Karel

Króka-Refs rímur, samlestur við AM 146 a 8vo (F²)

4. ríma

— Óþekktur höfundur

Grundvallartexti

AM 146 a 8vo (F²)

1.
Formáli

Mér er ekki mælskan kring
að miðla neitt af ljóða bing
því er ég rekinn úr ræktar hring
í raunar punkt og sorgar sting.

Óskráð

2.
Formáli

Afmors vers um auðar Ná
ýtar hafa í sinni skrá
lofað er mér svo lítt að sjá
letrin kann ég ekki að tjá.

Óskráð

3.
Formáli

Kemur að manni kátlegt raus
kuggurinn er nú drykkjarlaus
þunglega við mér þjóðin hnaus
þrauta élið svall og fraus.

Óskráð

4.
Formáli

Það var forðum fyrða siður
fræðin keypti mærðar smiður
Suptungs bjór og sinni viður
settist ég hjá Óðni niður.

Óskráð

5.
Formáli

Skenkti hann þeim af skálum sín
skýra mjöð og klára vín
austan fluttist allt yfir Rín
ekki kom það neitt til mín.

Óskráð

6.
Formáli

Þeim sem hafnar þorna nift
það má verða margföld skrift
sorgin hefur í sinnu drift
sundur allri gleðinni kippt.

Óskráð

7.
Formáli

Hinn sá fljóði ekki ann
ellin trúi ég sigri hann
snót er jafnan snögg við þann
snýst þá nauð í visku rann.

Óskráð

8.
Formáli

Ríman hlýtur að rísa upp sú
rekkar bið ég að hlýði nú
þar sem setti bóndinn bú
blíður og keypti unga frú.

Óskráð

9.
Ríman

Býtti auði bóndinn Refur
bauga lundurinn visku grefur
ýtum jafnan auðinn gefur
ekki lengi á morgna sefur.

Óskráð

10.
Ríman

Heldur jafnan hamars um skaft
hraustan ég ég þann geira raft
fullur upp með fremd og kraft
frá sér slítur rauna haft.

Óskráð

11.
Ríman

Bóndinn forðast löst og lygð
leiddur í burt frá allri styggð
stundar hvorki á stuld né blygð
stoltari er engi í þeirri byggð.

Óskráð

12.
Ríman

Það skal birta brögnum stef
börnin vaxa upp hjá Ref
þeir kunna bæði skot og skref
skeggið hvítt en glóbjart nef.

Óskráð

13.
Ríman

Helga er sig hæversk brúður
halnum unni svanninn prúður
gætir vel sín gullhlaðs Þrúður
ginna má hana engi trúður.

Óskráð

14.
Ríman

Um Ref skulu ekki rekkar enn
ræða fleira þrátt í senn
nægtin orða niður við tenn
nefna hlýtur fleiri menn.

Óskráð

15.
Ríman

Vík skal nefna vænan bæ
var hann ei fjærri dökkum sæ
þar bjó leiðast lymsku hræ
er lasta jafnan kveikti flæ.

Óskráð

16.
Ríman

Þorgils heitir þegninn sterkur
þótti ekki í lyndi merkur
illsku fullur öfundar sterkur
innan þrútnar honum um kverkur.

Óskráð

17.
Ríman

Fanturinn hafði fengið sprund
fjóra á syni við bauga hrund
Þorsteinn hefur ei þýða lund
Þengill rænir alla stund.

Óskráð

18.
Ríman

Verð ég Orm og Teit að tjá
telst Ólafur hinn fjórði í skrá
áttu systur ýtar þá
Ólöf heitir menja Ná.

Óskráð

19.
Ríman

Segg var gift þeim silki grund
er síðar kemur í óðar mund
Gunnar nefni ég geira lund
er gekk að eiga þriflegt sprund.

Óskráð

20.
Ríman

Víkurskalli er varla dæll
vondari finnst hér ekki þræll
halur er sjaldan happa sæll
honum mun aukast sorgar væll.

Óskráð

21.
Ríman

Lýðir kveikja lymsku runn
löstu bera þeir sér í munn
efnin slík eru ei forgrunn
illska þeirra er flestum kunn.

Óskráð

22.
Ríman

Leggjum niður lymsku tíð
látum standa fyrst um hríð
verð ég aftur að víkja í Hlíð
viska er þar meiri fríð.

