Andra rímur — 2. ríma
— Óþekktur höfundur
1.
Formáli
Formáli
normalised
Mér hefur þegns í þrætu bý
þann veg bruggað veigin ný
nenni ég ekki naumu gulls.
næsta synja nú til fulls
þann veg bruggað veigin ný
nenni ég ekki naumu gulls.
næsta synja nú til fulls
facsimile
MIER euꝛ þegnſ ȷ þꝛꜽtu by·
þᷠ ueg bͧgat uege̅ ny·
neṅe eͨ eͨı nav̅v guʒ·⫽
nꜽſta ſynͣ nű t uʒ
þᷠ ueg bͧgat uege̅ ny·
neṅe eͨ eͨı nav̅v guʒ·⫽
nꜽſta ſynͣ nű t uʒ
diplomatic
MIER hefur þegns j þrætu by.
þan ueg brugat uegen ny.
nenne eg ecki navmv gullz.
næsta synia nu til fullz
þan ueg brugat uegen ny.
nenne eg ecki navmv gullz.
næsta synia nu til fullz
2.
Formáli
Formáli
normalised
Skáldin binda mansöng myrkt
meistarlega er þetta yrkt
sem þeir geyma afmors art
og elsku fengu af nokkurn part
meistarlega er þetta yrkt
sem þeir geyma afmors art
og elsku fengu af nokkurn part
facsimile
Saꝺe̅ bı̅ꝺa ᷠſau̅g yꝛt·
eıſtlıga e᷑ þ̅a yꝛt·
ſe̅ þ̅ꝛ gey̅a aͦꝛſ aꝛt·
elſu eı̅gű a nͨuꝛn p·
eıſtlıga e᷑ þ̅a yꝛt·
ſe̅ þ̅ꝛ gey̅a aͦꝛſ aꝛt·
elſu eı̅gű a nͨuꝛn p·
diplomatic
Skallden binda mansaung myrkt.
meistarliga er þetta yrkt.
sem þeir geyma aforrs art.
og elsku feingu af nockurn partt.
meistarliga er þetta yrkt.
sem þeir geyma aforrs art.
og elsku feingu af nockurn partt.
3.
Formáli
Formáli
normalised
En hinum er aldrei fengu frygð
fljóðum af eður neina dygð
kalla ég lát þeir ljúgi frá
logandi ástin brenni þá
fljóðum af eður neina dygð
kalla ég lát þeir ljúgi frá
logandi ástin brenni þá
facsimile
Eṅ ınͫ e᷑ aꝺ eı̅gu ꝛygꝺ·
lıoꝺͫ a eᷣ neíṅa ꝺygꝺ·
aa eͨ lat þ̅ꝛ lívgí ᷓ·
logᷠꝺı aſte̅ bͤne þa
lıoꝺͫ a eᷣ neíṅa ꝺygꝺ·
aa eͨ lat þ̅ꝛ lívgí ᷓ·
logᷠꝺı aſte̅ bͤne þa
diplomatic
Enn hinum er alldri feingu frygd.
fliodum af eur neinna dygd.
kalla eg lat þeir lívgí fra.
logandi asten brene þa
fliodum af eur neinna dygd.
kalla eg lat þeir lívgí fra.
logandi asten brene þa
4.
Formáli
Formáli
normalised
Mun ég þar ekki minnast á
mansöng hverf ég öllum frá
hvað ég fékk af hringa bil
hafi það hver fyrir satt er vil.
mansöng hverf ég öllum frá
hvað ég fékk af hringa bil
hafi það hver fyrir satt er vil.
facsimile
Mu̅ eͨ þaꝛ eͨı íṅaʒ ꜳ
ᷠſau̅g ᷑ eͨ ou̅ ᷓ·
vᷘ eͨ ͨ a nga bıl·
ͤ þ̅ u᷑ ſa e᷑ uı⫽
ᷠſau̅g ᷑ eͨ ou̅ ᷓ·
vᷘ eͨ ͨ a nga bıl·
ͤ þ̅ u᷑ ſa e᷑ uı⫽
diplomatic
Mun eg þar ecki minnaz ꜳ
mansaung herf eg ollum fra.
hvad eg feck af hringa bil.
hafe þad huer fyrir satt er uill.
mansaung herf eg ollum fra.
hvad eg feck af hringa bil.
hafe þad huer fyrir satt er uill.
5.
Formáli
Formáli
normalised
Vanda ég ekki vísum hátt
verða fölsuð kvæðin þrátt
gef ég ei um ef gaman er í
glöggt þótt meistarar finni að því.
verða fölsuð kvæðin þrátt
gef ég ei um ef gaman er í
glöggt þótt meistarar finni að því.
facsimile
Vᷠꝺa eͨ ecı uıſͫ a·
ueꝛꝺᷣ olſuꝺ uꜽꝺe̅ þᷓ·
ge eͨ eı u̅ e gaan e᷑ ȷ·
gloct þo eıſtaꝛ íṅe at þ⫽
ueꝛꝺᷣ olſuꝺ uꜽꝺe̅ þᷓ·
ge eͨ eı u̅ e gaan e᷑ ȷ·
gloct þo eıſtaꝛ íṅe at þ⫽
diplomatic
Vanda eg ecki uisum hatt.
uerdur folsud kuæden þratt.
gef eg ei um ef gaman er j.
glockt þott meistarar finne at þui.
uerdur folsud kuæden þratt.
gef eg ei um ef gaman er j.
glockt þott meistarar finne at þui.
6.
Ríman
Ríman
normalised
Ríma hin fyrri reiknar það
rekka sveit að Andri bað
svinnrar frúr og sætu feður
Svanhvít fann og talaði meður.
rekka sveit að Andri bað
svinnrar frúr og sætu feður
Svanhvít fann og talaði meður.
facsimile
Rı̅a íṅ yꝛ̇ı ꝛeınaꝛ þaꝺ·
ꝛͨa ſueít at Anꝺ bᷘ·
ſuíṅꝛ ͮꝛ ſꜽtu eꝺᷣ
ſuᷠvít ᷠ talaꝺi eꝺᷣ⫽
ꝛͨa ſueít at Anꝺ bᷘ·
ſuíṅꝛ ͮꝛ ſꜽtu eꝺᷣ
ſuᷠvít ᷠ talaꝺi eꝺᷣ⫽
diplomatic
Rima hinn fyrri reiknar þad.
recka sueit at Andri bad.
suinnrar frvr og sætu fedur
suanhvit fan og taladi medur.
recka sueit at Andri bad.
suinnrar frvr og sætu fedur
suanhvit fan og taladi medur.
7.
Ríman
Ríman
normalised
Bæði greinir bónorðs för
brúði hann og stillis svör
Fófnis svaraði falda lín
frétt hefi áður af biðli mín.
brúði hann og stillis svör
Fófnis svaraði falda lín
frétt hefi áður af biðli mín.
facsimile
Bꜽꝺí gͤın᷑ bo̅oꝛꝺʒ ·
bͮꝺí ̅ ſtııſ ſu·
fo̅ıſ ſuaꝺı aꝺa lín·
ͤ ͤ aꝺᷣ a bıꝺle ı̅⫽
bͮꝺí ̅ ſtııſ ſu·
fo̅ıſ ſuaꝺı aꝺa lín·
ͤ ͤ aꝺᷣ a bıꝺle ı̅⫽
diplomatic
Bædi greiner bonordz for.
brvdi hann og stillis suor.
fofnis suaradi fallda lin.
frett hefe adur af bidle min.
brvdi hann og stillis suor.
fofnis suaradi fallda lin.
frett hefe adur af bidle min.
8.
Ríman
Ríman
normalised
Vort er ráð í voða statt
víslega segi ég kóngi satt
þó að þú berjist við þennan jarl
þá er þér ráðið dauðans fall
víslega segi ég kóngi satt
þó að þú berjist við þennan jarl
þá er þér ráðið dauðans fall
facsimile
Woꝛ᷑ ꝛaꝺ ȷ uoꝺa ſta·
vííga ſegı eͨ ̅gı ſa·
þo at þu b᷑ıeʒt v þ̅na̅ ȷ·
þa e᷑ þ᷑ ꝛaꝺ ꝺaꝺᷠſ a·
vííga ſegı eͨ ̅gı ſa·
þo at þu b᷑ıeʒt v þ̅na̅ ȷ·
þa e᷑ þ᷑ ꝛaꝺ ꝺaꝺᷠſ a·
diplomatic
Wortt ∞ er rad j uoda statt.
vislígavisliga segi eg kongi satt.
þo at þu beriezt vid þennan jarll.
þa er þer radit davdans fall.
vislígavisliga segi eg kongi satt.
þo at þu beriezt vid þennan jarll.
þa er þer radit davdans fall.
9.
Ríman
Ríman
normalised
Því næst leikur um landið allt
logandi stríð og járnið kalt
helst til gjalda margir mín
mun oss jarlinn taka til sín
logandi stríð og járnið kalt
helst til gjalda margir mín
mun oss jarlinn taka til sín
facsimile
Þ nęſt leıᷣ v̅ l̅ꝺít a·
logᷠꝺı ſtꝺ ȷṅít at·
eʒt t gıaꝺa g᷑ ı̅·
v̅ o ȷe̅ tͨa t ſín
logᷠꝺı ſtꝺ ȷṅít at·
eʒt t gıaꝺa g᷑ ı̅·
v̅ o ȷe̅ tͨa t ſín
diplomatic
Þui næst leikur vm landit alltt.
logandi strid og jarnnit kallt.
hellzt til giallda marger min.
mvn oss jarllen taca til sin
logandi strid og jarnnit kallt.
hellzt til giallda marger min.
mvn oss jarllen taca til sin
10.
Ríman
Ríman
normalised
Fyrr vil ég en feld sé öll
fylkis þjóð undir bölvuð tröll
að þú játir Andra mig
ekki mun hann þá var um sig.
fylkis þjóð undir bölvuð tröll
að þú játir Andra mig
ekki mun hann þá var um sig.
facsimile
Fyꝛ uíl eͨ en eꝺ ſe au·
ylíſ þıoꝺ u̅ꝺ᷑ boluot tͦ·
at þu ȷat᷑ a. ͨ·
eͨı vn ̅ þá u v̅ ſíg.
ylíſ þıoꝺ u̅ꝺ᷑ boluot tͦ·
at þu ȷat᷑ a. ͨ·
eͨı vn ̅ þá u v̅ ſíg.
diplomatic
Fyr uil eg en felld se aull.
fylkis þiod under boluot troll.
at þu jater andra mic.
eckii mvn hann þá uar vm sig.
fylkis þiod under boluot troll.
at þu jater andra mic.
eckii mvn hann þá uar vm sig.
11.
Ríman
Ríman
normalised
Far þú sjálfur að finna hann
fylkir skjótt við tíunda mann
herskap öngvan haf með þér
heilsu ber þú jarli af mér.
fylkir skjótt við tíunda mann
herskap öngvan haf með þér
heilsu ber þú jarli af mér.
facsimile
þu ſıalᷣ at ̅· yl᷑
ſío v x. ᷠ· ᷑ſap
onguᷠ a ᷘ þı᷑· eıu
b᷑ þv ȷaꝛe a ı᷑ .
