Karel

Hyndlu rímur — 2. ríma (Skáhent)

— Steinunn Finnsdóttir

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Frosta hind í Fenju vind
flýtur í öðru sinni
þeim á mót, sem bresta bót
býta ræðu minni.

Skoða...

2.
Formáli

Hleiðólfs fley ég hirði ei
höldum þeim að bjóða,
sem hæða að, ef heyra það,
hegðun minna ljóða.

Skoða...

3.
Formáli

Heimskra manna hegðun ann;
henni er bágt að rýma;
þeim er böl og þungleg kvöl
að þegja nokkurn tíma.

Skoða...

4.
Formáli

Hef ég á grun, að margur mun
mér þeim orðum tæra
í sagnar þey mér sómi ei
Sigtryggs fylli að hræra.

Skoða...

5.
Formáli

Satt það er, ei sómir mér
Sónar vess að þylja;
hef ég ei ráð né hugvits dáð
heimsku mína að dylja.

Skoða...

6.
Formáli

Ef þegnum lízt, að þéni sízt
þýðing orða minna,
lagi þeir þá og láti sjá
leiðrétting þeim vinna.

Skoða...

7.
Formáli

Orð mín tjáð þeir höndla í háð
af hyggju dimmum skála,
ljóð mín stirð þau liggi í kyrrð,
leyfi eg þeim ei að brjála.

Skoða...

8.
Formáli

Vizku firrð mín stakan stirð
stofnast eftir vana;
bliðlynd fljóð og börnin góð
bið ég að eignist hana.

Skoða...

9.
Formáli

Ófært er og örðugt mér
orðin fögur að sýna;
mér bar til tjón, ég braut í spón
Bomnirs duggu mína.

Skoða...

10.
Formáli

Er hún nær til einskis fær
með óteljandi bresti;
ferju smið um fylgd ég bið
að fegra hennar lesti.

Skoða...

11.
Formáli

Hygg ég víst, að höldum lízt
hún illa til reika;
ég sver við menn þér sjáið enn
á sundinu hana leika.

Skoða...

12.
Formáli

Mansöngs ljóðin min ófróð
mun ég að þessu sinni
hætta við, en hleyp ég á skrið
Hleiðólfs duggu minni.

Skoða...

13.
Formáli

Varla fróður vizku gróður
verður honum að gjaldi;
kænsku staðan, kaldorðaðan
kannske hann einhvör haldi.

Skoða...

14.
Ríman

Hilmirs lið þar heimti bið
og höldum vizku gegnum;
hvíld mér jók, þá höfn við tók
hetjum rauna þvegnum.

Skoða...

15.
Ríman

Uppá land og eyjar sand
ýtar þessir fóru;
tuttugu meir og tvennir tveir
tals í sögunni voru.

Skoða...

16.
Ríman

Um fyrrnefnt láð þeir fengu gáð
fold og viði hæsta;
eyjar fans og fegurð lands
forundran jók þeim stærsta.

Skoða...

17.
Ríman

Ekkert kvikt né annarligt
eygðu brjótar randa;
lítið bý þeir litu í því
lands hjá öldu standa.

Skoða...

18.
Ríman

Þeirra ferð var þangað gerð,
þó til verra yrði;
greindum stað þeir gengu að,
greiða för þá keyrði.

Skoða...

19.
Ríman

Öngvan mann fyrir utan rann
þeir aðkomandi sáu;
býlið smátt var bragnafátt;
brestur að illu fáu.

Skoða...

20.
Ríman

Kvenleg snót þeim kom á mót;
kveðju henni tjáðu;
orðin glík og önnur lík
aftur af henni þáðu.

Skoða...

21.
Ríman

Hófu tal og hristu fal
hringa Gefni viður:
„Nafn hvert ber og hegðan hér
heyra viljum af yður.“

Skoða...

22.
Ríman

„Sanna má ég segja frá,“
svaraði vífið snjalla.
„Hildi mig,“ kvað hæversklig,
„herrar göfugir kalla.“

Skoða...

