Karel

Ekkju rímur — 1. ríma

— Bjarni Jónsson

Lemmata | Textatengsl
umgjörð ríman

1.
Formáli

Semja skal hér Sónar vín ef seggir hlýða,
bágt þó veiti brag að smíða,
því bernskan vill á móti stríða.

Skoða...

2.
Ríman

Vilja á kvöldin liljur líns og lundar geira
nokkuð oftast nýtlegt heyra
og nenna að leggja þar við eyra.

Skoða...

3.
Ríman

Meistarar kvæða máls og snilldar menntum högum
dikta ljóð af dæmisögum,
dýrum oft með lista brögum.

Skoða...

4.
Ríman

Fæst eg síst við fordild þá sem fróðir rækja,
brags þó gjöri eg bögurnar flækja
og bössum meður saman krækja.

Skoða...

5.
Ríman

Skárra held eg skafið sé en skorið illa,
bössunum er brjál að spilla,
breytni sú mun lítið gilla.

Skoða...

6.
Ríman

Mín að vana mærðin leikur máls við stýri,
út af nokkru ævintýri,
efnið ljóða það eg skýri.

Skoða...

7.
Ríman

Hvort það halda drengir dikt eða dagsatt kalla,
meining sína má hver spjalla,
mun eg um það keppa valla.

Skoða...

8.
Ríman

Hyggnum ekki hygg eg bjóða heimsku slíka,
bragar ruglið bernsku ríka,
ber eg það fyrir mína líka.

Skoða...

9.
Ríman

Munu þetta mínir ekki makar lasta,
ei þó falli við artugasta
erindunum fram að kasta.

Skoða...

10.
Ríman

Historíurnar metast meir í mærðar brjáli
lærðum hjá en lausu máli,
þó lasti það margur heimskur gáli.

Skoða...

11.
Ríman

En skuli eg eiga skýra mengi skjalið fræða,
best mun slík að bresti ræða,
byrjast þannig efnið kvæða.

Skoða...

12.
Ríman

Bóndi nokkur bjó og átti búgarð ríkan,
öldin vissi ei annan slíkan,
auðs af nægtum honum líkan.

Skoða...

13.
Ríman

Gamall þessi geirs var Týr og grár af hæru,
átti sér þó unga kæru
artuga með bragði skæru.

Skoða...

14.
Ríman

Hef eg ekki að herma mengi heiti hjóna,
firn þau áttu leifturs lóna,
lausafé og akra gróna.

Skoða...

15.
Ríman

Borg var ein og byggðin þétt á breiðu stræti,
gárungar með glanna læti
gjörðu sér þar margir kæti.

Skoða...

16.
Ríman

Losta neistinn lék þar sumum leynt við hjarta,
fipla vildu fljóðið bjarta
og fóru um slíkt í hljóði að kvarta.

Skoða...

17.
Ríman

Frúnni sýndu glingurs glettur glæpa hrókar,
sverðin örðugt báru brókar,
brögðum seinna mættu krókar..

Skoða...

18.
Ríman

Vildi þenna vansa forðast vitur svanni,
soddan aldrei sinnti ganni,
sérhverjum hún varðist manni.

Skoða...

19.
Ríman

Aðra kvaðst ei elska mundi eikin falda,
sinn við bónda heldur halda,
hirðir meðan lifði skjalda.

Skoða...

20.
Ríman

Skeði so þá skötnum bjó um skilnings svæði,
leiða snót í losta æði
leynt, ef hentugt gæfist næði.

Skoða...

21.
Ríman

Hennar manni hættleg sótt til handa vendi,
ánauð tjónið andar sendi
örðug hærðum randa bendi.

Skoða...

22.
Ríman

Hryggðar vígðist hrundin standi hrannar bjarma,
bóndans náði burtför harma,
bylgjan súta vall um hvarma.

Skoða...

23.
Ríman

Brátt nú fréttist bana hrunið bóndans fjáða,
glöddust runnar grettis láða,
grund sem elska vildu þráða.

Skoða...

24.
Ríman

Brunuðu heim til brúðar þrír af brjótum sverða,
snótar hugðust vinir verða,
vissi ei neinn til annars ferða.

Skoða...

25.
Ríman

Sá hinn fyrsti seint um kvöldið sótti heim frúna,
fold var döpur frænings túna,
fala tók hann hana núna.

Skoða...

26.
Ríman

Orð hans heyrði auðar Ná þó yndið bresti,
en artuglega af sér hressti
og andsvör veitti sínum gesti.

Skoða...