ſío v x. ᷠ· ᷑ſap
onguᷠ a ᷘ þı᷑· eıu
b᷑ þv ȷaꝛe a ı᷑ .
diplomatic
far þu sialfur at fina hann.
fylker skiott vid X man.
herskap onguan haf med þier.
heissu ber þv jarlle af mier.
fylker skiott vid X man.
herskap onguan haf med þier.
heissu ber þv jarlle af mier.
12.
Ríman
Ríman
normalised
Viturlega seg þú vísir þá
ef vill hann oss með æru fá
það er von bæði bæn og þín
að brúðhlaup drekki hann hér til mín
ef vill hann oss með æru fá
það er von bæði bæn og þín
að brúðhlaup drekki hann hér til mín
facsimile
Vıtᷣlíga ſeg þu uís᷑ þa·
e uı ̅ os ꝫ ꜽͮ a·
þ̅ e᷑ uo̅ bꜽꝺı bꜽ̅ þín·
at bͮꝺlaup ꝺͤcı ̅n ı᷑ t ın
e uı ̅ os ꝫ ꜽͮ a·
þ̅ e᷑ uo̅ bꜽꝺı bꜽ̅ þín·
at bͮꝺlaup ꝺͤcı ̅n ı᷑ t ın
diplomatic
Viturliga seg þu uiser þa.
ef uill hann os med ærv fa.
þad er uon bædi bæn og þin.
at brvdhlaup drecki hann hier til min
ef uill hann os med ærv fa.
þad er uon bædi bæn og þin.
at brvdhlaup drecki hann hier til min
13.
Ríman
Ríman
normalised
Sef ég ei fyrri armi á
undra manns en veislan sjá
setin er hér mér sæmd og kurt
síðan flytji hann oss á burt
undra manns en veislan sjá
setin er hér mér sæmd og kurt
síðan flytji hann oss á burt
facsimile
Se eͨ eı yꝛe aꝛe ·
vnꝺᷓ ᷠʒ e̅ veíʒlᷠ ſıa·
ſetíṅ e᷑ ᷑ꝛ i᷑ ſꜽ̅ꝺ ᷣ·
ſıꝺᷠ lytıͤ ̅ o ꜳ ·
vnꝺᷓ ᷠʒ e̅ veíʒlᷠ ſıa·
ſetíṅ e᷑ ᷑ꝛ i᷑ ſꜽ̅ꝺ ᷣ·
ſıꝺᷠ lytıͤ ̅ o ꜳ ·
diplomatic
Sef eg ei fyre arme ꜳ.
vndra manz en veizlan sia.
setinn er herr mier sæmd og kurtt.
sidan flytie hann oss ꜳ burtt.
vndra manz en veizlan sia.
setinn er herr mier sæmd og kurtt.
sidan flytie hann oss ꜳ burtt.
14.
Ríman
Ríman
normalised
Þessi bæn ef þiggjum vér
þá skal Andra festar mær
heita þegar að hilmir vill
hvað er oss verði ráða til
þá skal Andra festar mær
heita þegar að hilmir vill
hvað er oss verði ráða til
facsimile
Þe̅e bꜽ̅ e þıív̅ uꜽꝛ·
þa ſ̅ anꝺᷓ eſt ꜽꝛ·
eıta þ̅g at ıl᷑ uı·
vᷘ e᷑ os u᷑ꝺꝛ ꝛᷘa t·
þa ſ̅ anꝺᷓ eſt ꜽꝛ·
eıta þ̅g at ıl᷑ uı·
vᷘ e᷑ os u᷑ꝺꝛ ꝛᷘa t·
diplomatic
Þesse bæn ef þiggivm uær.
þa skal andra festar mær.
heita þeggar at hilmer uill.
hvad er os uerdr rada til.
þa skal andra festar mær.
heita þeggar at hilmer uill.
hvad er os uerdr rada til.
15.
Ríman
Ríman
normalised
Eigi skemur en ellefu nætur
orlof fá þú stillir mætur
að þér búist svo Andra við
að virðar haldi sætt og grið
orlof fá þú stillir mætur
að þér búist svo Andra við
að virðar haldi sætt og grið
facsimile
Eígí ſeᷣ e̅ eeu nꜽtᷣ
oꝛlo a þu ſtı᷑ ꜽtᷣ·
at þı᷑ buíʒt ſͦ Anꝺᷓ v·
at vꝺ aꝺı ſꜽ gꝺ
oꝛlo a þu ſtı᷑ ꜽtᷣ·
at þı᷑ buíʒt ſͦ Anꝺᷓ v·
at vꝺ aꝺı ſꜽ gꝺ
diplomatic
Eigí skemur en ellefu nætur
orlof fa þu stiller mætur.
at þier buizt suo Andra vid.
at virdar halldi sætt og grid
orlof fa þu stiller mætur.
at þier buizt suo Andra vid.
at virdar halldi sætt og grid
16.
Ríman
Ríman
normalised
Kærlega síðan bræðrum bjóð
buðlung heim með sína þjóð
skíran drekki hann skúrnar foss
skal þá jarlinn tala við oss
buðlung heim með sína þjóð
skíran drekki hann skúrnar foss
skal þá jarlinn tala við oss
facsimile
Kꜽꝛlíga ſıꝺᷠ bꝛꜽꝺꝛͫ bíoꝺ·
buꝺlu̅g eı̅ ᷘ ſína þíoꝺ·
ſıꝛᷠn ꝺͤcı ̅ ſᷣn o·
ſ̅ þa ȷe̅ tala v o·
buꝺlu̅g eı̅ ᷘ ſína þíoꝺ·
ſıꝛᷠn ꝺͤcı ̅ ſᷣn o·
ſ̅ þa ȷe̅ tala v o·
diplomatic
Kærliga sidan brædrum biod.
budlung heim med sina þiod.
skirann drecki hann skurnar foss.
skal þa jarllen tala vid oss.
budlung heim med sina þiod.
skirann drecki hann skurnar foss.
skal þa jarllen tala vid oss.
17.
Ríman
Ríman
normalised
Herrann svaraði hringa lín
hvort er þetta alvara þín
að binda þig við bölvað tröll
brenni upp fyrri jörðin öll
hvort er þetta alvara þín
að binda þig við bölvað tröll
brenni upp fyrri jörðin öll
facsimile
H᷑ꝛa̅ ſu᷑aꝺı nga lín
vͦt e᷑ þ̅a alvaꝛa þı̅·
at bı̅ꝺa þͨ u boluᷘ tͦ·
bͤne uṗ ᷣe ȷꝺe̅ o
vͦt e᷑ þ̅a alvaꝛa þı̅·
at bı̅ꝺa þͨ u boluᷘ tͦ·
bͤne uṗ ᷣe ȷꝺe̅ o
diplomatic
Herran suaradi hringa lin
hvort er þetta alvara þin.
at binda þig uid boluad troll.
brene upp fyre jorden oll
hvort er þetta alvara þin.
at binda þig uid boluad troll.
brene upp fyre jorden oll
18.
Ríman
Ríman
normalised
Væri betra kvað veiga ná
yrði ég sprengd af harmi og þrá
að þér færist og ferðin öll
faðmi ég einn veg þetta tröll
yrði ég sprengd af harmi og þrá
að þér færist og ferðin öll
faðmi ég einn veg þetta tröll
facsimile
Vꜽ betᷓ uᷘ veíga na·
yꝛꝺı eͨ ſpͤíngꝺ a e þᷓ·
at þ᷑ ꜽꝛíʒt ᷑ꝺı̅ o
aꝺe eͨ e̅ veg þ̅a tᷓv·
yꝛꝺı eͨ ſpͤíngꝺ a e þᷓ·
at þ᷑ ꜽꝛíʒt ᷑ꝺı̅ o
aꝺe eͨ e̅ veg þ̅a tᷓv·
diplomatic
Væri betra kuad veiga na.
yrdi eg spreingd af harme og þra.
at þer færizt og ferdin oll
fadme eg en veg þetta travll.
yrdi eg spreingd af harme og þra.
at þer færizt og ferdin oll
fadme eg en veg þetta travll.
19.
Ríman
Ríman
normalised
Annað segi ég þengill þér
það mun hamingjan veita mér
aldrei nýtur Andri vor
oss er ljúfara dauðans fár
það mun hamingjan veita mér
aldrei nýtur Andri vor
oss er ljúfara dauðans fár
facsimile
Aṅᷘ ſegı eͨ þeı̅gıl þı᷑·
þ̅ ͮ a̅íngıᷠ ueíta ı᷑·
aꝺ nyt An. v·
o e᷑ líva ꝺauꝺᷠſ
þ̅ ͮ a̅íngıᷠ ueíta ı᷑·
aꝺ nyt An. v·
o e᷑ líva ꝺauꝺᷠſ
diplomatic
Annad segi eg þeingil þier.
þad mvn hamingian ueita mier.
alldri nytur An(dri) vor.
oss er livfara daudans far
þad mvn hamingian ueita mier.
alldri nytur An(dri) vor.
oss er livfara daudans far
20.
Ríman
Ríman
normalised
Hilmir skaltu hlýða um stund
hvað mér býr í sinnu grund
ef þarfnast ekki þetta ráð
þá er mér horfin gifta og náð.
hvað mér býr í sinnu grund
ef þarfnast ekki þetta ráð
þá er mér horfin gifta og náð.
facsimile
Hıl᷑ ſ̅tu lyꝺa u̅ ſtunꝺ
uᷘ ı᷑ byꝛ ȷ ſíṅv gͧnꝺ·
e þnaʒt eͨı þ̅a ꝛᷘ·
þa e᷑ ı᷑ ın gípta nᷘ·⫽
uᷘ ı᷑ byꝛ ȷ ſíṅv gͧnꝺ·
e þnaʒt eͨı þ̅a ꝛᷘ·
þa e᷑ ı᷑ ın gípta nᷘ·⫽
diplomatic
Hilmer skaltu hlyda um stund
huad mier byr j sinnv grund.
ef þarfnazt ecki þetta rad.
þa er mier horfin gipta og nad.
huad mier byr j sinnv grund.
ef þarfnazt ecki þetta rad.
þa er mier horfin gipta og nad.
21.
Ríman
Ríman
normalised
Hjarranda spyr ég heita þann
hvergi leit ég frægri mann
austur fyrir elfi ræður
ýtum gefur hann báruglæður.
hvergi leit ég frægri mann
austur fyrir elfi ræður
ýtum gefur hann báruglæður.
facsimile
Hıanꝺa ſpyꝛ eͨ eíta þᷠ·
u᷑gı leítͨ ꝛꜽg ᷠ·
auſtᷣ elı ꝛꜽꝺᷣ·
ytu̅ geᷣ ̅ buglꜽꝺᷣ·⫽
u᷑gı leítͨ ꝛꜽg ᷠ·
auſtᷣ elı ꝛꜽꝺᷣ·
ytu̅ geᷣ ̅ buglꜽꝺᷣ·⫽
diplomatic
Hiaranda spyr eg heita þan.
huergi leiteg frægri man.
austur fyrer elfi rædur.
ytum gefur hann baruglædur.
huergi leiteg frægri man.
austur fyrer elfi rædur.
ytum gefur hann baruglædur.