23.
Ríman

„Kóngs er eg jóð,“ kvað kurtix fljóð
og kænni tungu spritar,
„sem sjá megi þér, þó sorgir mér
synji nú yfirlitar.

Skoða...

24.
Ríman

Einni ber mér auðlegð hér,“
anzaði vefjan tjalda.
„Úti er blóm, því ekkjudóm
með æru gjöri eg að halda.

Skoða...

25.
Ríman

Síðan mann ég missti þann,
mér sem kærast unni,
ástar hryggð um yndis byggð
enginn vigta kunni.

Skoða...

26.
Ríman

Faðir minn með frækleik sinn
fyrðum verður skæður;
tamur á kíf hann treystir hlíf,
f tuttugu kóngum ræður.

Skoða...

27.
Ríman

Ég gekk fyrir hann, þá gleðinnar bann
gjörði mín að vitja;
hrygg um það ég herrann bað
hingað mig að flytja.

Skoða...

28.
Ríman

Svo nam brjóst með sárum þjóst
sorgin mitt að reyra;
bragna glaum af bikars straum
bar ég ekki að heyra.

Skoða...

29.
Ríman

Sárust mér sú sorgin þver
situr í vizku inni:
Ég huga til renn, að hafi menn
hörmung ollað minni.

Skoða...

30.
Ríman

Finnast menn á foldu enn,
er fyrr mig vildu hljóta;
öðrum mín af öfund sín
of gott þótti að njóta.“

Skoða...

31.
Ríman

Þorna gátt kvaðst þar um fátt
þegnum greina að sinni;
með báru eim veik burt frá þeim
brúður að sínu inni.

Skoða...

32.
Ríman

Sagan sú, þeim sagði frú,
sverðs leizt hverjum njóti
geðs um bý sem grösin ný
glömpuðu þeim á móti.

Skoða...

33.
Ríman

Fegurðar skart og fljóðsins art
fyrðum þótti snilli;
ræðan sú um refla brú
rekka gekk á milli:

Skoða...

34.
Ríman

„Hún mun víst, það hól er sízt,
hlaðin dyggð og sóma;
sæmdar nýtur, sá er hlýtur
soddan kvenna blóma.

Skoða...

35.
Ríman

Lukkan bráð um lög og láð
lýsist aldrei meiri,
í játan spjalls ef jötna hjals
jöfur hlýtur Eiri.“

Skoða...

36.
Ríman

Þeim þótti ráð um þanka láð
þengils boð að kefja
og baugs við hlíð, sem birtist þýð,
bónorðsmál að hefja.

Skoða...

37.
Ríman

„Efni því vér allir í
einhugaðir verum:
Öðlings nú vér auðar brú
orðsendingar berum.“

Skoða...

38.
Ríman

Með lófatökum lyga mök,
líka eiða sóru;
sæmd er lest, en satt er bezt:
sjálfráðir ei voru.

Skoða...

39.
Ríman

Um aðtekt þá, sem innt er frá,
ýtar máli lúka;
þeirra lyst var þar til þyrst
þellu að finna dúka.

Skoða...

40.
Ríman

Gæfan snör sú geysi-ör
gengur þeim til handa;
orna Ná þeir þekka sjá
þernulausa standa.

Skoða...

41.
Ríman

Heilsa skjótt, en ekki hljótt,
henni kveðjur vanda,
téð óspart með ýmsri art
æru munns og handa.

Skoða...

42.
Ríman

Tók því vel, sú tryggða þel
tjá lézt þegnum fínum;
vífið blítt þá virti títt
vel í orðum sínum:

Skoða...

43.
Ríman

„Velkomnir þér verið hér
virðing af mér kjósa,
ef einfalt geð er yður með,“
anzaði vefjan ljósa.

Skoða...

44.
Ríman

„Öngvan skort um veldið vort,“
víf svo ræðu fremur,
„sjá skuluð þér, þótt sitjið hér,
sumarið þar til kemur.“

Skoða...