27.
Ríman

„Lítill hlutur meinar mér“, kvað menja tróða,
„ástar kossinn yður að bjóða.“
Enn nam svara vífið rjóða:

Skoða...

28.
Ríman

„Viljir þú þar vinna á bót so vel mér lyndi,
glöggt skal þá í glettu vindi
glæðast okkar kærleiks yndi.“

Skoða...

29.
Ríman

Spurði ferðugt spillir vella spjalda Hildi,
hvaða fljóðið valda vildi
vinnu önn hann gjalda skyldi.

Skoða...

30.
Ríman

Þorngrund járna þolli spjallar þýtt af létta,
báru fýrs hvað blítt án pretta
Baldur skyldi nýtt útrétta.

Skoða...

31.
Ríman

„Líkkistu hér“, ljóst hún ræddi, „lét eg stofna
bónda míns, er burt réð sofna,
búkinn á að leggja hinn dofna.

Skoða...

32.
Ríman

Vildi eg láta líkið strax þar leggja niður,
eftir því sem er til siður,
ei fæ eg því komið viður.

Skoða...

33.
Ríman

Böl mér eykur böngun sú með beiskum harmi,
stendur úti í kirkju karmi
kistan líks með öngvum farmi.

Skoða...

34.
Ríman

Ef þú gjörir inn til morguns“, auðs tér Friggja,
„í náhvílunni nú að liggja,
nefnda bón skalt af mér þiggja.

Skoða...

35.
Ríman

Síst vil eg hún sé þar tóm“, hvað seljan tvinna.
„Þessa hægt er þraut að vinna“,
Þundur mælti dýnu linna.

Skoða...

36.
Ríman

Njótur sagðist geira glaður greitt so skyldi
þóknast hér með þorna Hildi,
þó áskilja meira vildi.

Skoða...

37.
Ríman

Brjótur stáls frá brúði síðan burtu vendi,
vísa hélt sér veiði í hendi,
að verma fengi sig á kvendi.

Skoða...

38.
Ríman

Randa Þundur rekks nam dauða rúmið finna,
lagðist þar í líkur slinna,
las hann fátt, en söng þó minna.

Skoða...

39.
Ríman

Brátt sem þessum brík frá vikin brims var ljóma,
annar kemur Ullur skjóma
inn til selju Skrímnis dóma.

Skoða...

40.
Ríman

Mjög þá vafin hrings var hrundin hryggðar kjörum,
mátti hún varla miðla svörum,
maðurinn fljóðs því lá á börum.

Skoða...

41.
Ríman

Kauðinn hugði káfa vífs um kviða mótin,
hefði vænleg viljað snótin
veita honum yndishótin.

Skoða...

42.
Ríman

Áform sitt hann brúði birti blíðu meður,
sinnar þurftar sérhver kveður,
so veit eg það löngum skeður.

Skoða...

43.
Ríman

„Geyst minn hvessti gríðar blær“, kvað Gautur hneita,
„þín til fylgilags að leita,
líf fyrst missti runnur skeyta.

Skoða...

44.
Ríman

Þér er kæran“, kesju bör so kvað með orðum,
„óvandara en áður forðum,
ektabands þá varstu í skorðum.“

Skoða...

45.
Ríman

Öðrum kvaðst hún önnum framar eiga að gegna,
húmið meðan hyldi þegna
hindrast mundi slíkt þess vegna.

Skoða...

46.
Ríman

„Liðinn áðan minn var maður,“ mælti frúin,
„mikið vel til moldar búinn,
mín það vinna gjörðu hjúin.

Skoða...

47.
Ríman

Kappar lögðu kroppinn so í kistu þröngva,
hún er úti í salnum söngva,
seggi vaka fæ eg öngva.

Skoða...

48.
Ríman

Verð eg þar að sitja sjálf og syrgja hans bana.“
Byrðar sagðist Gautur Grana
gjöra skyldi það fyrir hana.

Skoða...

49.
Ríman

Hitt þá kvöldið halurinn óskar hún sig finni
og breyti eftir beiðni sinni.
Brúðurin frá eg játa kynni.

Skoða...

50.
Ríman

„Vil eg þú so hegðir högum,“ hún þá ræðir,
ljós á tveimur lömpum glæðir,
líks so niður óttann bræðir.

Skoða...

51.
Ríman

Annað settu á altarið með öngvum stansi,
húsa blysið hitt vel glansi
hökla njóts á kennslu skansi.

Skoða...

52.
Ríman

Sloppnum klæddur,“ slyng að tempra slægðar hjólin,
„praktugt gakktu,“ pells kvað sólin,
„predikunar upp í stólinn.

