

Óskráð

24.
Ríman

Ótt ók drótt en flýði flest
fer þá hver sem orkar mest
ýtar nýtir elda þá
vér innum svinnum Helga í frá.

Óskráð

25.
Ríman

Frækinn sækir Helgi hart
harðan garð og fólkið margt
fljúga drjúgum sverð og spjót
spara þeir hvorki skot né grjót.

Óskráð

26.
Ríman

Vísir þvísa víki að
víkur ríkur í einum stað
þennan rennir garðinn grá
gramsson framur með vopnum á.

Óskráð

27.
Ríman

Bæði háði höndum senn
hildi gildan Bölverks menn
hræðist bæði og hrukku á braut
harri snar gat unnið þraut.

Óskráð

28.
Ríman

Þrjátíu vó með Þundar glóð
þengill drengi uns Högna þjóð
hleypir greypum hliðunum að
hilding vildi upplúka það.

Óskráð

29.
Ríman

Herinn ber í grænan garð
gerði og sverði en Björmum varð
auðið dauðans öllum senn
augum hauginn leiddu menn.

Óskráð

30.
Ríman

Móðug þjóðin mælti öll
að megi ei fegri dverga höll
þegnar fregna en þennan sal
þar var nóg á silfri val.

Óskráð

31.
Ríman

Norðmenn þorðu og Helgi hátt
haug af draugi rjúfa brátt
sjóða hlóðu silfri í
sveitin teit var flest að því.

Óskráð

32.
Ríman

Vinni á inni víðar dyr
virða síðan Högni spyr
hver vill bera úr Bölverks sal
benja seim og finna hal.

Óskráð

33.
Ríman

Þú munt nú kvað Helgi hátt
Högni brögnum sýna mátt
bannaðan kanna Bölverks haug
og berjast hér við grimman draug.

Óskráð

34.
Ríman

Hreysti treysti Högni þrátt
hann og þannig lét þá brátt
hróðig þjóðin í hauginn niður
hjartað snart skalf ekki viður.

Óskráð

35.
Ríman

Myrkrið styrkt með fýlu og frost
fyrst en lystir verra kost
varla allir fyrða fá
fór hann stórum lengi svo.

Óskráð

36.
Ríman

Niður úr miðjum haugi hann
halla palla ganga vann
undir fundið innið getur
annað rann og þar sér betur.

Óskráð

37.
Ríman

Bar þar ljós sem birti af
bærir snær að Högna gaf
hvítan líta purpura og pell
prúðan skrúða og arma fell.

Óskráð

38.
Ríman

Var þar meira af vísa róg
valið og talið sem gripir í nóg
en þó að mönnum allt sé téð
mundi hundrað kóngum léð.

Óskráð

39.
Ríman

Segist þegar með grettis gólf
glaðlega þaðan með byrðar tólf
bæri og færi festi að
ferðin verður að draga upp það.

Óskráð

40.
Ríman

Tuttugu burtu tók hann næst
tiggja liggja en eftir fyrst
prúðan skrúðan lingva lætur
láð það náði kappinn mætur.

Óskráð

41.
Ríman

Hundruð fundust hringar þá
hreinni einni festi á
jarlsson alla burtu bar
baugum hauginn sviptir þar.

Óskráð

42.
Ríman

Glæstan næst sá stillis stól
standa og tandra í Rínar sól
yfir var skrifað eitt haglegt hvolf
af hreinum steinum mektað tólf.

Óskráð

43.
Ríman

Bölverks fölvan hjassa hylur
hjálma en málma brjóturinn þylur
beið hann reiði burt er fé
bendir sendir sverð um hné.

Óskráð

44.
Ríman

Engi drengur á foldu fann
fyrr né spyrja stærra mann
berserk þessi blár og digur
bólginn dólgur hræðilegur.

Óskráð

45.
Ríman

Bjarmar armi baugum þeim
breytir skreytir hringum tveim
betur getur ei bauga fá
beimar heims í veröldu en þá.

Óskráð

46.
Ríman

En það menið að buðlung bar
brátt skal votta hvað gripanna var
dýrast skýrast fyrðum frá
fyrst hvers lystir Högna þá.

Óskráð

47.
Ríman

Rekkurinn gekk fyrir Bölverks brátt
beðjar kveðjur á þennan hátt
linna stinna lestir enn
ljóst og þjóst sem heyra menn.

Óskráð

48.
Ríman

Fá þú bæði fals og spott
fár og dárin aldrei gott
hilding gilding harm og kvein
hryggð og blygð sem alls kyns mein.

Óskráð

49.
Ríman

Galdra valdur er gamall og hræddur
gerist þú fjörvi numinn og mæddur
skauðinn blauður hefur linna láð
listugt missti sem alla dáð.

Óskráð

50.
Ríman

Hilmir vil ég að menið svo mætt
missa að vísu en það sé rætt
heldur ef veld ég hringum tveim
haug og draug gat ég ræntan þeim.

Óskráð

51.
Ríman

Ekki þekkist Bölverk bráður
beiðir heiðs sat kyrr sem áður
báðum náði baugum senn
brynju hlynur og mælti enn.

Óskráð

52.
Ríman

Stattu upp hratt á stirða fætur
stríðum síðan allt til nætur
ella felli ég ellda flaug
enn og kennan beran draug.

Óskráð

53.
Ríman

Flókinn tók þá Bölverks búkur
byrstast fyrst sem væri hann sjúkur
undi dundi elda flaug
út um þrútinn kjaft á draug.

Óskráð

54.
Ríman

Gaus úr fausa glossi og reykur
grimma rimmu í haugi eykur
hreifum veifir höfuð skók
höndum báðum á meninu tók.