45.
Ríman

Inní sal það sveina val
siðug koma biður,
—birti ég hér sem bókin tér,—
borð eitt setti viður.

Skoða...

46.
Ríman

Ámu straumur efldi glaum
og atvik húsafreyju;
flest var veitt, sem fengu beitt,
Fofnirs dúns hjá eyju.

Skoða...

47.
Ríman

Menja Ná þeir meintu þá
mesta afbragð snóta;
óskar hver í huga sér,
hennar að mætti njóta.

Skoða...

48.
Ríman

Fyrir þjóð þar frammi stóð
fögur vefjan borða,
siða gædd og sorga mædd
síðan tók til orða:

Skoða...

49.
Ríman

„Hugsun sú,“ kvað hringa brú,
„hefur mig nokkuð þvingað:
Er vangáð eða ásett ráð
yðar að ferðast hingað?“

Skoða...

50.
Ríman

„Yður skal með óvant tal
umþenking þá bæta:
Til yðar er vort allra hér
erendið, voldug sæta.

Skoða...

51.
Ríman

Yður ókenndir erum sendir
út frá herra Loga;
sjóli sá vér segjum frá
situr í landi Roga.

Skoða...

52.
Ríman

Öngvan mann neinn meina kann
meiri herra vitrum;
stillir sterkur, stöðugur, merkur
stýrir hjörnum bitrum.

Skoða...

53.
Ríman

Giftur var til gæfu snar
göfugu ektablómi;
þorngrund þjóð, meðan því á stóð,
þótti hinn mesti sómi.

Skoða...

54.
Ríman

Þessi gramur gæfusamur,
gleði sinna lýða,
átti þá við auðar Ná
eina mey svo fríða.

Skoða...

55.
Ríman

Hættuleg sorg um hyggju torg
af hilmir gleðina krafði;
dapra sótt fékk drottning skjótt,
dauðinn ei við tafði.

Skoða...

56.
Ríman

Ærið mæddur auðnu gæddur
undir sorgar líma
hryggur lá í hvílu þá
halur um langa tíma.

Skoða...

57.
Ríman

Þá harma bað um hyggju stað
hilmir þótti ringað,
bað sitt lið að bregða við,
búa sig norður hingað.

Skoða...

58.
Ríman

Yður vill með æru og snill
ekta, voldug kæra.“
Gripina þá þeir gullskorð fá,
sem Gunnari áttu að færa:

Skoða...

59.
Ríman

„Yndislaus til yðar kaus
angrið sitt að bæta;
þar upp á vér þýðlegt já
þiggjum, voldug sæta.“

Skoða...

60.
Ríman

Auðar Ná réð anza þá:
„Ekki er þess að leita.“
Hún kvaðst stirð og stilling firrð
stjúpbörn við að breyta.

Skoða...

61.
Ríman

„Þanka starf ei þetta þarf
þegna heyra láta;
buðlungs tal né bragna hjal
brjálast í öngvan máta,

Skoða...

62.
Ríman

Yður er bezt með öngvan frest
á vor ráð að snúa.“
Seima Ná þá sagði já,
sig til fór að búa.

Skoða...

63.
Ríman

Búning þann ei brögnum kann
að birta í máli stuttu;
allt það fé að auðgrund hné
ýtar með sér fluttu.

Skoða...

64.
Ríman

Heldur skjót í huga fljót,
hröð til beggja arma
lukti rann sú lymsku kann
og lézt þá nokkuð harma.

Skoða...

65.
Ríman

Ráða stór með rekkum fór,
Ránar essið fundu,
gengu á skip í glöggum svip,
greitt upp seglin undu.

Skoða...

66.
Ríman

Hleiðólfs skeið á humra leið
hvíld vill gjarnan þiggja,
brotin þver um borðin er,
bezt mun kyrri að liggja.

Skoða...

Hyndlu rímur, 2. ríma

næsta ríma >>