22.
Ríman
Ríman
normalised
Jarl er bæði mildur og merkur
mikill og vænn sem geysi sterkur
harla friður og hermannlegur
honum brast aldrei í rómu sigur.
mikill og vænn sem geysi sterkur
harla friður og hermannlegur
honum brast aldrei í rómu sigur.
facsimile
Jaꝛ eꝛ bꜽꝺı ıꝺᷣ ᷑·
ͨı uꜽ̅ s̅ geyſe ſt᷑ᷣ·
a ꝺᷣ ᷑a̅lıgᷣ
̅ bᷓſt aꝺ ȷ ꝛo̅u ſıgᷣ·⫽
ͨı uꜽ̅ s̅ geyſe ſt᷑ᷣ·
a ꝺᷣ ᷑a̅lıgᷣ
̅ bᷓſt aꝺ ȷ ꝛo̅u ſıgᷣ·⫽
diplomatic
Jarll er bædi milldur og merkur.
micill og uæn sem geyse sterkur.
harlla fridur og hermanligur
honum brast alldri j romu sigur.
micill og uæn sem geyse sterkur.
harlla fridur og hermanligur
honum brast alldri j romu sigur.
23.
Ríman
Ríman
normalised
Svo er hann vitur að vífið má
varla yður þar segja í frá
sér hann allt sitt seggja val
sannlega allt hve ganga skal
varla yður þar segja í frá
sér hann allt sitt seggja val
sannlega allt hve ganga skal
facsimile
So e᷑ ̅ utᷣ at uı a·
ua yꝺᷣ þ ſegͣ ȷ ᷓ·
s᷑ ̅ at ſı ſėía ual·
ſaṅl̅ga alt ue ᷠa ſ·
ua yꝺᷣ þ ſegͣ ȷ ᷓ·
s᷑ ̅ at ſı ſėía ual·
ſaṅl̅ga alt ue ᷠa ſ·
diplomatic
So er hann uitur at uifit ma.
uarlla ydur þar segia j fra.
ser hann allt sitt segggia ual.
sannliga alt hue ganga skal.
uarlla ydur þar segia j fra.
ser hann allt sitt segggia ual.
sannliga alt hue ganga skal.
24.
Ríman
Ríman
normalised
Fjóra segi ég hann arfa á
alla kann ég greina þá
Hárekur er þar hölda mestur
en Hrómund prýðir sóminn flestur.
alla kann ég greina þá
Hárekur er þar hölda mestur
en Hrómund prýðir sóminn flestur.
facsimile
Fıa ſegı eͨ ̅ aꝛa ·
aa ᷠ eͨ gͤína þa·
haꝛeᷣ e᷑ þ olꝺa eſtᷣ·
e̅ hͦu̅ꝺ pꝛyꝺ᷑ ſoe̅ leſtᷣ·⫽
aa ᷠ eͨ gͤína þa·
haꝛeᷣ e᷑ þ olꝺa eſtᷣ·
e̅ hͦu̅ꝺ pꝛyꝺ᷑ ſoe̅ leſtᷣ·⫽
diplomatic
Fiora segi eg hann arfa ꜳ.
alla kan eg greina þa.
harekur er þar holda mestur.
en hromund pryder somen flestur.
alla kan eg greina þa.
harekur er þar holda mestur.
en hromund pryder somen flestur.
25.
Ríman
Ríman
normalised
Herrauð nefni ég hlýrum meður
hrafn á blóði jafnan seður
Högni er síst við hölda skap
honum er hvorki um fuss né gap.
hrafn á blóði jafnan seður
Högni er síst við hölda skap
honum er hvorki um fuss né gap.
facsimile
Heꝛ̇auꝺ ne̅e eͨ lyꝛuͫ ᷘʀ·
ᷓṅ bloꝺí ȷanᷠ ſeꝺᷣ·
Hog̅í e᷑ ſíʒt u olꝺa ſap·
̅ e᷑ ͮı u̅ u ne gap·⫽
ᷓṅ bloꝺí ȷanᷠ ſeꝺᷣ·
Hog̅í e᷑ ſíʒt u olꝺa ſap·
̅ e᷑ ͮı u̅ u ne gap·⫽
diplomatic
Herraud nefne eg hlyrum medʀ.
hrafnn ꜳ blodi jafnan sedur.
Hogni er sizt uid holda skap.
honum er hvorki um fuss ne gap.
hrafnn ꜳ blodi jafnan sedur.
Hogni er sizt uid holda skap.
honum er hvorki um fuss ne gap.
26.
Ríman
Ríman
normalised
Undra stór er örfa bjóður
ekki dæll en jafnan hljóður
engin veit hans afl né mátt
elda skálann byggir þrátt.
ekki dæll en jafnan hljóður
engin veit hans afl né mátt
elda skálann byggir þrátt.
facsimile
Wnꝺᷓ ſtoꝛ᷑ oꝛa bıoꝺᷣ·
eͨı ꝺꜽ e̅ ȷanᷠ líoꝺᷣ·
eı̅gı̅ ueít ̅ al ne a·
eꝺa ſalᷠ byg᷑ þᷓ·⫽
eͨı ꝺꜽ e̅ ȷanᷠ líoꝺᷣ·
eı̅gı̅ ueít ̅ al ne a·
eꝺa ſalᷠ byg᷑ þᷓ·⫽
diplomatic
Wndra storer orfa biodur.
ecki dæll en jafnan hliodur.
eingin ueit hann afl ne matt.
ellda skalan byger þratt.
ecki dæll en jafnan hliodur.
eingin ueit hann afl ne matt.
ellda skalan byger þratt.
27.
Ríman
Ríman
normalised
Þann veg hefur mér hugur um það
hilmir sagt er vífið kvað
annað hvort eður engi hann
oss mun frelsa þessi mann.
hilmir sagt er vífið kvað
annað hvort eður engi hann
oss mun frelsa þessi mann.
facsimile
Þᷠ ueg eᷣ ı᷑ vgᷣ u̅ þ̅·
ıl᷑ ſagt e᷑ u uᷘ·
anᷘ uͦt eꝺᷣ eı̅ge ̅·
os v̅ ꝛelſa þ̅e ᷠ·⫽
ıl᷑ ſagt e᷑ u uᷘ·
anᷘ uͦt eꝺᷣ eı̅ge ̅·
os v̅ ꝛelſa þ̅e ᷠ·⫽
diplomatic
Þan ueg hefur mier hvgur um þad.
hilmer sagt er uifit kuad.
annad huort edur einge hann.
os mvn frelsa þesse man.
hilmer sagt er uifit kuad.
annad huort edur einge hann.
os mvn frelsa þesse man.
28.
Ríman
Ríman
normalised
Háreks gengur hófi úr
harðlegt fors og verkin stór
hilmir læt ég heyra þig
honum þykir ekki jafnt við sig.
harðlegt fors og verkin stór
hilmir læt ég heyra þig
honum þykir ekki jafnt við sig.
facsimile
Haͨſ ᷣ oí vꝛ·
ꝺl̅gt ꝺʒ u᷑íṅ ſtoꝛ·
ıl᷑ lꜽt eͨ eyᷓ þͨ·
̅m þͨeꝛ eͨı ȷa̅t u ſıg·⫽
ꝺl̅gt ꝺʒ u᷑íṅ ſtoꝛ·
ıl᷑ lꜽt eͨ eyᷓ þͨ·
̅m þͨeꝛ eͨı ȷa̅t u ſıg·⫽
diplomatic
Harecs geingur hofi vr.
hardligt fordz og uerkinn stor.
hilmer læt eg heyra þig.
honum þicker ecki jafnt uid sig.
hardligt fordz og uerkinn stor.
hilmer læt eg heyra þig.
honum þicker ecki jafnt uid sig.
29.
Ríman
Ríman
normalised
Halnum fylgja hlýrar tveir
hreysti fremja jafnan þeir
bæði er maðurinn mikill og vænn
mektar gjarn og að hildi kænn.
hreysti fremja jafnan þeir
bæði er maðurinn mikill og vænn
mektar gjarn og að hildi kænn.
facsimile
Halnͫ ýlgͣ lyᷓꝛ í.
ͤyſt ͤía ȷanᷠ þ̅ꝛ·
bꜽꝺí e᷑ eṅ ͨı uꜽṅ·
ͨt gín at ıꝺı ꜽṅ·⫽
ͤyſt ͤía ȷanᷠ þ̅ꝛ·
bꜽꝺí e᷑ eṅ ͨı uꜽṅ·
ͨt gín at ıꝺı ꜽṅ·⫽
diplomatic
Halnum fýlgia hlyrar ii
hreysti fremia jafnan þeir.
bædi er madurenn micill og uænn.
mectar giarn og at hilldi kænn.
hreysti fremia jafnan þeir.
bædi er madurenn micill og uænn.
mectar giarn og at hilldi kænn.
30.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek frétti fyrr til vor
furðu lést þá drengurinn knár
fús að spenna spjalda skorð
spurði hann gjörvöll Helga orð.
furðu lést þá drengurinn knár
fús að spenna spjalda skorð
spurði hann gjörvöll Helga orð.
facsimile
Haꝛͨ ͤí yꝛ t u·
ᷣꝺu leʒt þa ꝺͤíngᷣín n·
us at ſpeṅa ſpíaꝺa ſꝺ·
ſpᷣꝺí ̅ gıvo helga oꝛꝺ·⫽
ᷣꝺu leʒt þa ꝺͤíngᷣín n·
us at ſpeṅa ſpíaꝺa ſꝺ·
ſpᷣꝺí ̅ gıvo helga oꝛꝺ·⫽
diplomatic
Hareck fretti fyr til uor.
furdu lezt þa dreingurín knar.
fus at spenna spiallda skord.
spurdi hann giorvoll helga ord.
furdu lezt þa dreingurín knar.
fus at spenna spiallda skord.
spurdi hann giorvoll helga ord.
31.
Ríman
Ríman
normalised
Stála þollur hefur strengs þess heit
sterkur að fara í eftir leit
bróður minn að berjast við
buðlungsson son með jafn margt lið.
sterkur að fara í eftir leit
bróður minn að berjast við
buðlungsson son með jafn margt lið.
facsimile
Stala þoᷣ eᷣ ſtͤíngſ þ̅ eít
ſt᷑ᷣ at a ȷ ept᷑ leít·
bꝛoꝺᷣ ıṅ at b᷑ıaʒ v·
buꝺlu̅gß None ᷘ ȷa̅ líꝺ·⫽
ſt᷑ᷣ at a ȷ ept᷑ leít·
bꝛoꝺᷣ ıṅ at b᷑ıaʒ v·
buꝺlu̅gß None ᷘ ȷa̅ líꝺ·⫽
diplomatic
Stala þollur hefur streings þad heit
sterkur at fara j epter leit.
brodur minn at beriaz vid.
budlungss(on) med jafn martt lid.
sterkur at fara j epter leit.
brodur minn at beriaz vid.
budlungss(on) med jafn martt lid.
