Karel

Hyndlu rímur — 4. ríma (Stuðlafall frárímað)

— Steinunn Finnsdóttir

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Í fjórða sinni Ferils rastar dýri
renn eg fram á reyðar sal,
ráðlaus er, hvört halda skal.

Skoða...

2.
Formáli

Eins fer mér og einum karli forðum;
hann ætlaði að byggja í einum svip
óhóflega mikið skip,

Skoða...

3.
Formáli

undir sig svo allan heiminn leggja,
draga saman ógna auð,
svo ekki væri hirzlan snauð.

Skoða...

4.
Formáli

Óbilandi efnin þóttist hafa
upp að byrja efnið slíkt
annað meira og þessu líkt.

Skoða...

5.
Formáli

Úr afganginum í annað skipið minna
byrja vildi brátt í stað,
ef bannað hefði eigi lukkan það.

Skoða...

6.
Formáli

Að þeim tilföngum þá hann huga gjörði,
bragnings var ei baun né grein
til bátsins nema neglan ein.

Skoða...

7.
Formáli

Þannin hætti hann þessum ásetningi;
ráðagjörðin rýran seim
rekknum vildi flytja heim.

Skoða...

8.
Formáli

Fer mér eins með Frosta duggu smíði;
ég virti mig til vanta ei grand
Viðrix skenkja krúsar bland.

Skoða...

9.
Formáli

Að efnum mínum eg þá gæta náði;
eina kenning átti ég þá,
ærið var hún brigðu smá.

Skoða...

10.
Formáli

Mest allt brúkið mitt þá lækka gjörði;
mér leizt ei mundi leikast það
Lóðins knör að hreyfa úr stað.

Skoða...

11.
Formáli

Því vana heims ég vissi í þennan máta:
að efnaleysið margan mann
metorðsrýran gjöra kann.

Skoða...

12.
Formáli

Manna dæmin mig skulu þessi gleðja:
með bögunum margur bossar sá,
hann berst þó ekki kofunum frá.

Skoða...

13.
Formáli

Hvör veit, nema ég heigli upp um siðir,
Lóðins knör á Lóins dröfn
svo loksins hitti sína höfn.

Skoða...

14.
Formáli

Mælsku rýra margur þó mig dæmi,
lof mun ég fá fyrir ljóða vess,
langt þó þyki að bíða þess.

Skoða...

15.
Formáli

Óþörf mælgi öngva vegsemd veitir;
hér skal mansöngs lykja ljóð,
lagfæri það skáldin góð.

Skoða...

16.
Formáli

Hryggðar skort þeir hafi allar stundir,
sem lasta eigi mína ljóðagerð,
lofs þó hún sé ekki verð.–

Skoða...

17.
Ríman

Frosta strauma fyrri ég dýri áði,
þar sem bikkjan bragða skjót
búin var að leggja á snót.

Skoða...

18.
Ríman

Signý aftur svörin þessi greiðir:
„Hærra var mér hugað þá,
er hafin var ég móður frá.

Skoða...

19.
Ríman

Mestu lukku mér þá dróttin beiddi;
allir gjörðu að óska mér
eins og vildu að gengi sér.

Skoða...

20.
Ríman

Þín hefur heiftin þessu gjört mig ræna;
veit ég ekki verra blóð
virðar finna heims um slóð.

Skoða...

21.
Ríman

Að glysi skal þér gull mitt ekki verða,
þó þú fyrirmunir mér
mannlegt æði,“ snótin tér.

Skoða...

22.
Ríman

„Að kolsvörtum ketti skaltu verða,
þegar sjóli af söltum geim
til sinna landa kemur heim.

Skoða...

23.
Ríman

Ættina þína áður skaltu greina
og allt hvað hefur unnið verst;
artin þín þá gerla sést.

Skoða...

24.
Ríman

Af skömmum þínum skaltu öngvu leyna
og djarflega af því dróttum kynn,
þá drapstu sjálfan föður þinn.

Skoða...

25.
Ríman

Þegar lýðum leiðist það að heyra,
í haminn kattar hlauptu þá;
hann þig prýðir þaðan í frá.

Skoða...

26.
Ríman

Glyrnur viðar gjarnan skaltu hvessa;
illfengnin þín, uggir mig,
í ættina muni segja sig.

Skoða...

27.
Ríman

Kaldan ná skalt kjósa þér til fæðu;
á hvörju einu hafðu brest,
sem heimtir út þín girndin mest.

Skoða...

28.
Ríman

Hafðu ama á heimsins allri prýði;
við myrkrið eigðu mest allt lag,
minnst sé þér um bjartan dag.

Skoða...

29.
Ríman

Skammir þínar skulu ei myrkrin hylja;
af grimmleik skaltu grenja mest,
þá gjörir þú sem allra verst.

Skoða...

