Karel

Sveins rímur Múkssonar — 13. ríma (Áttþættingur)

— Kolbeinn Grímsson

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Ríman

Áður þjóð í sagnar sjóð
samdi ljóð og orðin fróð,
kveiktu óð með Kvásirs blóð
og kvæða flóð um orða slóð.

Skoða...

2.
Ríman

Mín er lyst til þagnar þyrst,
þústin byrst og heldur tvist,
næst og fyrst við gleðina gist,
gamanið misst fékk hryggðar nist.

Skoða...

3.
Ríman

Óðins feng á stuttum streng
stilltum dreng eg eftir geng,
Boðnar spreng um orða eng,
Ása mengi þar til sleng.

Skoða...

4.
Ríman

Margur mann um málsins rann
mjöðinn vann að hirða þann;
víst með sann sá fróðleik fann,
fræði ann, er mundi hann.

Skoða...

5.
Ríman

Allir þeir hafa mannvit meir,
málma Freyr og hringa Eir,
öllum fleir en tvennir tveir
tignum reyrir sagnar geir.

Skoða...

6.
Ríman

Mér var lént af mjöðnum kléni,
mundi tvennt úr hamnum renni,
ótta spennt fékk bakið bent
bylgjur sent þær eg fékk hent.

Skoða...

7.
Ríman

Því er sáð um ljóða láð
lýtum tjáð og rót fyrir háð,
bernskuráð er bezt afmáð
brögðum þjáð, ef að er gáð.

Skoða...

8.
Ríman

Latmanns hér eg byrði ber,
bjó hana mér, þó gegndi ver;
öldin sér það illa fer,
orkan þver, eg þreyttur er.

Skoða...

9.
Ríman

Mest upp þó í miðjan sjó
máls á fró eg dráttinn dró,
orkan sljó í axlarkló
eyddist mjó og megnið fló.

Skoða...

10.
Ríman

Þó skal herða á megnis mergð
og mærðin skerð um eina ferð,
ræðu sverð um orða erð
orku gerð eg hrósa verð.

Skoða...

11.
Ríman

Færi þjóð í lagið ljóð
lyndisgóð og menntafróð.
Dvals kyrr stóð um fjöru og flóð
ferjan móð á bragar slóð.

Skoða...

12.
Ríman

Enn skal ná að tylla á tá
tjáðri skrá, sem hvarf eg frá,
greinir tjá um gríðar spá,
Grikkland þá í rósemd lá.

Skoða...

13.
Ríman

Ræðu hrat eg reiknað gat,
rataði glat um sagnar flat,
þar kóngurinn sat og mengi að mat,
málapat við kryddafat.

Skoða...

14.
Ríman

Sveitin snjöll á Sviðris þöll
sá það öll með hvarma völl,
þar stóð í höll með mundar mjöll
maður sem tröll, þeir fengnu kjöll.

Skoða...

15.
Ríman

Enginn kann að segja með sann
um segginn þann nær dyrnar fann,
þó stóð hann í ræsirs rann,
raunin brann um margan mann.

Skoða...

16.
Ríman

Kynngiár er kynstra hár
kinnur blár, en hærur grár,
augna krár þó ekki skár,
illsku hnár, í verkum þrár.

Skoða...

17.
Ríman

Dofra hlýr er digri en þrír,
dólgur órýr í fjöllum býr,
lasta gnýr sá lítt mun hýr,
listir flýr, að prettum snýr.

Skoða...

18.
Ríman

Á hönd og fót er líking ljót
laufa brjót, en hold sem sót,
ennis grjót í örgum þrjót
sem eldur hrjóti höldum mót.

Skoða...

19.
Ríman

Munn ber sá og mannvit hjá,
mönnum brá að horfa á,
rétt sem gjá í gljúfrum há
gluggafá og svört að sjá.

Skoða...

20.
Ríman

Nef ber hátt það flagðið flátt,
flest er smátt hjá heyrnar gátt,
hárið grátt, en hörundið blátt,
höldum brátt varð um hann fátt.

Skoða...

21.
Ríman

Illa mér það óðurinn tér,
öllu ver hann skapaður er,
mækinn ber í mundum sér,
mun sá hjer af gulli ger.

Skoða...

22.
Ríman

Bjartur glaður benja vaður,
bitureggjaður sára naður,
fór með hraður fremdar staður
fullhugaður komumaður.

Skoða...

23.
Ríman

Kóngur tér: „Ei vitum vér
að vísu hér hvort nefna er
hjálma grér eður hyrjar ver.“
Hinn kvað: „Ger sem líkar þér.

Skoða...

24.
Ríman

Satt skal tjá þar seggjum frá,“
segir hann þá, „í staðnum há
kóngshirð smá og kærleiks sljá
Karlinn grá hér nefna má.

