Karel

Rímur af Andra jarli — 8. ríma

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Bauga grundu baldurs minni,
blandað korgi heimskunnar,
í áttunda set eg sinni,
sízt þó borgun verðskuldar.

Skoða...

2.
Formáli

Kvað eg aldrei áður bögu,
ekkert hirða vann um ljóð,
ýmsri þjáður anna jögun,
eymda stríðum hulinn móð.

Skoða...

3.
Formáli

Til að skerða tíðir mæðu,
tók eg þetta fyrir mig;
flestir verða feignir, bræður,
fári létta’ og gleðja sig.

Skoða...

4.
Formáli

Öndrur fornar enn í landi,
eru þrettán varandi;
þær eru orðnar óskiljandi,
yfir settar skáld-rugli.

Skoða...

5.
Formáli

Þeirra tvær þó eru ortar,
upp af Gísla Konráðs bur,
mest vid þær að mitt vill skorta,
mærðar sýsl, það veit sérhvur.

Skoða...

6.
Formáli

Mig eg sjálfur gjöri ganta,
glópskan blindað þankann fær,
hvað skal álfum allt sem vantar,
Öndrur kveða’ og minda þær.

Skoða...

7.
Formáli

Seint á gengur sögunnar letur,
sumt vill glepja fyrir mér;
mun eg ei lengur mannsöngs tetur,
mengrund, skepja handa þér.

Skoða...

8.
Formáli

Þar nam áður þundar fengur,
þrjóta, lautin faldanna,
sem á láð upp lýðir gengu,
og litu skrautið tjaldanna.

Skoða...

9.
Ríman

Nóatún hinn sterki staður,
stóð ei fjarri birtings rann;
Högni brúnum hleypti óglaður,
hamast nær og skjálfa vann.

Skoða...

10.
Ríman

Þangað náði ferðum flýta,
finna sjóla viidi kund,
heiptar bráður hirðir rita,
hart upp jólnis veður sprund.

Skoða...

11.
Ríman

Hans þar gengur hlýri meður,
hermenn tíðum sem að vo,
hreysti drengur Hernit téður,
herinn allur líka svo.

Skoða...

12.
Ríman

Helga búðir hraustir líta,
hermdum staðar portum nær,
hárs með skrúði öldin ýta,
á víxl raðast kringum þær.

Skoða...

13.
Ríman

Þangað Högni hárs á sprundi,
hraðar ferðum lýða til,
stillast brögnum bjóða mundi:
„bauganérð eg finna vil“.

Skoða...

14.
Ríman

Helga tjaldið hlýrar finna,
Hernit stríður með þeim var,
bóli faldist láða linna,
ljómanum viða útstrjálar.

Skoða...

15.
Ríman

Ramur að afli randa álfur,
rekka gleðja sína vann;
Helgi að tafli sat þar sjálfur,
seggir kveðja náðu hann.

Skoða...

16.
Ríman

Helgi þegar Högna lítur,
honum stendur upp á mót,
ástúðlegust, orku nýtur,
örva bendir sýndi hót.

Skoða...

17.
Ríman

Bauð að þyggja vínið, vistir,
virðing hreina, gersemar;
jarls son styggur höfuðið hristir,
hirði fleina gefur svar:

Skoða...

18.
Ríman

„Valla sæta vil eg þessu,
vörður drótta heyrðu mig,
stattu’ á fætur fleins í messu,
farðu skjótt að búa þig“.

Skoða...

19.
Ríman

„Arfleyfð mína“ Helgi hjalar,
„heldur vil eg gefa þér,
og móins dýnu mörk án kala,
makleg til þess hetjan er.

Skoða...

20.
Ríman

Fyrir stundu fólk mér tjáði,
freyr gulls snjalli vígs um hjall,
fimm þú hundruð fella náðir,
og fjóra jarla einsamall.

Skoða...