Óskráð

23.
Ríman

Hreysti maðurinn heima situr
harla vænn er garpsins litur
kappinn þótti kænn og vitur
hann kunni að rjóða stálin bitur.

Óskráð

24.
Ríman

Frár er bangsi og ferðum snýr
finna vill hann stála Týr
skilja þótti skjalda ýr
að skylmast mátti ei við dýr.

Óskráð

26.
Ríman

Í hrófi sínu hafði læst
hvassa öxi kempan glæst
aftur veik með afrek stærst
og illa þótti hafa orðið næst.

Óskráð

27.
Ríman

Snjór var fallinn snöggt á hauður
snyrti maður var ekki blauður
seggurinn lítur sára lauður
sér hann glöggt að björn er dauður.

Óskráð

28.
Ríman

Bóndinn heim til bæjar gekk
brúðurin fagnar garpnum þekk
sæmdar maðurinn sest í bekk
og segir nú fyrst af lymsku hvekk.

Óskráð

29.
Ríman

Bræður komu fyrir bóndans dyr
brátt man aukast nokkur styr
þeirra er tungan þeygi kyrr
Þorgils eftir föngum spyr.

Óskráð

30.
Ríman

Þegnar mæltu þá svo greitt
að þeir hafi ekki fiskað neitt
nema hvítabjörn með höndum veitt
höldar gátu dýrið seitt.

Óskráð

31.
Ríman

Aulinn talar sem inni ég frá
uppihaldið sem skýra má
geri þér nú kvað garpurinn sá
gæði vorum byggðum á.

Óskráð

32.
Ríman

Það lá við sjálft kvað lymsku hvinn
að leggjast mundi hlutur á skinn
Refur vill sýna ragdóm sinn
ræður þetta kempan svinn.

Óskráð

33.
Ríman

Þorgils bóndi þegir um stund
þengill talar með illa lund
reikna munum vér randa Þund
rétt sem annan blauðan hund.

Óskráð

34.
Ríman

Hygg ég ei sé hvatur við brand
ef halurinn kemur í nokkuð grand
lítt mun kunna að rjóða rand
röktum vér í sporum hans hland.

Óskráð

35.
Ríman

Af Ísalandi fyrr tók far
frá ég hann mátti ei dveljast þar
huglaust jafnan höfuðið bar
við hann má tala skemmdar par.

Óskráð

36.
Ríman

Fátt hef ég átt við fleina njót
frá ég svo mæla örva brjót
hina níundu hverju nótt var snót
og nálega þurfti karlmanns bót.

Óskráð

37.
Ríman

Skömm var þessi skjót og stinn
er skræfan þessi drógst hér inn
getum hans ei kvað garpur um sinn
Grænland ber því rjóða kinn.

Óskráð

38.
Ríman

Feðgar létu falla tal
og fóru inn í gautsins sal
þeir munu kanna dauðans dal
drjúgum fyrir sitt lymsku hjal.

Óskráð

39.
Ríman

Bræður tóku að búa sig skjótt
bjarnar slátur var þá sótt
ræðir þetta rekka drótt
að Refur sé lítt mjög kænn við þrótt.

Óskráð

40.
Ríman

Flýgur víða flærðar strengur
fréttir þetta afreks drengur
leikur í brjósti línu þvengur
litlu betur en annar sprengur.

Óskráð

41.
Ríman

Einn dag hittir Þormóður þegn
þessi er fús í geira regn
talar hann þá með tungu megn
traustur maðurinn vitur og gegn.

Óskráð

42.
Ríman

Þorgils synir með þungan hvoft
þig hafa lagt í ræður oft
höldar slíku halda á loft
hér að gera menn gys og spott.

Óskráð

43.
Ríman

Bæði tókst nú land og láð
legg ég þar til nokkuð ráð
nú er þér best með dygð og dáð
drengjum veita feigðar sáð.

Óskráð

44.
Ríman

Mælti þannig menja grér
mektugur sá sem frækinn er
hver maður skyldi sjá fyrir sér
sérlega áður en stórt til ber.

Óskráð

45.
Ríman

Bóndinn leggur auðinn af
sá áður forðum peninga gaf
bússu sína býr á haf
bragða snekkju og siglu staf.

Óskráð

46.
Ríman

Halurinn stofnar heimboð snart
höldar komu þar með skart
vínið gefur hann virðum bjart
víst af mjöðnum nokkurn part.

