Karel

Úlfhams rímur — 1. ríma

— Óþekktur höfundur

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Vil ég hið fyrsta Fjölnis staup
flytja af þorpi ljóða;
þó þar fljóðin færi að skaup,
fram skal ég vísu bjóða.

Skoða...

2.
Ríman

Fyrir Gautlandi göfugur réð
gramur sá Háldan heitir;
margrar var honum menntar léð,
mektir görpum veitir.

Skoða...

3.
Ríman

Greina vil ég um göfgan mann,
greitt því örlög standa,
Vargstakk kalla virðar þann
veiti ofnis landa.

Skoða...

4.
Ríman

Skal ég um dögling dikta óð,
ef drengir vilja hlýða;
gift var sikling sætan rjóð,
síst mun ríkið prýða.

Skoða...

5.
Ríman

Hildi nefna höldar sprund,
hún gat börn við tiggja;
þó skal fylkis falda grund
fyrst í vísu liggja.

Skoða...

6.
Ríman

Úlfham heitir öðlings nið,
ég verð slíkt að greina,
hversu fimur er frægðir við
fylkis jóðið hreina.

Skoða...

7.
Ríman

Greini ég fyrst um göfgan mann,
garpar þetta róma,
fylkis sonar er fræða rann
fullt með allan sóma.

Skoða...

8.
Ríman

Dagbjört heitir dýrlegt víf
dóttir kóngsins ríka,
gulli prýðir hún garpa líf,
getur ei aðra slíka.

Skoða...

9.
Ríman

Móðir kenndi meyju flest
menja Gefn hin fríða;
auðgrund mun þess iðrast mest
enn þá stundir líða.

Skoða...

10.
Ríman

Milding þjónar mektugur jarl,
menntum hlaðinn og dáðum,
fæddist engi á fylkis hjall
fremri að öllum ráðum.

Skoða...

11.
Ríman

Drengurinn fékk sér dýra frú,
dyl ég þess eigi lýði,
sonu gat hann við seima brú,
segir af þeirra prýði.

Skoða...

12.
Ríman

Byrstir ríða bræður fram,
búnir eru til víga;
hræðast aldrei hjörva glam,
hvar sem kempur hníga.

Skoða...

13.
Ríman

Skjöldur og Hermann heita þeir,
hraustum kóngi sinna;
fyrðar vega með fölvum geir,
frægðir nógar vinna.

Skoða...

14.
Ríman

Gumnum verð ég að greina frá
grams um ævi ljóta;
milding varð fyrir mestri þrá,
hann mátti ei ríkis njóta.

Skoða...

15.
Ríman

Forlög stóðu á fylki þeim
ferleg, svo má greina,
lofðung hafði ljótan heim
lestir gullsins hreina.

Skoða...

16.
Ríman

Á sumrum ræður sikling ríkur
sóma öllum heima,
um vintur skyldi hann vörgum líkur
og varð á skóg að sveima.

Skoða...

17.
Ríman

Vintur einn að vísir lá
víst á skóg með hryggðum;
segir nú hitt af hringa Ná,
hún sveik kóng í tryggðum.

Skoða...

18.
Ríman

Veislu lætur vella brú
víst að sumri stefna;
sikling hyggst að svíkja nú,
seint munu vélin dofna.

Skoða...

19.
Ríman

Lindar Rán að leiðast tók
lengi öðlings bíða,
fyrir það allar flærðir jók
fljóð við kónginn fríða.

Skoða...

20.
Ríman

Hennar brjóst er hart sem steinn,
hún var grimm sem vargar;
kemur af skógi kóngurinn hreinn
kempur fylgja ei margar.

Skoða...

21.
Ríman

Drottning sjálf og hin dýra þjóð
dögling móti ganga,
herinn býst að hrinda móð
helst fyrir pínu langa.

Skoða...

22.
Ríman

Buðlungs koma þar bæði jóð
að blíðka frægan herra;
segir nú hitt að hilmis fljóð
hjartað ber til verra.

Skoða...

23.
Ríman

Lýðir fylgja lofðung nú
og leiða í höll svo fríða,
stár þá kóngs hin stríða frú
stoltum gram til blíða.

Skoða...

24.
Ríman

Dögling tekur að drekka bjór,
drengir eigi sýta,
biður þá kæran klæðum úr
kóngi heldur flytja.

Skoða...

25.
Ríman

Skemma stóð á skreyttum völl,
skyldu þar hjón í liggja:
drengir brátt af dýrri höll
drós vill heiðra tiggja.

Skoða...

26.
Ríman

Hildur talar með herra sinn:
„hrindið angur og pína,
skjöldung vil ég þér skenkja vín
skyldu geri ég þá mína."

Skoða...

27.
Ríman

Háldan svarar hvítri frú,
hann kveðst þetta þiggja;
birti ég hitt að hringa brú
hún vill feigan tiggja.

Skoða...

28.
Ríman

Sikling frá ég að sofna hlaut,
svo trúi ég hryggðin vaxi,
höfuðið sneið af hilmi í braut
hún með björtu saxi.

Skoða...

29.
Ríman

Fleygir höfði ferlegt víf,
flestum stýrir vanda,
syrgir aldrei siklings líf,
svo munu örlög standa.

Skoða...

30.
Ríman

Kemur að morgni kurteis þjóð,
klókt er víf í sæti;
hilmis sjá þér hjarta blóð,
hvarf þeim gleði og kæti.

Skoða...

31.
Ríman

Auðþöll kvaddi Úlfham fyrst:
„ég veld föður þíns dauða,
þegninn hefur oss þessa lyst
og þigg nú gullið rauða."

Skoða...

32.
Ríman

Svaraði beint með byrsta lund
brúði þessum orðum:
„finnst ei verri falda grund
flæðar báls hjá skorðum.

Skoða...

33.
Ríman

Mildings son, með mæður sín
minnstu hvað ég veiði,
kenn með oss hið klára vín,
kappinn stöðva reiði.

Skoða...

34.
Ríman

Sonur minn vil ég nú sæma þig,
sitjið oss jafnan næri,
vefjið í faðma og fagna mig,
frú sé þér eigin kæri."

Skoða...

35.
Ríman

„Ferlega hefur mér fengið neyð
fljóð í yndis karmi,
þoli ég fyrri þungan deyð
en þínum sofi ég á armi."

Skoða...

36.
Ríman

„Fylkis son þú fastna mig,
fús vil ég því ráða,
gullskorð mun þá gleðja þig,
geymir fofnis láða.

Skoða...

37.
Ríman

Fylkis syni gefst fólkið snjallt
frítt með veraldar ljóma,
vilja ger þú vífs um allt,
en velst ei undan sóma."

Skoða...

38.
Ríman

Kvaddi rekkur kappa títt:
„kóngsins flýjum vér hallir,
virkið stofnið vænt og frítt
og víkum þangað allir."

Skoða...

39.
Ríman

Dóttir kóngs er Dagbjört hét
dauða grams nam frétta;
mærin sína móður lét
mæta engum létta.

Skoða...

40.
Niðurlag

Veik í burt á vænan skóg
veitir nöðru landa;
Herjans skal nú horna plóg
hér fyrir lýðum standa.

Skoða...

Úlfhams rímur, 1. ríma

næsta ríma >>