30.
Ríman

Með þessu móti þú skalt til þín segja;
þú verðir af þessu þekkt
og þitt svo tilstand prýðilegt.“

Skoða...

31.
Ríman

Haldast þetta hvörugt drottning beiddi:
„Þó þig við hafi ég þvílíkt rætt,
það skal af mér gjörvallt bætt.“

Skoða...

32.
Ríman

Signý segir svo það standa skyldi
sem þær hefðu talað tvær:
„Teljast muntu litlu nær.

Skoða...

33.
Ríman

Harmi þungum hagur minn þó valdi,
málefnin hann mýkir víst,
máske þá þú ætlar sízt.

Skoða...

34.
Ríman

Úr kattar líki komast skaltu aldrei;
hvorki mér né mínum mein
muntu orka að gjöra nein.“

Skoða...

35.
Ríman

Tryggðaléttu talinu þannin hættu;
heim drottning til hallar snýr;
hún ályktast dyggða rýr.

Skoða...

36.
Ríman

Ráð þar tók, en rélegheitum bægði,
í síðu öllum setti horn
svívirðileg hrekkja norn.

Skoða...

37.
Ríman

Myrti bæði menn og líka píndi,
mótsnúna sem meinti sér.
Mundi nokkur breyta verr?

Skoða...

38.
Ríman

Karl bjó þar í kotinu ekki fjarri,
hilmir lengi hafði þént
og hagleg ráðin líka kennt.

Skoða...

39.
Ríman

Hann átti kú og afgamla kerlingu,
fyrir reiði varð þó vífs,
so vísan átti missir lífs.

Skoða...

40.
Ríman

Bú upp tók og bát á fjörðinn setti.
Vestra ferju við ég sný;
víkur hér frá efni því.

Skoða...

41.
Ríman

Að Signýju aftur Suðra hindin strauma
voða lasin víkur hér.
Vond álögin heyrðu þér.

Skoða...

42.
Ríman

Friðsemdar þá fargast náðu stundir;
hunds yfir sig haminn tók;
hryggðar stríð það meyju jók.

Skoða...

43.
Ríman

„Í byrstum ham ég burtu hlýt að renna;
úr föðurgarði fer ég ei
férík,“ sagði þessi mey.

Skoða...

44.
Ríman

Þá borgar fólkið brúðar sakna náði,
tár af kinnum þerrar þjóð,
því hún var svo mannorðsgóð.

Skoða...

45.
Ríman

Lengi gjörðu leita eftir henni;
til hennar hvörgi fengu frétt;
féll þeim þetta ekki létt.

Skoða...

46.
Ríman

Ýtar litu allskammt burtu þaðan
boginn karl við bátinn stóð,
bundin kýr og gamalt fljóð.

Skoða...

47.
Ríman

Orku lakur ekki sér til treysti
kúna að bera bátinn á,
borgar þjóna koma sá.

Skoða...

48.
Ríman

Þenkti hann, að þessir sendir mundu
drottning frá að drepa sig;
dundi að hræðslan geysilig.

Skoða...

49.
Ríman

Klápeygður þá karlinn tók að gráta;
aldrinum og orku brest
hann álasar í þessu mest.

Skoða...

50.
Ríman

Þegnar nálgast þetta föruneyti,
karlinn gamla kenndu þá,
kotinu sínu vikinn frá.

Skoða...

51.
Ríman

Meyjar hvarfið manninum gamla sögðu:
„Hertaka oss hörmum vinnst,
hún ef ekki aftur finnst.

Skoða...

52.
Ríman

Kaup þaug viljum, karl minn, við þig hafa
að koma þér yfir kembings beð
og kvikfé þínu einnin með

Skoða...

53.
Ríman

En herm oss aftur hátt á efni rauna,
ef þess hefur orðið var.“
Aftur karlinn greiddi svar:

Skoða...

54.
Ríman

„Flest mun ég til fagnaðarins vinna;
fjerið mitt ég frelsa vil,
þó fánýtt sé það gagnsins til.

Skoða...

55.
Ríman

Hund sá ég með hala stórum renna;
miskunn engin meðdeild var;
mannsleg augu þó hún bar.

Skoða...

56.
Ríman

Hún horfði á mig og hala sínum dúði;
ekki lengi á því stóð;
af augum dundi tára flóð.

Skoða...

57.
Ríman

Víst hann hafði vit í meira lagi;
það vissi ég, að þekkti mig
þessi skepnan furðanlig.

Skoða...

58.
Ríman

Veiknaði ég þá við í mínum huga,
nær mitt lasið sjónar sveim
senda ég eftir rakka þeim

Skoða...

59.
Ríman

Varla munu þið vífsins leita þurfa;
svo hefur drottning siðina sett,
svika pútan dyggða létt.“

Skoða...