32.
Ríman
Ríman
normalised
Einn hefur bræðra brúði fest
bragnar leyfa Herrauð mest
hersis jóð í Hvítings ey
hún er nú rétt hin vænsta mey.
bragnar leyfa Herrauð mest
hersis jóð í Hvítings ey
hún er nú rétt hin vænsta mey.
facsimile
Eíṅ eᷣ bꝛꜽꝺᷓ bͮꝺı eſt·
bᷓgna leya H᷑ꝛauꝺ eſt·
eꝛſeſ ȷoꝺ ȷ Huítı̅gᷤ ey·
ͦ e᷑ nv ꝛeṫ ıṅ uꜽ̅ſta ey·⫽
bᷓgna leya H᷑ꝛauꝺ eſt·
eꝛſeſ ȷoꝺ ȷ Huítı̅gᷤ ey·
ͦ e᷑ nv ꝛeṫ ıṅ uꜽ̅ſta ey·⫽
diplomatic
Einn hefur brædra brvdi fest.
bragnaar leyfa Herraud mest.
herses jod j Huitings ey.
hun er nv rett hinn uænsta mey.
bragnaar leyfa Herraud mest.
herses jod j Huitings ey.
hun er nv rett hinn uænsta mey.
33.
Ríman
Ríman
normalised
Faðir minn hef ég einn finnskan mann
fengið til við sendum hann
harla skjótt á Háreks fund
halur kveðst búinn í samri stund.
fengið til við sendum hann
harla skjótt á Háreks fund
halur kveðst búinn í samri stund.
facsimile
Faꝺ᷑ íṅ e eͨ eíṅ ı̅ſᷠ ᷠ·
eı̅g tıl v ſenꝺͫ ̅·
a ſıo Haꝛͨ v̅ꝺ·
alᷣ ueꝺʒ bve̅ ȷ ſaͤ ſtu̅ꝺ·⫽
eı̅g tıl v ſenꝺͫ ̅·
a ſıo Haꝛͨ v̅ꝺ·
alᷣ ueꝺʒ bve̅ ȷ ſaͤ ſtu̅ꝺ·⫽
diplomatic
Fader minn hef eg einn finskan man.
feingit til vit sendum hann.
harlla skiott ꜳ Harecs fvnd.
halur kuedz bven j samre stund.
feingit til vit sendum hann.
harlla skiott ꜳ Harecs fvnd.
halur kuedz bven j samre stund.
34.
Ríman
Ríman
normalised
Björtum skrifa þú bréfum á
bón orð vort segir hringa ná
Hárek bjóð þú hauður og lið
ef hann vill Andra berjast við.
bón orð vort segir hringa ná
Hárek bjóð þú hauður og lið
ef hann vill Andra berjast við.
facsimile
Bıtu̅ ſa þv b̅v̅
bo̅ oꝛꝺ v ſeg᷑ nga na·
Haꝛͨ bío þv avꝺᷣ lıꝺ·
e ̅ uı An b᷑íaʒt u·⫽
bo̅ oꝛꝺ v ſeg᷑ nga na·
Haꝛͨ bío þv avꝺᷣ lıꝺ·
e ̅ uı An b᷑íaʒt u·⫽
diplomatic
Biortum skrifa þv brefvm ꜳ
bon ord vortt seger hringa na.
Harec bio þv havdur og lid.
ef hann uill Andra beriazt uid.
bon ord vortt seger hringa na.
Harec bio þv havdur og lid.
ef hann uill Andra beriazt uid.
35.
Ríman
Ríman
normalised
Andra skulu þér ekki þá
illsku mætti segja frá
harla kenni ég Háreks lund
hann mun vilja frelsa sprund.
illsku mætti segja frá
harla kenni ég Háreks lund
hann mun vilja frelsa sprund.
facsimile
Anꝺᷓ ſ̅u þı᷑ eͨı þa
ȷlſu ꜽí ſegͣ ᷓ·
a ̅ṅe eͨ Haꝛͨ. lu̅ꝺ·
̅ v̅ uılͣ ͤlſa ſpͧnꝺ·⫽
ȷlſu ꜽí ſegͣ ᷓ·
a ̅ṅe eͨ Haꝛͨ. lu̅ꝺ·
̅ v̅ uılͣ ͤlſa ſpͧnꝺ·⫽
diplomatic
Andra skulu þier ecki þa
jlsku mætti segia fra.
harlla kenne eg Harecs lund.
hann mvn uilia frelsa sprund.
jlsku mætti segia fra.
harlla kenne eg Harecs lund.
hann mvn uilia frelsa sprund.
36.
Ríman
Ríman
normalised
Þá munu bræður bregða við
og brynja sitt hið sterka lið
hingað koma með herlið margt
Háreks brjóst er yfrið snart.
og brynja sitt hið sterka lið
hingað koma með herlið margt
Háreks brjóst er yfrið snart.
facsimile
Þa ͮv bꝛꜽꝺʀ bͤgꝺa v
oͨ bꝛynͣ ſı ſt᷑a líꝺ·
ı̅gat o̅a ᷘ ᷑líꝺ
Haꝛͨ. boſt᷑ yt ſn·⫽
oͨ bꝛynͣ ſı ſt᷑a líꝺ·
ı̅gat o̅a ᷘ ᷑líꝺ
Haꝛͨ. boſt᷑ yt ſn·⫽
diplomatic
Þa mvnv brædʀ bregda vid
oc brynia sitt hit sterka lid.
hingat koma med herlid martt
Harec(s) brioster yfrit snartt.
oc brynia sitt hit sterka lid.
hingat koma med herlid martt
Harec(s) brioster yfrit snartt.
37.
Ríman
Ríman
normalised
Þaðan skal finnurinn fara sem má
fljótlega bæði um lönd og sjá
austur þegar á jarlsins fund
ekki mun það forlöng stund.
fljótlega bæði um lönd og sjá
austur þegar á jarlsins fund
ekki mun það forlöng stund.
facsimile
Þaꝺaᷠ ſ̅ fínᷣe̅ a ſe a
lıotl̅ga bꜽꝺı u̅ lo̅ꝺ ſía·
auſtᷣ þ̅g ȷſenſ v̅ꝺ·
eͨı v̅ þ̅ ͦlóng ſtu̅ꝺ·⫽
lıotl̅ga bꜽꝺı u̅ lo̅ꝺ ſía·
auſtᷣ þ̅g ȷſenſ v̅ꝺ·
eͨı v̅ þ̅ ͦlóng ſtu̅ꝺ·⫽
diplomatic
Þadaan skal finuren fara sem ma
fliotliga bædi um lond og sia.
austur þegar ꜳ jarllsens fvnd.
ecki mvn þad forlóng stund.
fliotliga bædi um lond og sia.
austur þegar ꜳ jarllsens fvnd.
ecki mvn þad forlóng stund.
38.
Ríman
Ríman
normalised
Hjarranda skaltu segja satt
sinna niðja um ætlan snart
öll tíðindin oss í frá,
ekki mun hann þá frýnn að sjá.
sinna niðja um ætlan snart
öll tíðindin oss í frá,
ekki mun hann þá frýnn að sjá.
facsimile
Hıánꝺa ſ̅tu ſegͣ ſa·
ſíṅa nꝺͣ u̅ ꜽtlᷠ ſn·
o tíꝺe̅ꝺe̅ o ȷ ᷓ,
eͨı v̅ ̅ þa ꝛyṅ at ſıa·⫽
ſíṅa nꝺͣ u̅ ꜽtlᷠ ſn·
o tíꝺe̅ꝺe̅ o ȷ ᷓ,
eͨı v̅ ̅ þa ꝛyṅ at ſıa·⫽
diplomatic
Hiaránda skaltu segia satt.
sinna nidia um ætlan snartt.
oll tidenden oss j fra ,
ecki mvn hann þa frynn at sia.
sinna nidia um ætlan snartt.
oll tidenden oss j fra ,
ecki mvn hann þa frynn at sia.
39.
Ríman
Ríman
normalised
Þar mun Högni nokkur nær
nú er það sýnt hvað ætlum vér
hitt býr meir í hugsan mín
að hann mun leita bræðra sín.
nú er það sýnt hvað ætlum vér
hitt býr meir í hugsan mín
að hann mun leita bræðra sín.
facsimile
Þͬ u̅ Hogne nͨʀ nꜽꝛ·
nv e᷑ þ̅ ſy̅ vᷘ ꜽtlu̅ űꜽꝛ·
í byꝛ eíʀ ȷ ugxᷠ ı̅
at ̅ u̅ leíta bꝛꜽꝺᷓ ſín·⫽
nv e᷑ þ̅ ſy̅ vᷘ ꜽtlu̅ űꜽꝛ·
í byꝛ eíʀ ȷ ugxᷠ ı̅
at ̅ u̅ leíta bꝛꜽꝺᷓ ſín·⫽
diplomatic
Þar mun Hogne nockʀ nær.
nv er þad syntt hvad ætlum uær.
hitt byr meiʀ j hugxan min
at hann mun leita brædra sin.
nv er þad syntt hvad ætlum uær.
hitt byr meiʀ j hugxan min
at hann mun leita brædra sin.
40.
Ríman
Ríman
normalised
Sitji þá jarlinn jafnt sem áður
jöfur og verði þeygi bráður.
þá er mín horfin hamingju von
heita verð ég Andra kvon.
jöfur og verði þeygi bráður.
þá er mín horfin hamingju von
heita verð ég Andra kvon.
facsimile
Sítíe þa ȷe̅ ían ſe̅ aꝺᷣ·
íoᷣ u᷑ꝺı þeye bᷓꝺꝛ/·
þa e᷑ ı̅ ín a̅íngͧ uo̅·
eíta v᷑ꝺ eͨ .A. uo̅·⫽
íoᷣ u᷑ꝺı þeye bᷓꝺꝛ/·
þa e᷑ ı̅ ín a̅íngͧ uo̅·
eíta v᷑ꝺ eͨ .A. uo̅·⫽
diplomatic
Sitíe þa jarllen iafntt sem adur.
iofur og uerdi þeye bradr.
þa er min horfin hamingiu uon.
heita verd eg A(ndra) kuon.
iofur og uerdi þeye bradr.
þa er min horfin hamingiu uon.
heita verd eg A(ndra) kuon.
41.