Óskráð

47.
Ríman

Rekkurinn hefur í ráðagjörð
við ríkan nokkurn fleina Njörð
selja vill hann sína jörð
sæmdin mun honum ekki spörð.

Óskráð

48.
Ríman

Garpurinn kunni á góðu skil
greinir þetta vísna spil
kunni ég aftur að koma hér til
kaupið laust skal þegar ég vil.

Óskráð

49.
Ríman

Seldar hefur hann sínar eigur
sá mun ekki reiknast deigur
auðar lundurinn orku seigur
ætla ég nú sé Þorgils feigur.

Óskráð

50.
Ríman

Burtu vendar fólkið frítt
fræðið vill svo greina mitt
tók hann af því traustan kvitt
tólf menn buðu honum fylgi sitt.

Óskráð

51.
Ríman

Ekki skulu þér auka starf
eftir mitt hið litla hvarf
síðar meir ég segja þarf
siglu má þá búa til karf.

Óskráð

52.
Ríman

Nú skal segja nokkura grein
nauðin leikur í hyggju stein
halurinn smíðar hræva tein
hann mun ætla að vinna mein.

Óskráð

53.
Ríman

Á lágu skafti er linna skóð
leggja mátti og vega með þjóð
hvatti svo að á hári stóð
hvöss var þessi benja glóð.

Óskráð

54.
Ríman

Kurteist vopn er komið í lag
kappinn vill nú prófa slag
til Víkur gekk með visku plag
varð það næsta síð um dag.

Óskráð

55.
Ríman

Stendur Þorgils starfi á
stykkin taldi katli frá
inn í hús réð garpur að gá
á gólfi miðju vill hann stá.

Óskráð

56.
Ríman

Hver gekk inn í hús til mín
hrókurinn mælti ekki fín
greinir Refur og segir til sín
sviptur allri neyð og pín.

Óskráð

57.
Ríman

Rammlega gerist ég reykjar móður
rekkurinn mælti ekki góður
kenni ég þig ekki kesju rjóður
kom þú fulsæll fóstri góður.

Óskráð

58.
Ríman

Allir hljóta að svara fyrir sig
sagði Refur og jók þá stig
bóta ætla ég að biðja þig
byrjað hafi þér illt um mig.

Óskráð

60.
Ríman

Reynir spjótið röskur smiður
raumsins var þá úti friður
hann klaufa bónda í herðar niður
hrapar á gólfið málma viður.

Óskráð

61.
Ríman

Víkur hann ofan að vatna gram
vopna eftir þennan sam
þegninn bíður þar við fram
því næst heyrði hann ára glam.

Óskráð

62.
Ríman

Þengill stökkur þegar af skeið
þegni tókst ei ferðin greið
hinn kom að með hræva seið
og höfuð í burtu af honum sneið.

Óskráð

63.
Ríman

Greinan Þorstein gerir og svo
geirinn Refr í blóði þvo
listar maðurinn lyddu vó
lék hann þannig bræður tvo.

Óskráð

64.
Ríman

Forðið ykkur fljótt um stund
fengið hef ég kvað Þorsteinn und
bróðir minn á breiðri grund
bana fékk út af hræva lund.

Óskráð

65.
Ríman

Innir þetta ýtum les
öðru megin að girði nes
björg hamrar flúr og fles
fagra skóga prýðir gres.

Óskráð

66.
Ríman

Lýðir vildu lengja för
leita undan örva bör
hetjan varð þeim heldur snör
hann gaf báðum dauðans kör.

Óskráð

67.
Ríman

Deydda hefur hann feðga fimm
furðu var sú hefndin grimm
næsta var sú nóttin dimm
nausta gekk hann upp frá vimm.

Óskráð

68.
Ríman

Hlunna er nú hesturinn bræddur
harla nógum peningi gæddur
situr við æginn segli klæddur
seggurinn bíður kára ómæddur.

Óskráð

69.
Ríman

Þormóður býst hinn snotri snöggt
snúðugt er nú fólkið stökkt
borða ess er báru klökkt
burtu strauk með vindi hrökt.

Óskráð

70.
Niðurlag

Seggurinn skilst við sveitir brátt
sá var kænn í randa þátt
felli ég niður fjórða þátt
fræða hurðin skellur í gátt.

Óskráð

Króka-Refs rímur, 4. ríma