Karel

Grettis rímur — 1. ríma

— Óþekktur höfundur

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Skil ég nú ei hve Skrímnis seims
skelfir vilji mig biðja
vekja upp Boðnar brosmu heims;
betri er önnur iðja.

Skoða...

2.
Formáli

Forðum þótti ég fálka krás,
forlög kunnu að vendast;
síðan fékk ég lygra lás,
lengi mun sá endast.

Skoða...

3.
Formáli

Horfin gjörist að mestu mærð
meiði Fofnis bryggju,
sé ég því lítt við ljótri flærð
og langri undirhyggju.

Skoða...

4.
Formáli

Því mun hamingjan hafna svo
hræva teina brjóti,
grípa alla gleðina frá
en gefa honum angur í móti.

Skoða...

5.
Formáli

Hörmulega er heimurinn spilltur,
hygg ég það mun standa,
margur finnst af vélum villtur
veitir nöðru granda.

Skoða...

6.
Formáli

Hróðurinn skal þar hefja nú,
honum vill engi sinna,
Ásmund setti á Bjargi bú;
braut hann skjöldu stinna.

Skoða...

7.
Ríman

Fjölmenni hélt fleina Týr,
fékk hann heiður og sóma,
lýðum þótti lögmáls skýr
lestir foldar dróma.

Skoða...

8.
Ríman

Seggjum þótti í sóknum strangur
seima lundur hinn þýði;
hann var kenndur hærulangur
og hélt vel sína lýði.

Skoða...

9.
Ríman

Ásdís hét sú auðar brík
Ásmund hafði fengið,
fyrðum þótti hún frændarík,
fékk hann af því gengi.

Skoða...

10.
Ríman

Atli nefndist einhver rekkur
arfi þeirra hinn þarfi,
bæði þótti blíður og þekkur,
bónda hollur í starfi.

Skoða...

11.
Ríman

Áttu þau sér annan svein,
yngri var sá hóti,
Grettir jafnan gumnum mein
gerði að fleina móti.

Skoða...

12.
Ríman

Beldinn þótti í bernsku hann
beint til orða og verka,
Ásmund hirti ekki um þann
örva Þund enn merka.

Skoða...

13.
Ríman

Löngum var hann í lyndi fár,
lék þó marga pretti,
í uppvexti ekki knár,
elskaði móðir Gretti.

Skoða...

14.
Ríman

Andlit hans var einkar frítt,
augun væn að líta,
hárið rautt og harla sítt
á horskum fleygi ríta.

Skoða...

15.
Ríman

Dýrar átti dætur tvær
drengur og snótin svinna,
göfgum mönnum gifti hann þær,
gerir svo bókin inna.

Skoða...

16.
Ríman

Blíður upp að Bjargi vex
brjótur orma valla,
fulla hafði fjóra og sex
fengið nöðru galla.

Skoða...

17.
Ríman

Ásmund talar við Gretti það,
eigi seinn til ferða,
»um heimgæs mínar«, halurinn kvað,
»hugsa muntu verða«.

Skoða...

18.
Ríman

Garpurinn svarar af góðri slekt
glöggt með máli snjöllu:
»lítið verk og löðurmannlegt
líst mér þetta að öllu«.

Skoða...

19.
Ríman

Vaskur svaraði vopna þollur,
var sá kænn við geira,
»vertu í þessu verki hollur,
virða skal þig meira.«

Skoða...

20.
Ríman

Lést hann engu lofa um það,
»lítið kann ég vinna«,
gekk í burt og glotti að
og geymdi fugla sinna.

Skoða...

21.
Ríman

Fimmtíu voru í flokki þær,
furðu reika víða,
Grettir eftir gengið fær,
gera nú stundir líða.

Skoða...

22.
Ríman

Bágt varð sveini að safna þeim,
sinn veg hver vill leita,
koma þær sjaldan heilar heim,
heldur stirt kann veita.

Skoða...

23.
Ríman

Stála Týr sem stendur greint
starfinn tók að leiðast,
kjúklingarnir keifa seint,
karli er búið að reiðast.

Skoða...

24.
Ríman

Fór svo enn að framandi lýður
fugla hitti dauða,
Ásmund gerðist eigi þýður,
orkar slíkt til nauða.

