Karel

Króka-Refs rímur, samlestur við AM 146 a 8vo (F²)

3. ríma

— Óþekktur höfundur

Grundvallartexti

AM 146 a 8vo (F²)

1.
Formáli

Mér er fátt um mansöngs vers
mega það ýtar skilja
hyggi að sá hróðurinn les
hef ég til nokkurn vilja.

Óskráð

2.
Formáli

Fæst ég ei við frúr né heim
fátt kann drengur að ljóða
svo er mér leitt að semja þeim
Suðra bátinn góða.

Óskráð

3.
Formáli

Kemur að húsi kyrtla meiður
þar kvæðið gladdi rekka
við bragna varð ég beint svo reiður
mér bauðst þó vín að drekka.

Óskráð

4.
Formáli

Fengnar voru mér fjórar tintur
fals af einni Þrúði
margur verður á mjöðnum ginntur
missti hann fyrir það brúði.

Óskráð

5.
Formáli

Kannan stóð með kurteist vín
kvinnan gerir að bjóða
drósin vildi draga til mín
drykkinn þann hinn góða.

Óskráð

6.
Formáli

Önnur heldur Óska bjór
engu var sú minni
fylgir henni fegurðin stór
og fremd í hverju sinni.

Óskráð

7.
Formáli

Þá kom enn hin þriðja til
það var milskuð rósa
gaf fram allar gullhlaðs Bil
gott er slíku að hrósa.

Óskráð

8.
Formáli

Af þeim tók ég enga baun
sem orðnótt höfðu meiri
að fornu heldur fékk ég raun
fulla krús af leiri.

Óskráð

9.
Formáli

Brjóstið drakk í burt af krús
beiskan trega og stríðan
því er ég jafnan hraktur um hús
hata mig fljóðin síðan.

Óskráð

10.
Formáli

Ferju Hárs og fræði stefs
fram á geim skal hrinda
ég mun verða rímu Refs
með reipi saman að binda.

Óskráð

11.
Ríman

Hvarf ég frá þar halurinn situr
hlunna björn að smíða
kappinn þótti kænn og vitur
kom sú spurnin víða.

Óskráð

12.
Ríman

Gestur frá ég að gekk af sæng
og garpurinn þangað vendi
lagði yfir hann ljúfan væng
lengi sefur þú frændi.

Óskráð

13.
Ríman

Mælti þannig meiðir gulls
við málma Þundinn fríða
hvort er báturinn búinn til fulls
þú býst nú ekki að smíða.

Óskráð

14.
Ríman

Kappinn mælti karskur þá
kænn í éli geira
ganga skaltu garpur að sjá
geri ég þar ekki að meira.

Óskráð

15.
Ríman

Bauga lundur og bóndinn fríður
báða tel ég þá hrausta
ýtar reika ekki að síður
ofan að sjó til nausta.

Óskráð

16.
Ríman

Lista maður á lægis jór
líta náði um stundir
bónda þótti báturinn stór
búa mun nokkuð undir.

Óskráð

17.
Ríman

Göfugur mælti Gestur þá
gjarn á fróðleiks dæmi
þetta smíði þakka má
þú hefur fullgott næmi.

Óskráð

18.
Ríman

Heldur líst mér ferjan fögur
fullvel trúi ég hún renni
sækjast má vel saltur lögur
og síldar jörð á henni.

Óskráð

19.
Ríman

Í annan tíma odda grér
ansar máli snjöllu
græðis hestinn gef ég þér
hann gangi um laxa völlu.

Óskráð

20.
Ríman

Fram á veturinn færist þá
fólkið tamdi leika
dvaldist Gesti drengurinn hjá
dreifir gullsins bleika.

Óskráð

21.
Ríman

Gelli nefni ég garpinn þann
er glímu fremja vildi
rekkum þótti röskur mann
og reyndi jafnan hildi.

Óskráð

22.
Ríman

Sigríður hét silki gátt
sú var Gellis móðir
bónda hafði brúðurin átt
og bjó við linna slóðir.

Óskráð

23.
Ríman

Þóttist ekki þegninn rýr
það var nokkurn tíma
skjalar hann margt við skjalda Týr
skaltu verða að glíma.

Óskráð

24.
Ríman

Ætlar hann við arfa Steins
aflið sitt að reyna
það mun koma honum mjög til meins
má ég ei slíku leyna.

Óskráð

25.
Ríman

Halurinn gerði að hlaupa skref
og hótin vildi megna
fékk hann ekki felldan Ref
og fór að alla vegna.

Óskráð

26.
Ríman

Glíma þeirra er geysi löng
garpar voru stríðir
þannig létti laufa söng
linaðist hinn um síðir.

Óskráð

27.
Ríman

Litlu síðar laufa viður
lætur garpinn falla
keyrir hann á klakann niður
kesju rjóð hinn snjalla.