Skoða...

53.
Ríman

Síðan gjörðu saltara einum sundur fletta,
sálma drýgðu sönginn rétta,
sætt og lengi rödd með netta.

Skoða...

54.
Ríman

Áttu í nótt með iðju slíka alla vaka,
mest sem orkar kverkin kvaka,
kvarðann máls við sönginn skaka.

Skoða...

55.
Ríman

En ef nokkur örðugt brýst í innið klerka,
náhvílluna að lama og lerka,
leggðu fram þitt aflið sterka.

Skoða...

56.
Ríman

Hratt þann dröttinn hrektu óspart með hreysti þinni,
grimmd með kremdu úti og inni,
eymd og skemmdir so hann finni.“

Skoða...

57.
Ríman

Hét án tafar hér um góðu hjörva Baldur,
ræðu síðan rénaði skvaldur,
rokkinn var þá Suðra faldur.

Skoða...

58.
Ríman

Glaður mjög í glettu þey sá glósum hlýddi,
beint að messu búð sig hýddi
og bjöllu ranninn ljósum prýddi.

Skoða...

59.
Ríman

Snotur niður sniðaði allt með snöggvu bragði
maðurinn rétt sem mengrund sagði
og messuklæðin yfir sig lagði.

Skoða...

60.
Ríman

Síðan upp í stólinn stígur stála Þundur,
ræðu skarðið reif í sundur,
rýmdist þaðan hósta klundur.

Skoða...

61.
Ríman

Rekkurinn bjó sig róms til iðju rétt sem henti,
grallara einn með greipum spennti
og grana fiðrið strjúka nennti.

Skoða...

62.
Ríman

Drengurinn sönginn drýgja vann með dirfð óraga,
langt og hátt sem lýðir plaga
laginu eftir nótum haga.

Skoða...

63.
Ríman

Þegninn má sig þreyta fyrst með þunga tóna.
Geta skal um frænings fróna
foldu, einn sem tældi dóna.

Skoða...

64.
Ríman

Halurinn þriðji hringa þöllu heim nam sækja,
eftir beiddist iðni klækja,
átti hún ljóst að verða skækja.

Skoða...

65.
Ríman

Sumar mundu seljur núna svofnis heiða
Bifurs hafa báls við meiða
betur tekið þessum greiða.

Skoða...

66.
Ríman

Hans þá viljann skýrt fékk skilið skorðan klæða,
gjörði so við rekkinn ræða
reinin bjarta jötuns kvæða:

Skoða...

67.
Ríman

„Böl mér þetta bannar þinni bón að taka,
önduðum mínum ektamaka
öngvan fæ eg hjá að vaka.

Skoða...

68.
Ríman

Kistan líks í kirkju stár,“ nam kæran þylja,
„mínum þvert á móti vilja
menn við hana allir skilja.“

Skoða...

69.
Ríman

Dörs kvað grér: „Um dimman get eg Derlings sprakka
hirðir vaktað hildar stakka,
heljar veg sem gjörði flakka.

Skoða...

70.
Ríman

Fá vil eg þá,“ fleygir sagði Fjölnis bríma,
„vífs faðmlög um vissan tíma,
víst þá endast þessi gríma.“

Skoða...

71.
Ríman

Játar snotur japa þessu jarðar lilja.
Golnis vallar grér má skilja,
ganga mundi sér að vilja.

Skoða...

72.
Ríman

„Breyttu rétt sem býð eg þér,“ kvað brúðurin káta,
„skikkun mína skaltu láta
skeika ekki á nokkurn máta.“

Skoða...

73.
Ríman

Lofar þessu laufa grér en lindin spanga
burt frá rekknum gjörði ganga
greitt og tafði stund ei langa.

Skoða...

74.
Ríman

Gráa ólpu grettis bóla grundin djarfa
færði hirðir styrjar starfa
og stóran hatt með sama farfa.

Skoða...

75.
Ríman

Kynja mikið krókaspjót hún kom með líka
handa Þundi Bölverks bríka,
byrjar þanninn ræðu slíka:

Skoða...

76.
Ríman

„Meður skrúða þú skalt þessum, Þundur spanga,
klæða af þér kuldann stranga,
kirkju dyrunum að so ganga.

Skoða...

77.
Ríman

Forðast gjörðu ört þar inn með ákefð strjúka,
heldur skaltu hurð upp ljúka
í hálfa gátt og kænsku brúka.

Skoða...

78.
Ríman

Kræktu í hringinn króknum spjóts á kistu gafli,
hana dragðu út með afli
að þér so í snöggu hrafli.

Skoða...