Ríman
Ríman
normalised
Flýt þér aftur finnurinn heim
er fengið hefur þú orð af þeim
hirt það glöggt í hugsan þín
hvað þeir feðgar tala til mín.
er fengið hefur þú orð af þeim
hirt það glöggt í hugsan þín
hvað þeir feðgar tala til mín.
facsimile
Flyt þ᷑ aptᷣ fıṅᷣeṅ eı̅·
e᷑ eı̅g eᷣ þu oꝛꝺ a þ̲·
þ̅ gloct ȷ ugxᷠ þı̅·
vᷘ þ̅ꝛ eꝺg tala t íṅ⫽
e᷑ eı̅g eᷣ þu oꝛꝺ a þ̲·
þ̅ gloct ȷ ugxᷠ þı̅·
vᷘ þ̅ꝛ eꝺg tala t íṅ⫽
diplomatic
Flyt þer aptur finnurenn heim.
er feingit hefur þu ord af þeim.
hirtt þad glockt j hugxan þin.
hvad þeir fedgar tala til minn.
er feingit hefur þu ord af þeim.
hirtt þad glockt j hugxan þin.
hvad þeir fedgar tala til minn.
42.
Ríman
Ríman
normalised
Þetta gjörist að finnurinn fór
fljóðs á burt með erindin stór
skjöldung vill til skeiða gá
skýr sem mælti hringa ná.
fljóðs á burt með erindin stór
skjöldung vill til skeiða gá
skýr sem mælti hringa ná.
facsimile
Þ̅a gíoꝛeʒt at Fínᷣeṅ ·
lıoꝺ᷑ bᷣ ᷘ eínꝺe̅ ſt·
ſíoꝺu̅g vı t ſeıꝺa ga·
ſyꝛ s̅ l̅tı nga na·⫽
lıoꝺ᷑ bᷣ ᷘ eínꝺe̅ ſt·
ſíoꝺu̅g vı t ſeıꝺa ga·
ſyꝛ s̅ l̅tı nga na·⫽
diplomatic
Þetta giorezt at Finurenn for.
fliods ꜳ burtt med erinden stor.
skiolldung vill til skeida ga.
skyr sem mælti hringa na.
fliods ꜳ burtt med erinden stor.
skiolldung vill til skeida ga.
skyr sem mælti hringa na.
43.
Ríman
Ríman
normalised
Öðling hitti eina búð
inni drakk þar hirðin prúð
kom fyrir Andra og kvaddi hann
kempan heilsar stillir þann.
inni drakk þar hirðin prúð
kom fyrir Andra og kvaddi hann
kempan heilsar stillir þann.
facsimile
Auꝺlı̅g íí eı̅a buꝺ·
íṅí ꝺᷓc þ ꝺe̅ pͮꝺ·
o̅ An. vaꝺꝺı ̅·
epᷠ eıls ſtı᷑ þᷠ·⫽
íṅí ꝺᷓc þ ꝺe̅ pͮꝺ·
o̅ An. vaꝺꝺı ̅·
epᷠ eıls ſtı᷑ þᷠ·⫽
diplomatic
Audling hittí eina bud.
inní drack þar hirden prvd.
kom fyrer An(dra) og kvaddi hann.
kempan heilsar stiller þan.
inní drack þar hirden prvd.
kom fyrer An(dra) og kvaddi hann.
kempan heilsar stiller þan.
44.
Ríman
Ríman
normalised
Andri svaraði yfrið blítt
ekki margt er herlið þitt
öll skal lúta þjóðin þér
ef þú vilt Svanhvít gifta mér.
ekki margt er herlið þitt
öll skal lúta þjóðin þér
ef þú vilt Svanhvít gifta mér.
facsimile
Anꝺ ſuaꝺí yͤt blí·
eͨı ᷑ ᷑líꝺ þí·
o ſ̅ luta þíoꝺi̅ þı᷑·
e þu uít ſua̅ͮt gıpta ᷑·/
eͨı ᷑ ᷑líꝺ þí·
o ſ̅ luta þíoꝺi̅ þı᷑·
e þu uít ſua̅ͮt gıpta ᷑·/
diplomatic
Andri suaradi yfret blitt.
ecki martter herlid þitt.
oll skal luta þiodin þier.
ef þu uillt suanhvit gipta mer.
ecki martter herlid þitt.
oll skal luta þiodin þier.
ef þu uillt suanhvit gipta mer.
45.
Ríman
Ríman
normalised
Því kom ég sjálfur hilmir hér
hennar kveðju ber ég nú þér
fyrir skömmu talaði ég vífið viður
vill hún gjarna að hallist friður.
hennar kveðju ber ég nú þér
fyrir skömmu talaði ég vífið viður
vill hún gjarna að hallist friður.
facsimile
Þ o̅ eͨ ſıalᷣ ıl᷑ ı᷑·
̅n ueꝺ b᷑ eg nu þı᷑·
ſav̇v talaꝺı eͨ vı vıꝺᷣ·
uı ͦ gıṅa at aíʒ ꝺᷣ·⫽
̅n ueꝺ b᷑ eg nu þı᷑·
ſav̇v talaꝺı eͨ vı vıꝺᷣ·
uı ͦ gıṅa at aíʒ ꝺᷣ·⫽
diplomatic
Þui kom eg sialfur hilmer hier.
hennar kuediu ber eg nu þier.
fyrer skavmmv taladi eg vifit vidur.
uill hun giarnna at halliz fridur.
hennar kuediu ber eg nu þier.
fyrer skavmmv taladi eg vifit vidur.
uill hun giarnna at halliz fridur.
46.
Ríman
Ríman
normalised
Einkanlega bað auðgrund mig
ekki rjóða stál við þig
víslega báðum vífið ann
vill hún hvorngi feigan mann.
ekki rjóða stál við þig
víslega báðum vífið ann
vill hún hvorngi feigan mann.
facsimile
Eínᷠlíga bᷘ auꝺgͮnꝺ ͨ·
eͨı ꝛíoꝺa ſtal v þíg·
uı̅ga baꝺu̅ uı aṅ·
uı ͦ uͦg̅ı eıgᷠ ᷠ·⫽
eͨı ꝛíoꝺa ſtal v þíg·
uı̅ga baꝺu̅ uı aṅ·
uı ͦ uͦg̅ı eıgᷠ ᷠ·⫽
diplomatic
Einkanlíga bad audgvnd mic.
ecki rioda stal vid þig.
uisliga badum uifit ann.
uill hun huorngi feigan man.
ecki rioda stal vid þig.
uisliga badum uifit ann.
uill hun huorngi feigan man.
47.
Ríman
Ríman
normalised
Fram bar öll þau fylkir orð
er fríðust mælti bauga skorð
ei þarf tvisvar að inna það
Andri festir fljóð í stað.
er fríðust mælti bauga skorð
ei þarf tvisvar að inna það
Andri festir fljóð í stað.
facsimile
Fᷓ b᷑ o þͣ yl᷑ oꝛꝺ·
e᷑ ꝺuʒ l̅tí bauga ſꝺ·
e þ tyſuᷣ at íṅa þ̅·
Anꝺ eſt᷑ lıoꝺ ȷ ſtaꝺ·⫽
e᷑ ꝺuʒ l̅tí bauga ſꝺ·
e þ tyſuᷣ at íṅa þ̅·
Anꝺ eſt᷑ lıoꝺ ȷ ſtaꝺ·⫽
diplomatic
Fram bar oll þau fylker ord.
er friduz mælti bauga skord.
ei þarf tysuar at inna þad.
Andri fester fliod j stad.
er friduz mælti bauga skord.
ei þarf tysuar at inna þad.
Andri fester fliod j stad.
48.
Ríman
Ríman
normalised
Öll skal hennar bænin blíð
bráðlega veitt á hverri tíð
vilji mér unna ítrust snót
ekki læt ég henni í mót.
bráðlega veitt á hverri tíð
vilji mér unna ítrust snót
ekki læt ég henni í mót.
facsimile
O ſ̅ ̅n bꜽne̅ blıꝺ·
bᷓꝺl̅ga ueí u᷑ꝛı tíꝺ·
uílíe ı᷑ uṅa ȷtͮʒt ſnot·
eͨı lꜽt eͨ ̅e ȷ ot·⫽
bᷓꝺl̅ga ueí u᷑ꝛı tíꝺ·
uílíe ı᷑ uṅa ȷtͮʒt ſnot·
eͨı lꜽt eͨ ̅e ȷ ot·⫽
diplomatic
Oll skal hennar bænen blid.
bradliga ueitt ꜳ huerri tid.
uilíe mier unna jtrvzt snot.
ecki læt eg henne j mot.
bradliga ueitt ꜳ huerri tid.
uilíe mier unna jtrvzt snot.
ecki læt eg henne j mot.
49.
Ríman
Ríman
normalised
Hér skal ég drekka þengill við
þessa stund og allt mitt lið
traustar bindum tryggðir vér
ef tælir oss ekki hin bjarta mær.
þessa stund og allt mitt lið
traustar bindum tryggðir vér
ef tælir oss ekki hin bjarta mær.
facsimile
Hı᷑ ſ̅ eͨ ꝺͤca þ̅íngı u·
þ̅a ſtu̅ꝺ at í lıꝺ·
tᷓuſt bínꝺͫ tꝛygꝺ᷑ uꜽꝛ·
e tꜽl᷑ o eͨı e̅ bıta ꜽꝛ·⫽
þ̅a ſtu̅ꝺ at í lıꝺ·
tᷓuſt bínꝺͫ tꝛygꝺ᷑ uꜽꝛ·
e tꜽl᷑ o eͨı e̅ bıta ꜽꝛ·⫽
diplomatic
Hier skal eg drecka þeningill uid.
þessa stund og allt mitt lid.
traustar bindum trygder uær.
ef tæler oss ecki en biarta mær.
þessa stund og allt mitt lid.
traustar bindum trygder uær.
ef tæler oss ecki en biarta mær.
50.
Ríman
Ríman
normalised
Andri tók við festum fljótt
friður var gjör með allri drótt
því næst gengur þengill burt
þegar er það svo víða spurt.
friður var gjör með allri drótt
því næst gengur þengill burt
þegar er það svo víða spurt.
facsimile
Anꝺ to u eſtͫ lío
ꝺᷣ u gı ᷘ aͤ ꝺꝛó·
þ nꜽſt ̅ꝛ þeı̅gı bᷣ·
þ̅g e᷑ þ̅ ſo uíꝺa ſpᷣ·⫽
ꝺᷣ u gı ᷘ aͤ ꝺꝛó·
þ nꜽſt ̅ꝛ þeı̅gı bᷣ·
þ̅g e᷑ þ̅ ſo uíꝺa ſpᷣ·⫽
diplomatic
Andri tok uid festum fliott
fridur uar gior med allre drótt.
þui næst gengur þeingill burtt.
þegar er þad so uida spurtt.
fridur uar gior med allre drótt.
þui næst gengur þeingill burtt.
þegar er þad so uida spurtt.
51.
Ríman
Ríman
normalised
Annan dag í öðlings höll
Andri gengur og hirð hans öll
Svanhvít drakk hjá seggjum nú
sáu þeir aldrei vænni frú.
Andri gengur og hirð hans öll
Svanhvít drakk hjá seggjum nú
sáu þeir aldrei vænni frú.
facsimile
Anᷠ ꝺag ȷ auꝺlı̅gſ o·
An ̅ᷣ íꝛꝺ ̅ o·
ſuᷠt ꝺᷓc ía ſegıͫ nu
ſau þ̅ꝛ aꝺ uꜽnı ͮ/
An ̅ᷣ íꝛꝺ ̅ o·
ſuᷠt ꝺᷓc ía ſegıͫ nu
ſau þ̅ꝛ aꝺ uꜽnı ͮ/
diplomatic
Anan dag j audlings holl.