Óskráð

28.
Ríman

Olnbogar sprungu og ennið brátt
á eyði grænna skjalda
seggnum var við sárin dátt
sjálfur mun hann því valda.

Óskráð

29.
Ríman

Þegninn sprettur þegar upp reiður
og þrífur sínar gerðar
lýstur spjóti laufa meiður
lítt kom Refs á herðar.

Óskráð

30.
Ríman

Hól og skrum hefur Gellir gert
gys að slíkum látum
Refur mun blóðga benja hjört
á bauga lundi kátum.

Óskráð

31.
Ríman

Ýtar fundust eftir jól
úti á veginum breiða
nú trúi ég ekki sjáist sól
sveigir Grettis meiða.

Óskráð

32.
Ríman

Gelli talaði garpurinn við
gys skal ég þér launa
upp frá ég grípa öxi smið
ýtum ber til rauna.

Óskráð

33.
Ríman

Hönd í burt af halnum sníður
á hol með miklu fári
drengurinn féll í dauðann stríður
dreyrinn féll úr sári.

Óskráð

34.
Ríman

Refur nam brátt að ríða heim
rausnar garpurinn mesti
kappinn vakur í sverða sveim
sagði vígið Gesti.

Óskráð

35.
Ríman

Þú hefur hefnt þín þó með sæmd
þveitir nöðru palla
mörg eru smærri málin dæmd
mun þér frítt nú varla.

Óskráð

36.
Ríman

Lét hann ekki lengi frest
listar mann að spyrja
hvort skal kappinn kólgu hest
keyra nú til byrja?

Óskráð

37.
Ríman

Þegninn ansar þegar í stað
þýðum reyni spanga
Grænlands vilda ég garpurinn kvað
góðar hafnir fanga.

Óskráð

38.
Ríman

Farkost allan fá skalt þú
ferð mun ekki dvína
síðar hitti ég silki brú
svinna móður þína.

Óskráð

39.
Ríman

Öðling sá sem öllu ræður
efli þig til bóta
lægis bál og linna glæður
lukku megir þú hljóta.

Óskráð

40.
Ríman

Víða munu þín verkin stór
verða lögð í minni
rekkurinn láttu rita til vor
rétt af frásögn þinni.

Óskráð

41.
Ríman

Stoltar maður lét strjúka far
á strauminn harla víðan
frægir skildu frændur þar
og fundust aldrei síðan.

Óskráð

42.
Ríman

Fjörðinn hitti frægðar drengur
furðu langur er þessi
bússan inn í botninn gengur
byrjaði hlunna essi.

Óskráð

43.
Ríman

Kappinn gengur kólgu frá
kátur í allan máta
líst nú fullvel landið á
ljúfum stýri báta.

Óskráð

44.
Ríman

Skjalda lundur í skála var
skilinn við harminn styggðar
fagra smíðaði ferju þar
og flutti hana til byggðar.

Óskráð

45.
Ríman

Bragnar nefna bæinn í Hlíð
er björn á fyrir að ráða
hittu þeir um haustið síð
hreyti ofnis láða.

Óskráð

46.
Ríman

Hans er dóttir Helga nefnd
heiðurs vífið mesta
kvinnan var til kærleiks stefnd
og kunni prýði flesta.

Óskráð

47.
Ríman

Garps var ekki um gæfu skipt
Gests mun hann njóta bæna
fest var Ref sú falda nift
fékk hann sprundið væna.

Óskráð

48.
Ríman

Skorti ekki skæran seim
skjalda rjóð í landi
var nú Björn á vist með þeim
um veturinn firður grandi.

Óskráð

49.
Ríman

Heiðurs maðurinn hraustur og góður
harla vænn í kífi
viðbúinn tók þá bauga rjóður
er Björn var sviptur lífi.

Óskráð

50.
Ríman

Fríða arfa fæddi sjá
falda lindin bjarta
Stein og Björn skulu stuðlar tjá
sterka menn í hjarta.

Óskráð

51.
Ríman

Rekkurinn trúi ég reynist einn
sem rímu skýrir texti
Þormóður hét þessi sveinn
þrifmannlegur að vexti.

Óskráð

52.
Ríman

Börnin vaxa bónda meður
beint og læra sóma
þetta frá ég þegninn gleður
og þellu ægis ljóma.

Óskráð

53.
Ríman

Síst var honum og segir það letur
sæmda neinna á milli
auðgast Refur þar átta vetur
með allri sæmd og snilli.

Óskráð

54.
Niðurlag

Bóndinn situr á breiðri jörð
og byggir fyrst í náðum
lýkst hin þriðja ljóða gjörð
lokið er mærðar sáðum.

Óskráð

Króka-Refs rímur, 3. ríma