Skoða...

25.
Ríman

Greint var mér, að Grikkja her
gildur af sér sá hreysti ber;
víst eg sver það ósatt er,
einörð þver, en hræðslan sker.

Skoða...

26.
Ríman

Allt mun þá, ef raunir rjá,
að reka í þrá, þegar liggur á,
að kjöll þeir fá sem mestan má,
er mann einn sjá með líking há.“

Skoða...

27.
Ríman

Skundaði hann um skjöldungs rann,
skemmdin brann í heiftar grann,
illur fann hinn yzta mann
og svo vann að tjá við hann:

Skoða...

28.
Ríman

„Hertu kvitt um hyggju pytt,
högg af fritt og eig það kvitt
höfuðið mitt, á morgun þitt
mun eg hitt fá aftur stytt.“

Skoða...

29.
Ríman

Bilaði þann að höggva hann,
hinn annan og fjórða fann,
sérhvörn mann í siklings rann
sama vann að bjóða hann.

Skoða...

30.
Ríman

Öldin snauð við borðsins brauð
bilaði trauð að höggva gauð;
Sveini bauð hann sömu nauð,
sverða Hauð, er veitti auð.

Skoða...

31.
Ríman

Anzaði Sveinn í huganum hreinn:
„Hvörgi seinn skal mistilteinn ''
hálslið einn að höggva neinn
harður fleinn, þó það sé steinn.“

Skoða...

32.
Ríman

Slæmir þá til gaursins grá
geirnum blá af megni sá,
hausinn brá sér hálsi frá,
hallar á hann gólfi lá.

Skoða...

33.
Ríman

Bolurinn þann, er brögðin kann,
brölta vann, so höfuðið fann;
töframann við sagðan sann
saman rann, þar heill stóð hann.

Skoða...

34.
Ríman

Þá kom stanz á múga manns,
mengið ranns, við töfra hans;
enginn anz gaf eyðir brands,
efldist vans og hryggðar dans.

Skoða...

35.
Ríman

Kvaðst hann mundi Hárs á hrund
herða blund um Njörva sprund,
en morgunstund við fleina fund
fjölga und á odda Þund.

Skoða...

36.
Ríman

Þeir heyrðu hvað sá hrottinn kvað,
hann hvarf með það úr greindum stað;
enginn maður bóta bað
þeim bjarga nað og jarðar vað.

Skoða...

37.
Ríman

Greinar skjótt þó lag sé ljóti
líður nótt, en birtir fljótt;
vaknar drótt við sorgar sótt,
sízt var rótt um mengið hljótt.

Skoða...

38.
Ríman

Dags sem tíð var þriðja þýð,
þá kom smíð er fæddi grið;
beit ófrið á borgar lýð
bleyðin stríð um hyggju hlíð.

Skoða...

39.
Ríman

Skrámur rann fyrir skjöldungs mann
og skildagann fékk heimt með sann;
fylkir vann að frétta þann,
fyrir hvað kann að leysast hann.

Skoða...

40.
Ríman

Griðar ver svo greina fer:
„Glöggt eg sver það alllítt er,
sagt var mér af brúðum ber,
buðlung, hér sú tengd er þér.

Skoða...

41.
Ríman

Fregna af henni frægðarmenn,
það flýgur og renn um löndin þrenn;
marga brenna meinin tvenn,
þeir mega ei spenna brúði senn.

Skoða...

42.
Ríman

Vilda eg fá það víf að sjá,
víst ef má þeim kosti ná;
mætti tjá mér svanninn sá
sómann há að hlýða á.

Skoða...

43.
Ríman

Líka þá mér tekst að tjá
tignarspá af auðar Ná,
langt í frá um lönd og sjá
lýðum hjá er ferðast má.

Skoða...

44.
Ríman

Hólmur hér í elfu er
allnær þér, sem straumur sker;
líkar mér þó lýða her
sú lystir ber þar hafi hjá sér.“

Skoða...

45.
Ríman

„Það mun greitt,“ kvað vísir, „veitt
verða eitt, sem þú hefur beitt,
en fljóðið teitt sé frá þér breitt,
svo fáir ei neitt nema orðum hreytt.“

Skoða...

46.
Ríman

Síðan var sú blómann bar
búin á far, hún Sólentar;
frú að mar þá fjöldinn snar
fylgdi þar, sem randir skar.

Skoða...

47.
Ríman

Byrjar tal við baldinn hal
brúðarval, er hreppti pal,
lýsir hjal í laxa sal,
landið fal sig utan dval.

Skoða...

48.
Ríman

Harla skjót í huldu fljót
hverfur snót og myndin ljót,
mörgum auðbrjót, er spennti spjót,
spyrndi af fót þar heljar nót.