Andri geingur og hird hann oll.
suanhuit drack hia segium nu
sau þeir alldri uæni frv.
Andri geingur og hird hann oll.
suanhuit drack hia segium nu
sau þeir alldri uæni frv.
52.
Ríman
Ríman
normalised
Æ var hún við Andra blíð
enginn fann á brúði stríð
skenkt hún honum hið skíra vín
skemmti hann sér við bauga lín.
enginn fann á brúði stríð
skenkt hún honum hið skíra vín
skemmti hann sér við bauga lín.
facsimile
Æ u ͦ uít anꝺᷓ blíꝺ·
eı̅gı̅ ᷠ ꜳ bͮꝺı ſtꝺ·
ſeı̅t ͦ ̅ ſíꝛa uı̅·
ſe̅tı ̅ sı᷑ u baugí lıṅ/
eı̅gı̅ ᷠ ꜳ bͮꝺı ſtꝺ·
ſeı̅t ͦ ̅ ſíꝛa uı̅·
ſe̅tı ̅ sı᷑ u baugí lıṅ/
diplomatic
Æ uar hun uit andra blid.
eingin fan ꜳ brvdi strid.
skeinkt hun honum hit skira uin.
skemti hann sier uid baugi linn.
eingin fan ꜳ brvdi strid.
skeinkt hun honum hit skira uin.
skemti hann sier uid baugi linn.
53.
Ríman
Ríman
normalised
Þar nam bíða þrettán nætur
þá gaf Andri að fæstu gætur
svo var hann af ástum óður
einskis gáði hjörva rjóður.
þá gaf Andri að fæstu gætur
svo var hann af ástum óður
einskis gáði hjörva rjóður.
facsimile
Þ na̅ bıꝺa þͤᷠ nꜽtᷣ·
þa ga An. at ꜽꝺʒtu gꜽtᷣ·
ſo u ̅ a aſtu̅ oꝺᷣ·
eı̅ſeı̅ſ gaꝺı ıa ꝛíoꝺᷣ·⫽
þa ga An. at ꜽꝺʒtu gꜽtᷣ·
ſo u ̅ a aſtu̅ oꝺᷣ·
eı̅ſeı̅ſ gaꝺı ıa ꝛíoꝺᷣ·⫽
diplomatic
Þar nam bida þrettan nætur.
þa gaf An(dri) at fædztu gætur.
so uar hann af astum odur.
einskeins gadi hiorfa riodur.
þa gaf An(dri) at fædztu gætur.
so uar hann af astum odur.
einskeins gadi hiorfa riodur.
54.
Ríman
Ríman
normalised
Nú skal segja af ferðum Finns
full vel honum að slíku vinnst
þurfti hann hvorki far né fley
hann fann þá bræður í Hvítings ey.
full vel honum að slíku vinnst
þurfti hann hvorki far né fley
hann fann þá bræður í Hvítings ey.
facsimile
Nu ſ̅ ſegͣ a ᷑ꝺv̅ fí̅ʒ
u u̅l ̅m at ıu uí̅ʒt·
þᷣte ̅ uͦı ne ley·
̅ ᷠ þa bꝛꜽꝺᷣ ȷ uítı̅gſ ey·⫽
u u̅l ̅m at ıu uí̅ʒt·
þᷣte ̅ uͦı ne ley·
̅ ᷠ þa bꝛꜽꝺᷣ ȷ uítı̅gſ ey·⫽
diplomatic
Nu skal segia af ferdvm fimz
full uel honum at sliku uinzt.
þurfte hann huorki far ne fley.
hann fan þa brædur j huitings ey.
full uel honum at sliku uinzt.
þurfte hann huorki far ne fley.
hann fan þa brædur j huitings ey.
55.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek kvaddi og bréfið bar
birt er honum í letri þar
sannlega allt það sagðist fyrr
seggurinn þoldi varla kyrr.
birt er honum í letri þar
sannlega allt það sagðist fyrr
seggurinn þoldi varla kyrr.
facsimile
Haꝛͨ uaꝺꝺı b̅ꝛ b·
bíꝛt e᷑ ̅ ȷ letͤ þ·
ſanl̅ga at þaꝺ ſagʒt ·
ſėᷣe̅ þolꝺı ua yꝛ·⫽
bíꝛt e᷑ ̅ ȷ letͤ þ·
ſanl̅ga at þaꝺ ſagʒt ·
ſėᷣe̅ þolꝺı ua yꝛ·⫽
diplomatic
Harec kuaddi og beerfit bar.
birt er honum j letre þar.
sanliga allt þad sagdizt fyr.
segguren þoldi uarlla kyr.
birt er honum j letre þar.
sanliga allt þad sagdizt fyr.
segguren þoldi uarlla kyr.
56.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek talar með hlýra sinn
hefur það kóngurinn skrifað til mín
stoltar frú sem láð og land
leggja býður hann oss í hand.
hefur það kóngurinn skrifað til mín
stoltar frú sem láð og land
leggja býður hann oss í hand.
facsimile
Haꝛͨ tal eꝺ lyꝛᷓ ſıṅ·
euꝛ þ̅ ̅gᷣeṅ ſat t ı̅·
ſtot ͮ s̅ laꝺ l̅ꝺ·
leͣ byꝺᷣ ̅ os ȷ anꝺ·⫽
euꝛ þ̅ ̅gᷣeṅ ſat t ı̅·
ſtot ͮ s̅ laꝺ l̅ꝺ·
leͣ byꝺᷣ ̅ os ȷ anꝺ·⫽
diplomatic
Harec talar med hlyrra sinn.
hefur þad kongurenn skrifat til min.
stolltar frv sem lad og land.
leggia bydur hann os j hand.
hefur þad kongurenn skrifat til min.
stolltar frv sem lad og land.
leggia bydur hann os j hand.
57.
Ríman
Ríman
normalised
Það er mér sýnt að hamingjan hrein
hún heiðrar oss í hverri grein
buðlungs dóttir býðst oss sú
er bragnar kalla vænsta nú.
hún heiðrar oss í hverri grein
buðlungs dóttir býðst oss sú
er bragnar kalla vænsta nú.
facsimile
Þ̅ e᷑ ı᷑ ſy̅ at aı̅gıᷠ ͤín·
ͦ eıꝺꝛ os ȷ u᷑íe gͤíṅ·
buꝺlu̅gſ ꝺo᷑ byʒt o ſu·
e᷑ bᷓgn aa uꜽ̅ſta nv·⫽
ͦ eıꝺꝛ os ȷ u᷑íe gͤíṅ·
buꝺlu̅gſ ꝺo᷑ byʒt o ſu·
e᷑ bᷓgn aa uꜽ̅ſta nv·⫽
diplomatic
þad er mier syntt at hamingian hrein.
hun heidrar os j huerie greinn.
budlungs dotter byzt oss su.
er bragnar kalla uænsta nv.
hun heidrar os j huerie greinn.
budlungs dotter byzt oss su.
er bragnar kalla uænsta nv.
58.
Ríman
Ríman
normalised
Ég skal frelsa hið fagra víf
fyrr en hennar hið unga líf
liggi á svörtum Andra arm
ekki má ég vita þann harm.
fyrr en hennar hið unga líf
liggi á svörtum Andra arm
ekki má ég vita þann harm.
facsimile
E ſ̅ ͤlſa agᷓ uí·
yꝛ e̅ ̅n eꝺ u̅ga lí·
lıġe ſuoꝛtu̅ Anᷓ. aꝛ̇·
eͨı a eͨ uíta þᷠ ·⫽
yꝛ e̅ ̅n eꝺ u̅ga lí·
lıġe ſuoꝛtu̅ Anᷓ. aꝛ̇·
eͨı a eͨ uíta þᷠ ·⫽
diplomatic
Ek skal frelsa hit fagra uif.
fyr en hennar ed unga lif.
ligge ꜳ suortum An(dra) armm.
ecki ma eg uita þan harm.
fyr en hennar ed unga lif.
ligge ꜳ suortum An(dra) armm.
ecki ma eg uita þan harm.
59.
Ríman
Ríman
normalised
Skatnar taki hinn skyggða brand
skulu vér norður á Háloga land
sigla þegar og sækja fljóð
og seðja af dreyra Fenris jóð.
skulu vér norður á Háloga land
sigla þegar og sækja fljóð
og seðja af dreyra Fenris jóð.
facsimile
Satn tͨe ín ſygꝺa bᷓnꝺ·
ſ̅u uꜽꝛ noꝛꝺᷣ haloga l̅ꝺ·
ſıga þ̅g ſꜽͣ líoꝺ·
ſeꝺͣ a ꝺͤyꝛ fens oꝺ·⫽
ſ̅u uꜽꝛ noꝛꝺᷣ haloga l̅ꝺ·
ſıga þ̅g ſꜽͣ líoꝺ·
ſeꝺͣ a ꝺͤyꝛ fens oꝺ·⫽
diplomatic
Skatnar tace hin skygda brand.
skulu uær nordur ꜳ haloga land.
siglla þegar og sækia fliod.
og sedia af dreyra fenris iod.
skulu uær nordur ꜳ haloga land.
siglla þegar og sækia fliod.
og sedia af dreyra fenris iod.
60.
Ríman
Ríman
normalised
Enginn bræðra mælti í mót
víst var þeirra lundin fljót
fyrðar stigu á flæðar dýr
og fengu þegar hinn besta byr.
víst var þeirra lundin fljót
fyrðar stigu á flæðar dýr
og fengu þegar hinn besta byr.
facsimile
Eíne̅ bꝛꜽꝺᷓ l̅e ȷ ot·
vıſt u þ̅ꝛ lu̅ꝺe̅ lıot·
yꝛꝺ ſtígu ꜳ lꜽꝺ ꝺyꝛ·
eı̅gu þ̅g e̅ beſta byꝛ·⫽
vıſt u þ̅ꝛ lu̅ꝺe̅ lıot·
yꝛꝺ ſtígu ꜳ lꜽꝺ ꝺyꝛ·
eı̅gu þ̅g e̅ beſta byꝛ·⫽
diplomatic
Einggen brædra mælte j mot.
vist uar þeirra lunden fliot.
fyrdar stigu ꜳ flædar dyr.
og feingu þegar en besta byr.
vist uar þeirra lunden fliot.
fyrdar stigu ꜳ flædar dyr.
og feingu þegar en besta byr.
61.
Ríman
Ríman
normalised
Seglin blika í stormi stór
stytti voð um siglu jór
ægis strauk hin bjarta brún
bragnar settu rá við hún
stytti voð um siglu jór
ægis strauk hin bjarta brún
bragnar settu rá við hún
facsimile
Segle̅ blıa ȷ ſtoꝛı ſtoꝛ·
ſtyı uoꝺ v̅ glu ȷoꝛ·
ꜽgıſ ſtᷓu e̅ bıta bͮn·
bᷓgn ſeu ʀa u u̅·
ſtyı uoꝺ v̅ glu ȷoꝛ·
ꜽgıſ ſtᷓu e̅ bıta bͮn·
bᷓgn ſeu ʀa u u̅·
diplomatic
Seglen blika j stormi stor.
stytti uod vm siglu jor.
