Karel

Háttatal — 1. ríma

— Sveinbjörn Beinteinsson

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Ríman

Fjöll í austri fagurblá
freista dalabarnsins.
Ungur fylgir æskuþrá
upp til jökulhjarnsins.

Skoða...

2.
Ríman

Sveimað heimahögum frá
hef ég vors á degi,
víða stríða þræddi þá
þunga hraunavegi.

Skoða...

3.
Ríman

Heiðin breiða hugumkær
hvetur viljann ofar.
Leiðin seiðir, fráum fær,
fögrum sýnum lofar.

Skoða...

4.
Ríman

Gerð var ferð af glöðum hug.
Geng ég lengi hærra.
Hækkar, stækkar dirfskudug
dáðaráðið stærra.

Skoða...

5.
Ríman

Fjallið kallað örðugt er,
enn þess kennir maður
stall af hjalla svifar sér,
senn upp rennur hraður.

Skoða...

6.
Ríman

Myndi kindum, háum hjá
hæðum, glæðast kraftur
þekkar brekkur þrá að sjá,
þangað langar aftur.

Skoða...

7.
Ríman

Efstu grösin fríðu fé
fæðugæði veita
styggar kindur kletts við hlé
kjarnans þarna leita.

Skoða...

8.
Ríman

Heillar fé úr heimasveit
hlíð á blíðum dögum
fegrar efstan yndisreit
íðilfríðum högum.

Skoða...

9.
Ríman

Fagnað magnar fríð á hlíð
frjó og gróin jörðin
gagn og hagnað býður blíð,
bjó þar róleg hjörðin.

Skoða...

10.
Ríman

Mína hlýt ég herða ferð
heillar fögur myndin.
Vart í náðum verður gerð
vizkuleit á tindinn.

Skoða...

11.
Ríman

Gangan sækist öruggt enn
urðaróti móti.
Einatt hlutu heiðamenn
höggvinn fót á grjóti.

Skoða...

12.
Ríman

Hver, sem ofar á að ná,
einskis metið getur
þótt í fangið fái sá
fjúk og hretið betur.

Skoða...

13.
Ríman

Brattinn hvatti bóndann að
bregða vinnu sinni
fýsti víst úr flötum stað
fjalls að kynning hinni.

Skoða...

14.
Ríman

För er snör, þó rokið rammt
reyni fangið stranga.
Kjör ég öruggt kvaddi samt
kaus mér ganginn langa.

Skoða...

15.
Ríman

Heimabundinn háa sá
hnúka-stalla fjalla.
Sveima hyggjan þráa þá
þurfti alla hjalla.

Skoða...

16.
Ríman

Minnis-kynning mæt og heið
myndum landið skreytir.
Hugarflug um langa leið
ljósum vísum fleytir.

Skoða...

17.
Ríman

Stökur blika strjálar á
stirndum himni kvæða
ljósa- vísar -ljóminn sá
leið til dýrra fræða.

Skoða...

18.
Ríman

Man ég eina sanna sögn,
sem að gleymist valla:
manni unnust gremju gögn,
griðin þráði fjalla.

Skoða...

19.
Ríman

Kvíða réði fleygja frá.
ferð að norðan þreytti.
Traust, og hreysti þróuð þá
þegni dugnað veitti.

Skoða...

20.
Ríman

Furðu harður háskinn var,
hrjáðu nauðir strangar,
örðug gerðist ganga þar
gegnum ógnir langar.

Skoða...

21.
Ríman

Yfir háar heiðar þá
halur komst um síðir
feginn leit þar fegri sveit
fáu lengur kvíðir.

Skoða...

22.
Ríman

Skorti fæst á fagurglæst
furðu dýrlegt svæði.
Grösin best og búsæld flest
bjuggu dalnum gæði.

Skoða...

23.
Ríman

Sólin ritar grund við glit
gróðurlitum öllum.
Fuglarómur fagran hljóm
flytur ómi snjöllum.

Skoða...

24.
Ríman

Gróskan ör að engu spör,
ýtum hygg ég fái
dágóð kjör, sem dýrlegt smjör
drypi af hverju strái.

Skoða...

25.
Ríman

Strauk með blænum vortíð væn
velli fagurbúna.
Að sér hænir grundin græn
göngumanninn lúna.