Óskráð

55.
Ríman

Menið og benja bjartan pálm
braut og skrauti prýddan hjálm
kastar fast í foldar stað
finnur vinnur engi það.

Óskráð

56.
Ríman

Draugs í haugi hin digra raust
dimm og grimm rann þeygi laust
nú er sú farin kvað Bölverks brátt
blíðu tíð sem ég hef átt.

Óskráð

57.
Ríman

Hver er þessi harla djarfur
hildar gildr en varla þarfur
vænan rænir siklings sal
og særir nær til orða hal.

Óskráð

58.
Ríman

Sextíu vextu ég sverða hríð
sannast vann ég gjörvöll stríð
hundrað munda ég hólmi á
höldum völdum dauðann fá.

Óskráð

59.
Ríman

Hugða ég dugði engum að
einum sveini að vinna það
rauðum auði að ræna mig
rekkurinn ekki kanntu þig.

Óskráð

60.
Ríman

Eirmdagh meir fyrir annan mann
yður að styðja listir þann
að þú hefðir eyðir stáls
rekkinn ekki sært til máls.

Óskráð

61.
Ríman

Nú er ég fús að fanga þig
falslega staltu gulli mig
þrjóturinn ljótur af stóli í stað
stendur og vendar Högna að.

Óskráð

62.
Ríman

Spjóta á móti spillir gengur
sparir þar hvorgi aflið drengur
Bölverk sterkan Högna hart
hremmdi og kremdi í greipum snart.

Óskráð

63.
Ríman

Rennir spennir ramman hryggð
randin standa hið gamla flygð
hirði virðist hringa fast
haugs fyrir draugi gólfið brast.

Óskráð

64.
Ríman

Tröllið öllum magni og mátt
mildan vildi jarlsson þrátt
römmum hrömmum rífa í sundur
rekur og hrekur svo það var undur.

Óskráð

65.
Ríman

Góma skjómum Grímnir jók
geig þar eigi hið skyrtan tók
kartar svartir klæði og skinn
klífa og hrífa að beinum inn.

Óskráð

66.
Ríman

Dökkum hrökk þá draugi allur
drengur lengi undan snjallur
harðir steinar haugs á gólf
hrósa ljósi nokkuð tólf.

Óskráð

67.
Ríman

Sá þá Högni að hellan stendur
hennar kennist allar rendur
hvassar Þjassi en þangað til
þegn af megni færa vill.

Óskráð

68.
Ríman

Hellu að velli hreytir kemur
hann og sannan frækleik temur
stökkva og dökkva Bölverk brá
beinum stein yfir tíma þrjá.

Óskráð

69.
Ríman

Hristir missti hringa snart
hafli en afli flagðið svart
virtist stirt en stukku fætur
stilli að illa glíman lætur.

Óskráð

70.
Ríman

Hamingjan framar Högna þrátt
hann vann sigur á þessari nátt
fellur um hellu galdra gramur
gagni fagnar kappinn framur.

Óskráð

71.
Ríman

Garpurinn snarpur á grimmdan mann
greypur hleypur ofan á hann
hlítar lítur hræva lax
hart og snart var Bölverks sax.

Óskráð

72.
Ríman

Þegn við Högna Bölverk brá
bystan fyrst og mælti svo
er nú komið sem hugði ég minnst
að haugur og draugur af mönnum vinnst.

Óskráð

73.
Ríman

Þú hefur nú með sigri sótt
sauðni og rauðan og orða gnótt
baug og haug og bjartan hjör
bið eigi frið og missi fjör.

Óskráð

74.
Ríman

Máls er stáls að steypir nú
stríð að sníður sverði þú
Bölverks fölvað fræða hall
friður er liðinn og skemmtan öll.

Óskráð

75.
Ríman

Breiðan reiðir benja naður
brátt og hátt hinn gildi maður
hvítur bítur svíra á segg
svartan hart hin mjóva egg.

Óskráð

76.
Ríman

Flaug um hauginn fýla og reykur
fast var hvasst enn myrkrið eykur
æðst og stærst kom agnar grand
allt um salt og Bjarmaland.

Óskráð

77.
Ríman

Börðust hörð um býsn og undur
brustu mest en jörð sprakk sundur
gleyptist steyptist galdra smiður
grunnan munn í djúpið niður.

Óskráð

78.
Ríman

Stundum dundi eldurinn æfur
ótt og fljótt um gólf og ræfur
brýst og snýst um Bölverks höll
bleik sem leiki á hjólum öll.

Óskráð

79.
Ríman

Elfar skelfa elda njót
engi lengi firna ljót
gekk svo rekkur að grynnist þraut
gildur og vildi úr haugi á braut.

Óskráð

80.
Ríman

Brá þá Högni Bölverks sax
bjart og snart af systur Dags
ljóminn skjóminn og ljós hann gaf
líða um síður undrin af.

Óskráð

81.
Ríman

Alla palla og efra rann
odda brodda sæmdir fann
flýtir hnýtist festi í
fleina og seinn varð ekki að því.

Óskráð

82.
Ríman

Þegar var dreginn úr haugi hátt
hann og fann þar standa fátt
drengur engi nema döglings niður
dýr og skýr sat festi í viður.

Óskráð

83.
Ríman

Lýður flýði fyrir firn og undur
falla allir hugði í sundur
beimar heim þá eð Helgi var
hraustur og traustur eftir þar.

Óskráð

84.
Ríman

Bragnar fagna fundi þeim
fríðir blíðir rekkum tveim
engra drengja inna má
unna kunnast barmar þá.

Óskráð

85.
Niðurlag

Ganga strangir garpar braut
glaðir og þaðan á fiska laut
Viðris bið ég að varra straum
vífa svífi í fagran glaum.

Óskráð

Andra rímur, 11. ríma