ægis strauk en biarta brvn.
bragnar settu ʀa uid hun.
stytti uod vm siglu jor.
ægis strauk en biarta brvn.
bragnar settu ʀa uid hun.
62.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek talar við hreysti menn
herðið reiðann allir senn
sviftið aldrei seglum af
sökkvi fyrri skeiður í kaf.
herðið reiðann allir senn
sviftið aldrei seglum af
sökkvi fyrri skeiður í kaf.
facsimile
Haꝛͨ tal uıt ͤyſtí ̅·
᷑ꝺít ꝛeıꝺᷠ a᷑ ſeṅ·
ſuípt aꝺ ſeglu̅ a·
ſauue ᷣe ſeıꝺᷣ ȷ a⫽
᷑ꝺít ꝛeıꝺᷠ a᷑ ſeṅ·
ſuípt aꝺ ſeglu̅ a·
ſauue ᷣe ſeıꝺᷣ ȷ a⫽
diplomatic
Harec talar uit hreysti menn.
herdit reidan aller senn.
suiptit alldri seglum af.
sökve fyree skeidur j kaf.
herdit reidan aller senn.
suiptit alldri seglum af.
sökve fyree skeidur j kaf.
63.
Ríman
Ríman
normalised
Kappar sigla kólgu grand
koma þeir norður á Háloga land
lögðu kóngs í ljósa hafn
lýðir festu dælu hrafn.
koma þeir norður á Háloga land
lögðu kóngs í ljósa hafn
lýðir festu dælu hrafn.
facsimile
Kapp ſıgla olgu gᷓnꝺ·
o̅a þ̅ꝛ nꝺꝛ haloga l̅ꝺ·
logꝺu ̅gſ ȷ líoſa a̅·
lyꝺ᷑ eſtu ꝺꜽlu ᷓṅ·⫽
o̅a þ̅ꝛ nꝺꝛ haloga l̅ꝺ·
logꝺu ̅gſ ȷ líoſa a̅·
lyꝺ᷑ eſtu ꝺꜽlu ᷓṅ·⫽
diplomatic
Kappar sigla kolgu grand.
koma þeir nordr ꜳ haloga lnd.
logdu kongs j liosa hafn.
lyder festu dælu hrafnn.
koma þeir nordr ꜳ haloga lnd.
logdu kongs j liosa hafn.
lyder festu dælu hrafnn.
64.
Ríman
Ríman
normalised
Stoltar herinn ströndu á
sterkar búðir reisa þá
bræður gá til hallar heim
og höldar níu er fylgdu þeim.
sterkar búðir reisa þá
bræður gá til hallar heim
og höldar níu er fylgdu þeim.
facsimile
Stolt ᷑ín ſtͦnꝺu ·
ſt᷑ buꝺ᷑ ꝛeıſa þa·
bꝛꜽꝺᷣ ga t a eı̅·
olꝺ nyu e᷑ ylgꝺu þ̅·⫽
ſt᷑ buꝺ᷑ ꝛeıſa þa·
bꝛꜽꝺᷣ ga t a eı̅·
olꝺ nyu e᷑ ylgꝺu þ̅·⫽
diplomatic
Stoltar herin strondu ꜳ.
sterkar buder reisa þa.
brædur ga til hallar heim.
og holdar nyu er fylgdu þeim.
sterkar buder reisa þa.
brædur ga til hallar heim.
og holdar nyu er fylgdu þeim.
65.
Ríman
Ríman
normalised
Andri þar með ýtum drekkur
ekki varð hann flestum þekkur
hirðin lítur hölda tólf
er hallar stigu á vænlegt gólf.
ekki varð hann flestum þekkur
hirðin lítur hölda tólf
er hallar stigu á vænlegt gólf.
facsimile
Anꝺ þ ᷘ ytͫ ꝺͤcᷣ·
eͨı uꝺ ̅ leſtu̅ þecᷣ·
íꝛꝺe̅ lıtᷣ olꝺa xí.
e᷑ a ıgu ꜳ uꜽnlígt gol·⫽
eͨı uꝺ ̅ leſtu̅ þecᷣ·
íꝛꝺe̅ lıtᷣ olꝺa xí.
e᷑ a ıgu ꜳ uꜽnlígt gol·⫽
diplomatic
Andri þar med ytum dreckur.
ecki uard hann flestum þeckur.
hirden litur holda XII
er hallar stigu ꜳ uænligt golf.
ecki uard hann flestum þeckur.
hirden litur holda XII
er hallar stigu ꜳ uænligt golf.
66.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek gekk fyrir hilmir þá
heilsar Loga og mælti svo
dögling gift mér dóttur þín
dýra elska ég auðar lín.
heilsar Loga og mælti svo
dögling gift mér dóttur þín
dýra elska ég auðar lín.
facsimile
Haꝛͨ gͨ ıl᷑ þa·
eılſaꝛ loga l̅tı sͦ·
ꝺoglı̅g gípt ı᷑ ꝺoᷣ þı̅·
ꝺyᷓ elſa eͨ auꝺ lín·⫽
eılſaꝛ loga l̅tı sͦ·
ꝺoglı̅g gípt ı᷑ ꝺoᷣ þı̅·
ꝺyᷓ elſa eͨ auꝺ lín·⫽
diplomatic
Harec geck fyrer hilmer þa.
heilsar loga og mælti suo.
dogling gipt mier dottur þin.
dyra elska eg audar lin.
heilsar loga og mælti suo.
dogling gipt mier dottur þin.
dyra elska eg audar lin.
67.
Ríman
Ríman
normalised
Vísir svaraði varla strítt
veit ég Hárek erindið þitt
frú er öðrum fyrri jáð
frestast munu því þessi ráð.
veit ég Hárek erindið þitt
frú er öðrum fyrri jáð
frestast munu því þessi ráð.
facsimile
Wıs᷑ ſuaꝺı ua ſtꝛí·
ueít eg haꝛͨ. e᷑ínꝺ þí·
ͧ e᷑ oꝺꝛͫ yꝛ ȷaꝺ·
ͤſtaʒt ͮu þ þ̅e ꝛᷘ·⫽
ueít eg haꝛͨ. e᷑ínꝺ þí·
ͧ e᷑ oꝺꝛͫ yꝛ ȷaꝺ·
ͤſtaʒt ͮu þ þ̅e ꝛᷘ·⫽
diplomatic
Wiser suaradi uarlla stritt.
ueit eg harecr erindit þitt.
fru er odrum fyrri jad.
frestazt mvnu þui þesse rad.
ueit eg harecr erindit þitt.
fru er odrum fyrri jad.
frestazt mvnu þui þesse rad.
68.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek svarar hirðum vér
hilmir lítt um festar þær
það var yðvart bleyðu bragð
að binda hana við þvílíkt flagð.
hilmir lítt um festar þær
það var yðvart bleyðu bragð
að binda hana við þvílíkt flagð.
facsimile
Haꝛͨ ſu· íꝛꝺͫ uꜽꝛ·
ıl᷑ lí u̅ eſt þꜽꝛ·
þ̅ u yꝺut bleyꝺu bᷓgꝺ·
at bı̅ꝺ ̅ v þlıt lagꝺ·⫽
ıl᷑ lí u̅ eſt þꜽꝛ·
þ̅ u yꝺut bleyꝺu bᷓgꝺ·
at bı̅ꝺ ̅ v þlıt lagꝺ·⫽
diplomatic
Harec suarar. hirdum uær.
hilmer litt um festar þær.
þad uar yduart bleydu bragd.
at binda hna vid þuilikt flagd.
hilmer litt um festar þær.
þad uar yduart bleydu bragd.
at binda hna vid þuilikt flagd.
69.
Ríman
Ríman
normalised
Berjumst fyrr á beslu hest
bragna sveit af kappi mest
en svo ferlegt feikna tröll
faðmi dygðug menja þöll.
bragna sveit af kappi mest
en svo ferlegt feikna tröll
faðmi dygðug menja þöll.
facsimile
B᷑íu̅ʒt yꝛ beu eſt·
bᷓgṅa ſueít a ȧe eſt·
e̅ sͦ ᷑lígt eıṅa tͦ·
ꝺe ꝺygꝺug ̅ıa þo·⫽
bᷓgṅa ſueít a ȧe eſt·
e̅ sͦ ᷑lígt eıṅa tͦ·
ꝺe ꝺygꝺug ̅ıa þo·⫽
diplomatic
Beriumzt fyr ꜳ beslu hest.
bragnna sueit af kappe mest.
en suo ferligt feiknna troll.
fadme dygdug menia þoll.
bragnna sueit af kappe mest.
en suo ferligt feiknna troll.
fadme dygdug menia þoll.
70.
Ríman
Ríman
normalised
Andri þótti þrútna við
þessi orð af jarlsins nið
heyra mátti Hárek þá
hann hleypir brún og mælti svo.
þessi orð af jarlsins nið
heyra mátti Hárek þá
hann hleypir brún og mælti svo.
facsimile
An þoí þͮtṅa v·
þ̅e oꝛꝺ a ȷſenᷤ níꝺ·
eyᷓ ai H. þa·
̅ ᷝeyp᷑ bͮn l̅e sͦ·⫽
þ̅e oꝛꝺ a ȷſenᷤ níꝺ·
eyᷓ ai H. þa·
̅ ᷝeyp᷑ bͮn l̅e sͦ·⫽
diplomatic
An(dri) þotti þrvtnna vit.
þesse ord af jarllsens nid.
heyra matti Ha(rek) þa.
hann hleyper brvn og mælte suo.
þesse ord af jarllsens nid.
heyra matti Ha(rek) þa.
hann hleyper brvn og mælte suo.
71.
Ríman
Ríman
normalised
Hvert er þetta grálegt grey
er gabbar vora festar mey
djarfara sá ég ei dálegt fól
deyja skal fyrir þriðju sól.
er gabbar vora festar mey
djarfara sá ég ei dálegt fól
deyja skal fyrir þriðju sól.
facsimile
Hu᷑t e᷑ þ̅ gᷓlígt gͤy·
e᷑ ga uͦa eſtᷓ ey·
ꝺıaꝛ ſa eͨ eı ꝺál̅gt ol·
ꝺeyͣ ſal þꝺív ſol·⫽
e᷑ ga uͦa eſtᷓ ey·
ꝺıaꝛ ſa eͨ eı ꝺál̅gt ol·
ꝺeyͣ ſal þꝺív ſol·⫽
diplomatic
Huert er þetta graligt grey.
er gabbar uora festra mey.
diarfara sa eg ei dáligt fol.
deyia skal fyrer þridiv sol.
er gabbar uora festra mey.
diarfara sa eg ei dáligt fol.
deyia skal fyrer þridiv sol.