21.
Ríman

Bezt það hagar hjörva bjóðum,
hótin vina rækja blið,
bræðra lag því bíð eg rjóðum,
brodda hlyn með skip og lýð“.

Skoða...

22.
Ríman

Virðir þjóð til ergis eigi,
eg þó bjóði sættirnar,
hjálma rjóð sem hefir þegið,
hrós um slóðir veraldar.“

Skoða...

23.
Ríman

Reiður Högni anzar aptur:
„allar líði þrautir sá,
er þinum sögnum, þorna raptur,
þenkir hlíða og fallast á.

Skoða...

24.
Ríman

Þygg eg víst ei, þorna bendir,
þér af land né orma-grjót,
en þó sízt það óláns kvendi,
illt nam standa’ af þeirri snót.

Skoða...

25.
Ríman

Háreks dauði sinnið særir,
svika hennar galt við kif;
þig eg nauðir fjörs í færi;
fyrst ei brenna mátti víf.

Skoða...

26.
Ríman

Bú þig til í branda sálma,
benþing á, ef treystir þér“:
svörin þylur eyðir álma,
aptur þá og roðna fer.

Skoða...

27.
Ríman

„Naut-heimskan eg Högna kenni,
hafnar landi, auð og frú,
engan þann, eg undan renni,
uppi standa veit eg nú.

Skoða...

28.
Ríman

Kylfu aflegðu klóta reynir,
sem kallast færi jötna má,
mistil– bregða máttu –teini,
mun eg nær þér standa þá.

Skoða...

29.
Ríman

Á morgun kanna munum stríðan,
málma fundinn, týrs með skar;
hólmgangan var hölda síðan
handa– bundin –sölum þar.

Skoða...

30.
Ríman

Hét Angar einn hreysti gæddur,
Helga næstur kappi þar.
Svenskri var á foldu fæddur,
filvings æsti golurnar.

Skoða...

31.
Ríman

Hár og gildur, hirðir fleina,
hlífar góðar átti sá,
kröptum fylldur glöggt nam greina:
„geira rjóður heyrðu á.

Skoða...

32.
Ríman

Mér er stríð við stála fundi,
standa hjá, og gjöra’ ei að.
Helga svíða ef að undir,
ekki má eg horfa á það.

Skoða...

33.
Ríman

Heldur megnið mitt við reyna
máttar stinnan Herrauð vil";
Hernit gegnir hirði fleina:
„hroka þinn eg dável skil.

Skoða...

34.
Ríman

Þér skal veita þig hvað lystir,
þú skalt dauða skjótan fá;
að morgni hneytir bregðum byrstir,
bana kauða mun eg þá“.

Skoða...

35.
Ríman

Herrauður sagðist „heyja verða
harðan klið við Menelás“
það til lagði: „þess skal verða,
þjóðin stríð, að varga krás“.

Skoða...

36.
Ríman

Þetta síðan segja lætur,
sendi-drengur hans í fund,
að hans bíði um tvær nætur,
en ekki lengur, þórs um sprund.

Skoða...

37.
Ríman

Lása þótti ofsinn ýta
ærið geysa hófi frá,
lofaði skjótt, þó lestir ríta,
löndungs eisu jél að há.

Skoða...

38.
Ríman

Að svo búnu ýtar gengu,
orku stríðir, skipa til,
værðir núna fyrst þar fengu,
fleins ei hríðar óttast byl.

Skoða...

39.
Ríman

Strax að morgni rekkar reisa
ranga jónum allir frá,
upp á fornu fjörgyn þeysa,
fleins til óra langar þá.

Skoða...

40.
Ríman

Kápum rögnis klætt var mengi,
kláran vigur mundin bar;
fremstur Högni hermt er gengi,
hermannlegur næsta var.

Skoða...

41.
Ríman

Helgi prúði hér næst gengur,
hernum undan þórs á drós,
hildar skrúða hans hver drengur,
huldist þundar, báru ljós.

Skoða...