Skoða...

26.
Ríman

Yndi hlúir sýnin sú
sinnið öra hlýnar.
Þar að búa þráir nú
þegn, unz fjörið dvínar.

Skoða...

27.
Ríman

Húsið bezt er hefur sézt,
höllin Öllumstærri
stóð, að flestu fögru mest,
frjóum skógum nærri.

Skoða...

28.
Ríman

Turnum skreytt og trjónum var
traustleg furðusmíði
unun veitti augum þar
alls kyns litaprýði.

Skoða...

29.
Ríman

Móti gesti gengur stillt
guma hópur blíður
greiða beztan mengið milt
manni hröktum býður.

Skoða...

30.
Ríman

Gesti þreyttum þegar var
þá sem kærum bróður
bezti veittur beini þar
birtist hugur góður.

Skoða...

31.
Ríman

Vinskap mildan fyrir fann,
fagnar gæðum beztu.
Líta vildi þegninn þann
þar sem ræður mestu.

Skoða...

32.
Ríman

Hans í salinn valda var
vefur greiður manni.
Undi halur aldinn þar
innst í breiðum ranni.

Skoða...

33.
Ríman

Fjöldi rekka er þar í
eigi þröngum ranni.
Öldin þekka, hyggju-hlý,
heilsar göngumanni.

Skoða...

34.
Ríman

Þá er boðin þegni vist
þar, með ríkum höldum.
Þjóðin vildi fregn sem fyrst
fá af löndum köldum.

Skoða...

35.
Ríman

Ýmsir kalla ungan mann
úrkost velja blíðan
heims að kveðja þröminn þann
þarna dvelja síðan.

Skoða...

36.
Ríman

Gestur segir fréttir frá
fróni sinna þjóða.
Flesta heldur furðar á
feiknum kaldra slóða.

Skoða...

37.
Ríman

Kváðu flestir lýðum leitt
lífið hörku-stríða.
Báðu þarna gumar greitt
gestinn kyrran bíða.

Skoða...

38.
Ríman

Þiggur gjarna boðið brátt,
burtu þeygi vildi,
hyggur þarna furðu fátt
friði raska skyldi.

Skoða...

39.
Ríman

Halur aldinn þuldi þá
—— þegninn fróði brosti —:—:
„Dalur faldinn mjöllu má
miðla góðum kosti.

Skoða...

40.
Ríman

Blíður þiggðu dýra dvöl,
dvíni styggðin leiða
síður hyggðu vista völ
vænstu tryggðum eyða.

Skoða...

41.
Ríman

Anda heitum yndi nóg
unaðsreitir geyma.
Seinna leitar þráin þó
þinna sveita heima.

Skoða...

42.
Ríman

Bernsku kynnum burtu frá
bráða sinnið hvetur.
Heima blíðu haga þá
heiðrum síðar betur.

Skoða...

43.
Ríman

Heimta vildum, hér það er
hverjum skylda talin,
íþrótt gild sé ger af þér,
gædd með snilld og valin.

Skoða...

44.
Ríman

Vist í inni okkur hjá
yst um sinn skal bjóða.
Fyrst þér svinnir lofstír ljá
list ef kynnir góða.“

Skoða...

45.
Ríman

Maður tjáir þessi þá
þegnum knáu hallar:
„Listir fáar“, sagði sá,
„sýna má ég snjallar“

Skoða...

46.
Ríman

Þó kvaðst góður gestur ljóð
geðs af slóðum bjóða,
vilji óðar- heyra -hljóð
heimaþjóðin fróða.

Skoða...

47.
Ríman

Ljóðaþáttur heyrast hjá
hallarbúum skyldi.
Óðarháttum eyra ljá
allur grúinn vildi.

Skoða...

48.
Ríman

Prýdd af högu viti var
vísnakviða fögur.
Ljós frá brögum þáðu þar
þeirra tíma sögur.

Skoða...

49.
Ríman

Málið kennt og myndum skreytt
mörgum veitti gaman
orða kynngi eddu-breytt
efnið skeytti saman.

Skoða...

50.
Niðurlag

Ræða skáldsins hóf þar hátt
hreinna kvæða merki,
æði snjallan orti þátt
andinn fræðasterki.

Skoða...

Háttatal, 1. ríma

næsta ríma >>