Skoða...

49.
Ríman

Verður dyggur vopna Yggur
við það styggur hilmir hryggur;
móðinn þiggur tiggi tryggur
tjörgu Friggur í hörmum liggur.

Skoða...

50.
Ríman

Sveinn þá tér, „Nú orðið er
öllu ver en líkar mér,
að týndist hér sú tignir ber,
traust eg sver það illa fer.“

Skoða...

51.
Ríman

Strengdi heit sá stálið beit
að stilla leit um heimsins reit,
þar til veit af þussans sveit,
sem þorngrund teita burtu sleit.

Skoða...

52.
Ríman

Ræsir þá so réði að tjá:
„Raun er há og megnisþrá,
báðum á ef bak skal sjá,
bauga Gná og halnum hná.“

Skoða...

53.
Ríman

Síðan býr sig seggurinn dýr,
sómaskýr, en hvörgi rýr;
sá bendir ýr í burtu snýr
og bauga hýran kvaddi Týr.

Skoða...

54.
Ríman

Sveit með auð, er randir rauð,
rík og snauð, en hvörgi trauð,
fylgi bauð í ferðarnauð
að finna gauð með odda Hauð.

Skoða...

55.
Ríman

Kaus ei neinn af seggjum Sveinn,
sá gekk einn, er bítur fleinn,
gatnateinn var greiður og beinn,
gekk þar hreinn sá sízt var seinn.

Skoða...

56.
Ríman

Fátt eg kann að fregna um þann
frægðarmann, er dáðir vann,
víst með sann Í veðra rann
hvað verkaði hann, þar fyrða fann.

Skoða...

57.
Ríman

Greinir tjá um gríðar spá,
gekk hann þá með hafinu blá,
bjarga Ná á nökkva sá
næsta háa og riddara hjá.

Skoða...

58.
Ríman

Nýtur sér það nadda grér,
að nauðugur er sá odda ver,
ljóst so tér: „Að landi hér
leggi þér og hlýðið mér.“

Skoða...

59.
Ríman

Yssan tér, „Eg ei það fer,
ef ertu þver á móti mér.“
Laufa grér sá listir ber
líka sver til hjálpar sér.

Skoða...

60.
Ríman

Sveinn spyr þá, er situr að lá
svarta og grá, hvað nefna má.
„Neina eg sá ei nökkva Gná
nú so háa og ljóta að sjá.“

Skoða...

61.
Ríman

Odda ver hún fræða fer:
„Forráð, sver eg, heitið ber;
klæða grér hann Kórant er
kominn hér að fylgja mér,

Skoða...

62.
Ríman

Hann fær ei grið né frelsis mið
forræðið að skiljast við,
utan lið, sem um eg bið,
efli þið með sómasið.

Skoða...

63.
Ríman

Tíma þrjá um nótt skal ná
nýtur sá mér sofna hjá,
kyssa þá mig eitt sinn á.“
Yssan blá svo gjörði tjá.

Skoða...

64.
Ríman

Sveinn spyr þann hinn mæta mann
málhvatan hvað heitir hann;
allt með sann sá inna kann
orða rann sem frétta vann.

Skoða...

65.
Ríman

„Brettland heitir byggða sveit
borinn eg veit mig á þeim reit,
Arius neytum öðling beit
odda hneitir, brynju sleit.

Skoða...

66.
Ríman

Úr hirð hans eg er til sanns
utan stanz um veldiskrans;
orma ranns er beitir brands
buðlung lands og múga manns.

Skoða...

67.
Ríman

Meistari einn til meina seinn,
menntahreinn, eg var þess sveinn;
sést ei neinn so blómabeinn,
beit honum fleinn og unda teinn.

Skoða...

68.
Ríman

Valvin hét sá víst eg get,
víða hvetur odda hret,
hann eg lét um foldar flet,
fyrir það grét um hyggju net.

Skoða...

69.
Ríman

Fjöll eru há og furðu blá
flesinu á, sem máttu sjá;
þar átti sá, sem inni eg frá,
odda þrá við Karlinn grá.

Skoða...

70.
Ríman

Missta eg hans, þess mæta manns,
mér kom stanz í hyggju krans;
hún til sanns mér vakti vans,
veitir brands, um álfur lands.“

Skoða...

71.
Ríman

Sveinn nam tjá við laxa lá:
„Lát hana fá hvað girnist á;
máske þá þú megir sjá
menja Gná sé bundin þrá.“

Skoða...

72.
Ríman

Menntin slyng er mér ókring
máls breyting um hyggju hring,
á enda sting eg áttmæling,
orða þing um ljóða bing.

Skoða...

Sveins rímur Múkssonar, 13. ríma

næsta ríma >>