60.
Ríman

Karlinn fluttu kólgu yfir stræti;
heim til borgar héldu senn
hljóðlundaðir þessir menn.

Skoða...

61.
Ríman

Höldar gjörðu á hilmirs fund að stefna
hljóðir mjög um hyggju fley,
því horfin var þeim unga mey.

Skoða...

62.
Ríman

Kónginn fundu og kaldar fréttir sögðu,
hrundin, þakin hrumnirs múr,
horfin væri landi úr:

Skoða...

63.
Ríman

„Allt hefur þar til illa síðan gengið,
mengið bæði myrt og pínt;
merkið til þess verður sýnt.

Skoða...

64.
Ríman

Drottning hefur dirfsku þeirri valdið;
vær skulum henni veita skil,
verði henni ekki annað til.“

Skoða...

65.
Ríman

„Órar oss frá öllu því að segja,“
Freyju gráta talaði Týr;
„tíðindin eru ekki rýr.

Skoða...

66.
Ríman

Kann ske einhvör kappinn hugar bráði
geðs mér hafi gjörða raun
og gripið frúna burt á laun.

Skoða...

67.
Ríman

Heyr eg þið viljið hneigja að drottning minni,
að hafi hún slíka hrekki gert;
hefnda er þetta stórra vert.“

Skoða...

68.
Ríman

Ræddi um þetta hilmir í huga sínum:
„Þó mér hafi geðraun gert,
get ég ei hjú mín lífi skert.“

Skoða...

69.
Ríman

Sigldi kóngur síðan heim til landa
og leyndi á sér lemstrun móðs,
sem lofðung hlaut af hvarfi fljóðs.

Skoða...

70.
Ríman

Þegar drottning þengils komu frétti,
flaðrandi mót fylkir rann
og flærðarlega kvaddi hann.

Skoða...

71.
Ríman

Hún kvaðst verða hjartanlega fegin,
„því að heilan þekki ég þig,
þó þung tilfellin hrelli mig.

Skoða...

72.
Ríman

Hef ég hér öllu heiðarlega skikkað;
af mörgum er það manni rætt,
að mun ég hafa gjörvallt bætt.

Skoða...

73.
Ríman

Hrökkur öngum heiðurinn minn að skerða,
þó dárar bæri dylgjur þér
og diktuðu lygð á höndur mér.“

Skoða...

74.
Ríman

Málhress tók nú mjög drottning að verða;
ævisögu sinni þá
sagði sköruglega frá.

Skoða...

75.
Ríman

Margur brosti maður í huga sínum;
stóð þá fæstum styggð af því,
stórmerkin þó dytti í.

Skoða...

76.
Ríman

Niflung vildi niður þagga brúði,
en það dugði ekki par,
út fyrri en lesið var.

Skoða...

77.
Ríman

Um kveldið síðar kóngur vill til náða;
dögling birtast döpur brögð;
drottning er þá horfin sögð.

Skoða...

78.
Ríman

Kóngs í hvílu kött svartan þeir líta,
ógnalega ásýnd bar,
því aðsópsmikil drottning var.

Skoða...

79.
Ríman

Bragnar vildu í burtu henni mýgja;
með klónum fékk hún kappa hremmt,
svo komst fólk undan illa skemmt.

Skoða...

80.
Ríman

Kóngur segir: „Kvikindið þitt vonda,
varga fæða víst þú ert;
værirðu betur lífi skert.

Skoða...

81.
Ríman

Óvétturin, öllum greyjum verri,
síðar aldrei sjáist hún hér,
sveiði burt frá augum mér.“

Skoða...

82.
Ríman

Því að hræið þungan liðsmun átti,
víkja varð úr breiðri borg;
bættist flestum mikil sorg.

Skoða...

83.
Ríman

Umdir fossi einum hæli náði;
svo er hún hér sögunni frá;
syrgja mun hana ekki tjá.

Skoða...

84.
Ríman

Hvarf Signýjar hilmir tók að mæða,
í fjórar áttir ferð út bjó
–fylkir hafði litla ró–

Skoða...

85.
Ríman

lífs og dauðri að leita eftir henni;
verr búnir þeir viku heim,
til vífs ei spurðu í ferðum þeim.

Skoða...

86.
Ríman

Dvalins strauma dýri ég hingað renni:
í sama hamnum Signý rann,
sorgar bætur öngvar fann.

Skoða...

87.
Ríman

Dag og nætur dýrið varð að renna,
landa á milli líka fór
lýðum með á siglu jór.

Skoða...

88.
Ríman

Hún þá fyrir hitti landið Gauta;
hana að smáu býli bar;
bóndi gamall réði þar.

Skoða...

89.
Ríman

Maður bjó sá með kerlingu sinni.
Hér skal hætta hróður við;
hvíld um nokkra stund ég bið.

Skoða...

Hyndlu rímur, 4. ríma

næsta ríma >>