72.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek talaði hreysti viður
heyr þú hinn ljóti gýgjar niður
þig skal ég senda á Satans fund
svartari leit ég öngvan hund.
heyr þú hinn ljóti gýgjar niður
þig skal ég senda á Satans fund
svartari leit ég öngvan hund.
facsimile
Haꝛͨ talaꝺı ͤyſtı uıꝺᷣ·
eyꝛ þu ín líote gygı níꝺᷣ·
þͨ ſal eͨ ſenꝺa ſatᷠſ v̅ꝺ·
ſuí leít eͨ aunguᷠ u̅ꝺ·⫽
eyꝛ þu ín líote gygı níꝺᷣ·
þͨ ſal eͨ ſenꝺa ſatᷠſ v̅ꝺ·
ſuí leít eͨ aunguᷠ u̅ꝺ·⫽
diplomatic
Harec taladi hreysti uidur.
heyr þu hin liote gygiar nidur.
þig skal eg senda ꜳ satans fvnd.
suarai leit eg aunguan hund.
heyr þu hin liote gygiar nidur.
þig skal eg senda ꜳ satans fvnd.
suarai leit eg aunguan hund.
73.
Ríman
Ríman
normalised
Þegar að lýsir loft og hrund
leikum Dvalins á morgunstund
kom þá fram á víðan völl
við skulum rjóða hlífar tröll
leikum Dvalins á morgunstund
kom þá fram á víðan völl
við skulum rjóða hlífar tröll
facsimile
Þeg at lyſ᷑ lopt ͮnꝺ·
leıͫ duale̅ſ gu̅ſtu̅ꝺ·
o̅ þa ᷓ uıꝺᷠ uo·
v ſ̅ ꝛíoꝺa lí tͦ·
leıͫ duale̅ſ gu̅ſtu̅ꝺ·
o̅ þa ᷓ uıꝺᷠ uo·
v ſ̅ ꝛíoꝺa lí tͦ·
diplomatic
Þegar at lyser lopt og hrvnd.
leikum dualens a morgunstund.
kom þa fram ꜳ uidan uoll.
vid skulum rioda hlifar troll.
leikum dualens a morgunstund.
kom þa fram ꜳ uidan uoll.
vid skulum rioda hlifar troll.
74.
Ríman
Ríman
normalised
Seggir munu fyrir silki lind
seðja af blóði Fenris kind
Herra Logi og hringa skorð
halda skulu sín gjörvöll orð.
seðja af blóði Fenris kind
Herra Logi og hringa skorð
halda skulu sín gjörvöll orð.
facsimile
Seġ᷑ ͧv ſıle lí̅ꝺ·
ſeꝺͣ a bloꝺı fenͥſ ínꝺ·
H᷑ꝛ logí nga ſꝺ·
aꝺa ſ̅u ſín gıvo orꝺ⫽
ſeꝺͣ a bloꝺı fenͥſ ínꝺ·
H᷑ꝛ logí nga ſꝺ·
aꝺa ſ̅u ſín gıvo orꝺ⫽
diplomatic
Segger munv fyrer silke lind.
sedia af blodi fenris kind.
Herra logi og hringa skord.
hallda skulu sin giorvoll ord.
sedia af blodi fenris kind.
Herra logi og hringa skord.
hallda skulu sin giorvoll ord.
75.
Ríman
Ríman
normalised
Andri skellur upp og hlær
ætla ég rétt að hann sé ær
branda leik og beiskan styr
bjóða þorði oss enginn fyrr.
ætla ég rétt að hann sé ær
branda leik og beiskan styr
bjóða þorði oss enginn fyrr.
facsimile
Anꝺ ſeᷣ uṗ lꜽꝛ·
ꜽtla eͨ ꝛe at ̅ ſe ꜽꝛ·
bᷓnꝺa leı beıſᷠ ſtyꝛ·
bíoꝺa þꝺı o eı̅gı̅ yꝛ·⫽
ꜽtla eͨ ꝛe at ̅ ſe ꜽꝛ·
bᷓnꝺa leı beıſᷠ ſtyꝛ·
bíoꝺa þꝺı o eı̅gı̅ yꝛ·⫽
diplomatic
Andri skellur upp og hlær.
ætla eg rett at hann se ær.
branda leik og beiskan styr.
bioda þordi oss eingin fyr.
ætla eg rett at hann se ær.
branda leik og beiskan styr.
bioda þordi oss eingin fyr.
76.
Ríman
Ríman
normalised
Hárek gekk úr höllu burt
hafa kveðst engi rekka spurt
fyrri slíkan frægðar mann
ferðin gjörvöll lofaði hann.
hafa kveðst engi rekka spurt
fyrri slíkan frægðar mann
ferðin gjörvöll lofaði hann.
facsimile
Haꝛͨ gͨ uꝛ ou bᷣ
aa ueꝺʒ eı̅gı ʀͨa ſpuꝛ·
yꝛ̇í ıᷠ ꝛꜽgꝺ ᷠ·
᷑ꝺı̅ gıͦuo loaꝺı ̅·⫽
aa ueꝺʒ eı̅gı ʀͨa ſpuꝛ·
yꝛ̇í ıᷠ ꝛꜽgꝺ ᷠ·
᷑ꝺı̅ gıͦuo loaꝺı ̅·⫽
diplomatic
Harec geck ur hollu burtt
hafa kuedz eingi ʀecka spurtt.
fyrri slikan frægdar man.
ferdin gioruoll lofadi hann.
hafa kuedz eingi ʀecka spurtt.
fyrri slikan frægdar man.
ferdin gioruoll lofadi hann.
77.
Ríman
Ríman
normalised
Synir Hjarranda sína drótt
sannlega létu vopnast skjótt
herinn býst við hrumþvengs land
Högna sveip og fránan brand.
sannlega létu vopnast skjótt
herinn býst við hrumþvengs land
Högna sveip og fránan brand.
facsimile
Syn᷑ Hí᷑anꝺa ſína ꝺͦ·
ſanl̅ga letu uop̅aʒ ſıo·
᷑ıṅ byʒt u ͮþueı̅gᷤ l̅ꝺ·
Hog̅a ſueíp ᷓnan bᷓᷠ·⫽
ſanl̅ga letu uop̅aʒ ſıo·
᷑ıṅ byʒt u ͮþueı̅gᷤ l̅ꝺ·
Hog̅a ſueíp ᷓnan bᷓᷠ·⫽
diplomatic
Syner Hiaranda sina drott.
sanliga letu uopnaz skiott.
herinn byzt uid hrumþueings land.
Hogna sueip og franan braan.
sanliga letu uopnaz skiott.
herinn byzt uid hrumþueings land.
Hogna sueip og franan braan.
78.
Ríman
Ríman
normalised
Bræður fylkja á fagra grund
fríðu liði um morgun stund
vænni mátti ei virða sjá
víst ef hamingjan styddi þá.
fríðu liði um morgun stund
vænni mátti ei virða sjá
víst ef hamingjan styddi þá.
facsimile
Bꝛꜽꝺᷣ ylͣ agᷓ gͮnꝺ·
ꝺu líꝺe v̅ gu̅ ſtu̅ꝺ·
uꜽ̅í aí eı uꝺa ſía·
uıſt e a̅íngıᷠ ſtyꝺꝺı þa·⫽
ꝺu líꝺe v̅ gu̅ ſtu̅ꝺ·
uꜽ̅í aí eı uꝺa ſía·
uıſt e a̅íngıᷠ ſtyꝺꝺı þa·⫽
diplomatic
Brædur fylkia ꜳ fagra grvnd.
fridu lide vm morgun stund.
uæni matti ei uirda sia.
uist ef hamingian styddi þa.
fridu lide vm morgun stund.
uæni matti ei uirda sia.
uist ef hamingian styddi þa.
79.
Ríman
Ríman
normalised
Andri tekur í eggja þey
orlof sinnar festar mey
fylgjast þessi feikna þjóð
fram á völl þar herinn stóð.
orlof sinnar festar mey
fylgjast þessi feikna þjóð
fram á völl þar herinn stóð.
facsimile
Anꝺ teᷣ ȷ eͣ þey·
oꝛlo ſıṅ eſt ey·
ylgíaʒ þ̅e eına þíoꝺ·
ᷓ uo þ ᷑íṅ ſtoꝺ·⫽
oꝛlo ſıṅ eſt ey·
ylgíaʒ þ̅e eına þíoꝺ·
ᷓ uo þ ᷑íṅ ſtoꝺ·⫽
diplomatic
Andri tekur j eggia þey.
orlof sinnar festar mey.
fylgiaz þesse feikna þiod.
fram ꜳ uoll þar herinn stod.
orlof sinnar festar mey.
fylgiaz þesse feikna þiod.
fram ꜳ uoll þar herinn stod.
80.
Ríman
Ríman
normalised
Býst þá jarl í branda göll
brynjum skýrðist hirðin öll
þessi er flokkurinn furðu strangur
á flesta kom þá berserks gangur.
brynjum skýrðist hirðin öll
þessi er flokkurinn furðu strangur
á flesta kom þá berserks gangur.
facsimile
Byʒt þa ȷ ȷ bᷓnꝺa go·
bꝛynu̅ ſyꝛꝺíʒt íꝛꝺe̅ av·
þ̅e e᷑ locᷣe̅ ᷣꝺu ſtᷓngᷣ·
leſt o̅ þa b᷑ſeꝛſ ᷠuꝛ·⫽
bꝛynu̅ ſyꝛꝺíʒt íꝛꝺe̅ av·
þ̅e e᷑ locᷣe̅ ᷣꝺu ſtᷓngᷣ·
leſt o̅ þa b᷑ſeꝛſ ᷠuꝛ·⫽
diplomatic
Byzt þa jarll j branda goll.
brynium skyrdizt hirden avll.
þesse er flockuren furdu strangur.
ꜳ flesta kom þa berserks gangur.
brynium skyrdizt hirden avll.
þesse er flockuren furdu strangur.
ꜳ flesta kom þa berserks gangur.
81.
Niðurlag
Niðurlag
normalised
Andra lið með ópi fram
æðir þegar í skjalda glamm
síst var rótt um rekka þá
ríman falli þann veg sjá.
æðir þegar í skjalda glamm
síst var rótt um rekka þá
ríman falli þann veg sjá.
facsimile
Anᷓ líꝺ ᷘ ope ᷓ·
ꜽꝺ᷑ þ̅a ȷ ſıaꝺa gla̅·
ſíʒt u ꝛo u̅ ʀͨa þa·
ꝛíᷠ aı þan ueg ſıa·⫽
ꜽꝺ᷑ þ̅a ȷ ſıaꝺa gla̅·
ſíʒt u ꝛo u̅ ʀͨa þa·
ꝛíᷠ aı þan ueg ſıa·⫽
diplomatic
Anra lid med ope fram.
æder þegaar j skiallda glamm.
sizt uar rott um ʀecka þa.
riman falli þan ueg sia.
æder þegaar j skiallda glamm.
sizt uar rott um ʀecka þa.
riman falli þan ueg sia.