79.
Ríman

Vaktu síðan úti einn á Yggjar svanna
arms hjá liðnum lundi fanna,
líkum nærri dauðra manna.

Skoða...

80.
Ríman

Máttu þar so, málma grér, til morguns bíða,
hver sem vill þér hindran smíða,
honum skaltu á móti stríða.

Skoða...

81.
Ríman

Sjáðu til að sérhvað takist sem eg vildi.“
Þegninn lofar ske svo skyldi,
skundar síðan baugs frá Hildi.

Skoða...

82.
Ríman

Seggurinn gráa satans hamnum sig nam reifa,
gjörði so til kirkju að keifa,
klókheitunum mun sá hreifa.

Skoða...

83.
Ríman

Greina skal frá Gefnar harma Gauti skúra,
sem í kistu líks nam lúra,
lýðs um skapta eyktar dúra.

Skoða...

84.
Ríman

Þegar hann líta þegninn vann, er þuldi sálma,
íhugaði hirðir hjálma,
hver sá væri reynir álma.

Skoða...

85.
Ríman

Fyrr lést söng ei fengið hafa fegri að heyra
en sá framdi Gautur geira,
grér það meinti fofnis leira.

Skoða...

86.
Ríman

Að þar væri engill drottins ofan af hæðum
kominn í stólinn krýndur gæðum,
kröftugur í verki og ræðum.

Skoða...

87.
Ríman

Skilja lést á skrúða rekks það skjóma viður,
af því að hann var upp og niður
alhvítur sem svana fiður.

Skoða...

88.
Ríman

Fagnaðar sú færði sjónin firna gleði
þeim í kistu kúra réði,
kappinn hljótt so við sig téði:

Skoða...

89.
Ríman

„Víst hefur sá bóndi brúkað bestu siði
sem hér leiddist lífs frá miði
og lifað vel með spekt og friði.

Skoða...

90.
Ríman

Auglýsa það englarnir með alúð staka,
þessumyfir þeirra maka
þreifanlega sjálfir vaka.

Skoða...

91.
Ríman

Vissulega verð eg nú,“ kvað veifir skjóma,
„í hans stað með yndi og blóma
uppnuminn í dýrðar ljóma.

Skoða...

92.
Ríman

Vel mér líkar virðing sú, þó vera hljóti
að eg vífsins aldrei njóti,
yndis mér sem lofaði hóti.“

Skoða...

93.
Ríman

Sem hann var að sífra mest á soddan stagi
og söngvarinn sér lék í lagi
lítill varð á gleðinni bagi.

Skoða...

94.
Ríman

Í því bili ólpumaðurinn upp nam ljúka,
hurðar lokur frá lét fjúka,
framdi hann ekki átekt mjúka.

Skoða...

95.
Ríman

Inni staddir óttuðust þetta Ullar spjóta,
drengir hugðu djöfulinn ljóta
dyrnar þar sem upp nam brjóta.

Skoða...

96.
Ríman

Þar til meintu kónginn kvala kominn vera,
moldarskrínið bóndans bera
burt í heljar díkið þvera.

Skoða...

97.
Ríman

Mælti sá í stólnum stóð með stríðum trega:
„Brík við þessu bæsings vega
búist hefur sannarlega.“

Skoða...

98.
Ríman

Seggurinn vildi söngnum meður satan fæla,
en hann kunni ei orð að mæla,
olli þessu hræðslu kæla.

Skoða...

99.
Ríman

Kvíða skæður kvillinn svall í kistu gesti,
inn sér hann þá freisting festi,
fjandinn væri kominn sá versti.

Skoða...

100.
Ríman

Sig að draga í sálar hel til sinna granna,
herrann biður himna ranna
honum soddan áform banna.

Skoða...

101.
Ríman

„Þetta hefur vitað víst sú vonda dækja,“
skelfdur þenkti skýfir mækja,
„skrattinn mundi bóndann sækja.

Skoða...

102.
Ríman

Hún so ætlað hefur til með hrekki stinna,
hingað mig að gabba og ginna,
so gjöldin skyldi eg þessi finna.“

Skoða...

103.
Ríman

Hættur ótti hann þá gjörði hér um reyra,
þorði ekki Gautur geira
grand að láta til sín heyra.

Skoða...

104.
Ríman

Kominn vomur kænn sem ber nú klæðin gráu,
inn um dyr það seggir sáu,
og seilist til með spjóti bláu.

Skoða...

105.
Ríman

Krókinn sterka unda als lét Ullur spanga
kistuhringinn gegnum ganga,
gaflinum sem í nam hanga.