42.
Ríman

Innlend þjóðin í fylkingu,
öll sem snarast hélt á rás,
fram svo vóð að fleina þingum,
fyrir þeim var hann Menelás.

Skoða...

43.
Ríman

Hernet Agnar hólm á víga,
hvergi blauður skorar þá;
feld á bragnar báðir stíga
birt er rauður væri sá.

Skoða...

44.
Ríman

Lúðurs gjalla hornin hreinu,
hljómar víða björgum í;
hjörinn skall í skatna beinum,
skeinur sviða tóku því.

Skoða...

45.
Ríman

Hjörvi snarast báðir brugðu,
benja krepja úr þeim rann;
ekki par um annað hugðu,
en að drepa hvor annan.

Skoða...

46.
Ríman

Heiptar æði hvorugs dofnar,
hoppuðu gildir stáls við rót;
hjálmar bæði’ og brynjur klofna,
beigluðust skildir, stukku spjót.

Skoða...

47.
Ríman

Sá aðgangur sýndist mengi
svipaður varga tilþrifum,
furðu strangur stóð svo lengi,
stanzaði margan á honum.

Skoða...

48.
Ríman

Æða láin óðum dreyrir,
oddar jálma hlífum á,
unda ljáinn Agnar keyrir
ofan í hjálminn Hernits þá.

Skoða...

49.
Ríman

Ægir klýfur allan saman,
Agnar stinnur hjó af móð,
brynju rífur brjóst að framan,
brandurinn í völlinn óð.

Skoða...

50.
Ríman

Eyddist ró, því álma raptur
undra fanga meiðsli vann:
Hernit þó til Agnars aptur,
ættartanga reiða kann.

Skoða...

51.
Ríman

Herjans tundur hjálminn klýfur,
hausinn bryður gjörvallan;
brynjaðan sundur búkinn rífur,
brandurinn niður völl í rann.

Skoða...

52.
Ríman

Agnar síðan dettur dauður,
drengja hver það litið fékk
en Hernit stríðum nístist nauðum,
náfölur af hólmi gekk.

Skoða...

53.
Ríman

Kappinn settist síðan niður,
sýndist dauður falla þá,
býsna þéttar benja iður
beljuðu rauðar völlinn á.

Skoða...

54.
Ríman

Einn flugdreka öld nam líta,
yfir hafið fljúga vann,
mjög sér þrekinn þótti flýta,
þar án tafar Hernit fann.

Skoða...

55.
Ríman

Hramm að þandi þessu flykki,
þar í smýgur klóin breið,
álfi randa upp svo hnikkir,
á burt flýgur sína leið.

Skoða...

56.
Ríman

Undrum gegna þetta þótti,
þjóð á horfði flugdrekann:
honum megn þeim er að ótti,
enginn barðist tíma þann.

Skoða...

57.
Ríman

Aukast náir óma veður,
ýmsa þjáir randa klið,
Helgi þá fram hraustur treður,
Högna má hann glingra við.

Skoða...

58.
Ríman

Hermannlegur heldur var hann,
hlakkar skrúða praktugan:
líka vigur bezta bar hana,
blossanum úðar forgyltan.

Skoða...

59.
Ríman

Eggja þrautir ei við tefur,
æfur Högni fram brunar,
Andra-naut í hendi hefur,
hulinn rögnis flíkum var.

Skoða...

60.
Ríman

Hafnar ró, sá hrotta stærir,
hildar óra sem að kaus;
ólmur þó nú orðinn væri,
ekki fór hann skyrtulaus.

Skoða...

61.
Ríman

Saman æða sinnis bráðir,
sárheit bræði hjörtun skar,
var sem þræði léki á láðið,
líka græðir við titrar.

Skoða...

62.
Ríman

Branda hljómur heyrðist viða,
hlifum skjóminn þá í gnast,
stundi óma fryggjan fríða,
frekt við rómu élið hvasst.

Skoða...