Skoða...

25.
Ríman

Ásmundi varð undra leitt,
auðinn tók að þverra,
»hefur þinn glópur gæsnar meitt,
gerir þú illt og verra.«

Skoða...

26.
Ríman

Vísu kvað þá vopna Þundur
og vildi þannig greina:
»hálsinn þeirra hristi ég sundur,
hirði ég lítt um eina.«

Skoða...

27.
Ríman

»Skaltu ei lengur skerða þær,«
skýfir talaði randa,
»annað verkið verra fær,
vaskur lundur branda.«

Skoða...

28.
Ríman

»Hér mun verða að hætta á,
hristir vænna glófa,
þann má segja fleira frá
er fýsir margt að prófa.«

Skoða...

29.
Ríman

Bóndinn segir, þá komið er kveld
og kvinnur láta rjúka:
»bófinn skal mitt bak við eld
báðum höndum strjúka.

Skoða...

30.
Ríman

Heldur gjörast nú verkin vönd,
vopna lundur hinn djarfi.«
»Víst er þetta varmt um hönd
og vesalla manna starfi.«

Skoða...

31.
Ríman

Oftast fékk af eldi mak
álma Týr hinn harði,
Fáfnir strýkur föður síns bak
fast og lítið sparði.

Skoða...

32.
Ríman

Hér kom enn að hausta tekur,
halurinn mun það kenna,
kappa næsta kláðinn vekur,
hann kallsar þá við Linna.

Skoða...

33.
Ríman

»Vomurinn skaltu vöttu slens
víslega af þér leggja,«
brjótur kvað sig bríma fens
bernsku ráð að eggja.

Skoða...

34.
Ríman

Karl tók heldur að klóra sér,
kominn var eldi nærri,
»aldrei er duggan dugur í þér,
dvelur þú meir en bæri.«

Skoða...

35.
Ríman

Ullarkamba Öglir sá
eigi litla standa,
halnum færði herðar á,
horfist nú til vanda.

Skoða...

36.
Ríman

Eftir bakinu örva meiður
ofan lét kambinn ganga,
bóndinn stökk upp býsna reiður,
bað sinn arfa fanga.

Skoða...

37.
Ríman

Ásmund greip um stóran staf,
stefndi þegar að Gretti,
halurinn fékk þar ekki af,
undan frá ég hann setti.

Skoða...

38.
Ríman

Hústrú kom til fyrða fljótt
og frétti um leikinn þennan,
Fáfnir ansar furðu skjótt:
»faðir minn vill mig brenna.

Skoða...

39.
Ríman

Stundum fær af starfa last
stýfir unda skessu,
karli þótti ég klóra fast,
kunni hann illa þessu.«

Skoða...

40.
Ríman

Brúðurin talar við blíðan svein,
blés þá enn af móði,
»finnst ei með þér forsjá nein,
frændi minn hinn góði.«

Skoða...

41.
Ríman

Fátt var heldur um feðga tal,
fleira þurfti að inna,
garpurinn segir að Grettir skal
geyma hrossa sinna.

Skoða...

42.
Ríman

»Hross er eitt,« eð hetjan kvað,
hirti sagði varga,
»Kengálu vér köllum það,
kosti hefur hún marga.

Skoða...

43.
Ríman

Kengála er svo um veðrin vís
hún veit fyrir hríðir sterkar,
hér fyrir skulu henni halda prís
hölda kindir merkar.

Skoða...

44.
Ríman

Hleypur hún snemma heim af jörð,
hörðum veðrum kvíðir,
bragnar mega þá byrgja hjörð,
bresta eigi hríðir.«

Skoða...

45.
Ríman

Blíður ansar bauga Týr,
bar sá sverð að undum,
»brugðist hafa þó, bóndinn skýr,
betri vonir stundum.

Skoða...

46.
Ríman

Varstu fyrr við vopna hark
og vildir mörgu spilla,
hver sem tekur á merinni mark,
mun það reynast illa.“

Skoða...

47.
Niðurlag

Þannig endist þeirra tal,
þegnum líkar varla,
lýk ég aftur ljóða sal,
læt ég rímu falla.

Skoða...

Grettis rímur, 1. ríma

næsta ríma >>