Skoða...

106.
Ríman

Geyst fram kistu geira Týr á gólfið fölva
að sér dró sem ætli að mölva,
er hinn dauði í hljóði að bölva.

Skoða...

107.
Ríman

Þeggar laufa lundur leit þann ljóta kauða,
hjá sem átti drjólnum dauða
dvelja so hann kenndi ei nauða.

Skoða...

108.
Ríman

Honum strax sú hugsun jókst um hyggju svæði,
brúðar missti hann blíðu gæði
bónda fjandi sá ef næði.

Skoða...

109.
Ríman

Stökk so rekkur stólnum úr og stáls í hanka
grípur nú og gjörir stjanka
greitt þar spratt upp heiftin kranka.

Skoða...

110.
Ríman

Hann að innan heldur nú sem harðast getur,
fast til jarðar fætur setur,
feginn vill sér takist betur.

Skoða...

111.
Ríman

Kjöltur hér við kistu rekks ei kunni linna.
„Láti guð,“ hann lágt nam inna,
„ljúfan engil sigurinn vinna.

Skoða...

112.
Ríman

Skil eg síst að skrattinn honum skæður verði,
fítonskraftinn hann þó herði,“
hugarsjúkur mæla gerði.

Skoða...

113.
Ríman

Togast á með heiftarhörku hinir báðir,
mjög so urðu mæðu fjáðir,
málma njótar ergjast bráðir.

Skoða...

114.
Ríman

Nadda brjótar nasalæti nógleg höfðu,
blöskra tók þeim borðin vöfðu,
bæði á honum eyrun löfðu.

Skoða...

115.
Ríman

Allra mest það upp í honum ofboð vekur
að nú kistan togast tekur,
tré eins og þá straumur hrekur.

Skoða...

116.
Ríman

Kappið lengi þreyttu þessir Þundar hringa,
báðum var þeim búið að springa,
bragna gjörði mæðin þvinga.

Skoða...

117.
Ríman

Geyst svo kistu garpar teygðu í göflum hrikti,
kauðinn grái hart á hnykkti,
henni fram að dyrunum rykkti.

Skoða...

118.
Ríman

Hún um þveran þrepskjöld stóð, en þegninn hræddi
sínar brækur stýft í stæddi,
straumur þarma niður flæddi.

Skoða...

119.
Ríman

„Mér ef kemur,“ þar um þenkir þegninn klökkur,
„út úr kirkju kölski dökkur,
í kvaladýkið niður sökkur.“

Skoða...

120.
Ríman

Rann um gólfið garnatjörn so gjörðist bleyta,
engill þegar vörn skal veita,
varla mátti hann fóta neyta.

Skoða...

121.
Ríman

Karlmannlega keyrast lét hann kistuskrokkinn
upp á dyra undirstokkinn,
út af féll so véla bokkinn.

Skoða...

122.
Ríman

Ótta settur Yggur þenkti Ullar nökkva,
væri nú með kistu klökkva
kölski vondur farinn að sökkva.

Skoða...

123.
Ríman

Veikhugaður vitinu sleppti vella Þundur,
beljaði með býsna undur
og borðskífunum spyrnti sundur.

Skoða...

124.
Ríman

Þusti kistan þá í sundu þvert í parta,
skjóma bör með skelkað hjarta
skaust þá út í myrkrið svarta.

Skoða...

125.
Ríman

Þaðan rjóður flúði fleins með forgang stríðan
hart í burt með hræðslu kvíðann,
hefur hann aldrei fundist síðan.

Skoða...

126.
Ríman

Ofan í hræðslu djúpið dimma drengir krupu,
ofboðs hveljur seggir supu,
sinn í hverja átt þeir hlupu.

Skoða...

127.
Ríman

Yfir kirkju gildan garð sér garpar skutu,
sig á háls þar báðir brutu,
bana af því skjótan hlutu.

Skoða...

128.
Ríman

Öngva sagt er ágæt snótin ónáð fengi,
hún í friði lifði lengi
og lofstír fékk af öllu mengi.

Skoða...

129.
Ríman

Er nú þetta ævintýr á enda farið,
saman allt með bössum barið,
berst það heim í þagnar varið.

Skoða...

130.
Ríman

Lýði bið eg ljóðin stirð í lag að færa,
hverjum, sem þau lystir læra,
lukkan fylgi, sæmd og æra.

Skoða...

131.
Ríman

Mitt hér styttist mála brjál og magnið sagnar,
gæfu hæfi gagnið magnar,
greina seinlegt stag nú þagnar.

Skoða...

Ekkju rímur, 1. ríma