63.
Ríman

Eins og ljónin ólmast náðu,
óðu frón, sem lausa mjöll;
sára prjónum aldrei áðu,
undir tónar dverga höll.

Skoða...

64.
Ríman

Jafnt með báðum höndum Helgi
höggva náði, vígur bezt,
hjörs í gráði Högna velgir;
hann þó bráður væri mest.

Skoða...

65.
Ríman

Undvarg skipti opt í mundum,
ýmsum skjöldinn benda vann,
hátt sér lypti í loptið stundum,
lofaði öldin hreystimann.

Skoða...

66.
Ríman

Högni stóru höggin veitir,
heipt upp belgir rænu krá:
málma þórar meintu teitir,
mundi Helgi bana fá.

Skoða...

67.
Ríman

Hvert það sinn, er hrystir branda,
Högni stinnur, vó með dör,
sýndist hinn í svoddan vanda,
sem þá linna mundi fjör.

Skoða...

68.
Ríman

Af sér höggin slingur sló hann,
slysum öllum varnaði;
mistar plöggin Högna hjó hann,
hreint gjörvöll. að skyrtunni.

Skoða...

69.
Ríman

Á hana bitur ekki parið,
aldrei mynda slika frúr;
af henni hrýtur óma skarið,
eggjum sindra gneistar úr.

Skoða...

70.
Ríman

Andra-nautur ekki heldur
öðlings sonar hildar plögg,
beit, en hraut úr eggjum eldur,
óms á kvon, við sérhvert högg.

Skoða...

71.
Ríman

Gerðust móðir hlynir hringa,
hlífar óðum brá hvor ljá;
meinti þjóð, að mundu springa,
mækja rjóðar þá og þá.

Skoða...

72.
Ríman

Hrið í rögnis, hlyn við spanga,
Helgi slingur myndar skraf:
„viltu’ ei Högni hvíldir fanga,
heldur en springa mæði af“.

Skoða...

73.
Ríman

Boðið þáði vopna viður,
vigra þjáður skruggu í;
settust báðir siðan niður,
sjatna náði mæðin því.

Skoða...

74.
Ríman

„Frægsta máttu hetja heita“,
Helgi þá við jarls son tér;
„heims um áttar alla reita,
engan sá eg líkan þér.

Skoða...

75.
Ríman

Jeg er ærið megnis minni,
máttur trölla styrkir þig,
er mér nær þó, aldrei vinnir,
á stríðs völlum kappinn mig.

Skoða...

76.
Ríman

Enn þér býð eg erfða-láðið,
auðgulls-þylju, bræðralag;
eyðum stríði, eflum dáðir,
aldrei skiljum, nótt né dag“.

Skoða...

77.
Ríman

„Boðum þínum“, Högni hjalar,
„hrósa lýður allur má,
en hét eg dýnu bráins bala,
bolnum stífa haus þinn frá.

Skoða...

78.
Ríman

Þó jafnræði betur bjóðir,
bauga nérður, orð með hlý,
láðið, bræðralag og fljóðið,
lízt mér verði ekki af því.

Skoða...

79.
Ríman

Hremsu bör þó heims um stíga
hittist enginn frægri þér,
annarhvor skal okkar hníga,
áður en branda gengi þver.

Skoða...

80.
Ríman

Þungum fleinum þrávallt sláum,
þolum mæði skeifingar,
enga skeinu á oss fáum,
úr sem blæða náir þar.

Skoða...

81.
Ríman

Eggjar meðan ekki bíta
Auðuns ljósa hlyni þá,
vart er séð, hvor síðast ýta
sigri hrósa frægum má.

Skoða...

82.
Ríman

Þér ef æðru ei til bregður,
unda nað í blóði þvo;
þín herklæði þá af leggðu,
þegar í stað, og berstu svo“.

Skoða...

83.
Ríman

Helgi úr máta ræddi reiður,
reflum styrjar kasta vann:
„Þú munt láta líf og heiður,
ljótan fyrir ofstopann.

Skoða...

84.
Ríman

Farðu skjótt úr skyrtu þinni,
skjóminn af sem hrökkur minn,
fyrr er drótta stýrir stinni,
stoltur gaf þér faðir þinn.“

Skoða...

85.
Ríman

Hlær og segir Högni rjóður,
hraðast fletta skyrtu vann:
„Vissi eg ekki, að varstu fróður
vel um þetta allt saman“.

Skoða...

86.
Ríman

Á fætur síðan fóru báðir,
fleina hríðín grimmdir jók,
eggja kviða ekki gráði,
undvarg tíðum sérhver skók.

Skoða...

87.
Ríman

Óðu saman, eins og vargar,
ei var gaman ferðum á:
báðir hamast, hlíf ei bjargar,
hjörfa ramir efldu stjá.

Skoða...

88.
Ríman

Sér ei hirtu seggir hlífa,
sýndust firrtir viti þar:
að nam syrta eggja drífa,
ekki birtu naut sólar.

Skoða...

89.
Ríman

Bert nú hold við bröndum tekur,
býsna þoldu skeinur þá,
dynur fold, en dreyrinn lekur,
drengjum toldu' ei klæðin á.

Skoða...

90.
Ríman

Elfur dudu æða niður,
álfa drundu byggðir mjög:
skelfur hrundin Herjans viður,
hrottafundarreiðarslög.

Skoða...

91.
Ríman

Tönnum gnísta, höfuðin hrysta,
hnjám að troða mistar rann:
bröndum þrýsta’ í búka kvista,
blóðug froðan leka vann.

Skoða...

92.
Ríman

Mæðin tók þeim mjög að granda,
málma skúra viður köf;
reykjar flóka rokur standa,
rekkum úr, sem kolagröf.

Skoða...

93.
Ríman

Hríðar æstu viðris veður,
var sem strindi léki’ á taug,
ólmir hvæstu undrum meður,
elda sindran víða flaug.

Skoða...

94.
Ríman

Huldist móðu hlýrnir allur,
hauðrið vóðu þeir, sem snjá;
litaðist blóði hristar hjallur,
hold á slóð í flettum lá.

Skoða...

95.
Ríman

Hvorugur annan hvíldar biður,
hrotta spenna mundum fast,
hreystimanna málma hviðu
mengið vann að forundrast.

Skoða...

96.
Ríman

Enginn meiri mækja fundur
mennskum heyrist köppum af;
flöktu þeir af sárum sundur,
samt ei geira felldu skraf.

Skoða...

97.
Ríman

Blóði æðar megnu míga,
mæðin þvíngun hjartans jók;
loksins bæði hnén á hníga,
hnikars þyngja skruggu tók.

Skoða...

98.
Ríman

Unda nöðrur samt upp sveigðu,
sviptir vana kröptum frá;
hvor að öðrum hvessing fleygðu,
hreint aflvana féllu þá.

Skoða...

99.
Ríman

Hugar-sjúkur Högna falla,
Herrauður sá, og þangað fer;
silki dúkum sveipar allan,
segginn þá, og upp fæger.

Skoða...

100.
Ríman

Helga síðan, hirðir dáða,
hreinan leggur skjöld upp á;
dróttum býður dauða báða,
dýra seggi, nefna þá.

Skoða...

101.
Ríman

Hrotta rjóðar Helga gengu
Herrauðs undir merkjum þar;
fylgdi þjóðum frægðar drengur,
fram á grund, til rómunnar.

Skoða...

102.
Ríman

Lúðrar gjalla, heyrðist hljómur,
herinn allur týgjaat vann;
hér skal falla rimu rómur,
rekkar valla nýta hann.

Skoða...

103.
Niðurlag

Þessi ræðu þvínguð staka,
þjóð ei bjóðast fróðri má;
versin ræðu ringuð taka
rjóða tróðan góðlynd á.

Skoða...

Rímur af Andra jarli, 8. ríma

næsta ríma >>